ခရစ္ေတာ္၏ေဟာေျပာခ်က္မ်ားသည္ဗုဒၶ၏ေဟာေျပာခ်က္မ်ားႏွင့္အဘယ္ေၾကာင့္ဆင္တူေနသနည္း။ ခရစ္ေတာ္သည္ အရိမိေတၱယ်ဘုရားအေလာင္းေတာ္ျဖစ္သည္ ဟူေသာစကား မွန္ပါသေလာ။(ေမးျမန္းေလွ်ာက္ထားသူ - ခရစ္ယာန္ဘုန္းႀကီး ေဂ်၊ ဝစ္(လ္)ဆင္၊ အမ္ေအ (ေအာက္စဖို႔တကၠသိုလ္) ဘံုဘုိင္ၿမိဳ႕၊ အက္လီဖင္စတံုးေကာလိပ္ေက်ာင္း၊ အဂၤလိပ္ဘာသာပါေမာကၡ၊ ေျဖဆိုသူ - ဆရာေတာ္ အရွင္အရိယဓမၼ။)
ဆရာေတာ္အရွင္အရိယဓမၼ။ ခ်စ္ခင္ၾကင္နာစိတ္ထားရွိေရး၊ က႐ုဏာတရားပြားမ်ားေရး၊ သည္းခံေရး၊ အျပစ္မွခြင့္လႊတ္ ေရး စတဲ့ အေရးကိစၥတို႔နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ခရစ္ေတာ္ ေဟာေျပာထားတဲ့တရားမ်ားဟာ ဗုဒၶကိုယ္ေတာ္ျမတ္ကိုယ္တိုင္ ေဟာေျပာေတာ္မူခဲ့တဲ့တရားမ်ားနဲ႔ ဆင္တူပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီလို ဆင္တူသလိုလိုရွိတာနဲ႔ ခရစ္ေတာ္ဟာ အရိမိေတၱယ် အေလာင္းေတာ္ပဲျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့ စကားကေတာ့ အေၾကာင္းအက်ိဳးဆက္စပ္မႈသေဘာတရားနဲ႔ ကန္႔လန္႔ဆန္႔က်င္ျဖစ္ေနတယ္။ အဲဒီေတာ့ ဒီအယူအဆကို ပယ္ရွားပစ္ဖို႔ရန္ ဦးပၪၨင္းက အေမးပုစၦာအခ်ိဳ႕ကို ေမးဖို႔ လိုပါလိမ့္မယ္။ အဲဒီ အေမးပုစၦာေတြကို ဒကာႀကီးက ေျဖဆိုေစလိုပါတယ္။
(ဤကဲ့သို႔ ဆရာေတာ္က မိန္႔ျမြက္ေတာ္မူၿပီးေနာက္ ေအာက္ပါေမးခြန္းကို စတင္ေမးပါသည္။)
ဆရာေတာ္။ ဘယ္အရြယ္မွာ ခရစ္ေတာ္ဟာ ေရဟူဒီလူမ်ိဳးတို႔ရဲ႕ဘုရားေက်ာင္းမွထြက္ခြာၿပီး ေပ်ာက္ကြယ္သြားပါ သလဲ ဒကာႀကီး။
ဝစ္လဆင္။ ခရစ္ေတာ္ဟာ (၁၂)ႏွစ္အရြယ္မွာ ေရဟူဒီလူမ်ိဳးတို႔ရဲ႕ဘုရားေက်ာင္းမွထြက္ခြာၿပီး အမိအဘတို႔ကို စြန္႔ခြာသြားခဲ့ပါတယ္။
ဆရာေတာ္။ ခရစ္ေတာ္ဟာ ဘယ္အရြယ္ကစၿပီး တရားေဟာသလဲ။
ဝစ္လဆင္။ ခရစ္ေတာ္ဟာ သူ႔ရဲ႕တရားဓမၼတို႔ကိုသက္ေတာ္ (၃၀)က စတင္ေဟာခဲ့ပါတယ္ ဆရာေတာ္။
ဆရာေတာ္။ ဒါျဖင့္ရင္ အသက္ (၁၂)ႏွစ္က အသက္(၃၀)အထိ (၁၈)ႏွစ္လံုးလံုး ခရစ္ေတာ္ဟာ ဘယ္သြား ေနပါသလဲ။
ဝစ္လဆင္။ ဒီ (၁၈)ႏွစ္လံုးလံုး ခရစ္ေတာ္ဟာ သူ႔ရဲ႕ေမြးစားဖခင္ သွ်င္ေယာသ (စိန္႔ဂ်ိဳးဇက္) နဲ႔အတူတကြ ေနထိုင္လ်က္ ရွိပါတယ္ ဆရာေတာ္။
ဆရာေတာ္။ ဒီ အဘိုးတန္တဲ့(၁၈)ႏွစ္လံုးလံုး ခရစ္ေတာ္ဟာ ဘာမ်ား လုပ္ေေနပါသလဲ။
ဝစ္လဆင္။ သူ႔ရဲ႕ေမြးစားဖခင္ သွ်င္ေယာသကို ကူညီၿပီး လက္သမားအလုပ္ကို လုပ္ေနဟန္တူပါတယ္ ဆရာေတာ္။
ဆရာေတာ္။ ဒါျဖင့္ ခရစ္ေတာ္ဟာ လူသားတို႔အား အကုသိုလ္ကံတရားမွ တနည္းအားျဖင့္ ငရဲဘံုမွ ကယ္တင္ရန္ ေမြးဖြားလာျခင္းမဟုတ္ဘဲ သွ်င္ေယာသကို လက္သမားအလုပ္မွာ ဝင္ေရာက္ကူညီဖုိ႔ရန္ ေမြးဖြားလာရတယ္လို႔ ဆုိလို ပါသလား ဒကာႀကီး။
ဝစ္လဆင္။ ခရစ္ေတာ္ဟာ လူသားတို႔ကို အကုသိုလ္ကံတရားမွ တနည္းအားျဖင့္ ငရဲဘံုမွ ကယ္တင္ရန္ ဖြားျမင္လာျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူ၏တရားဓမၼတို႔ကို ေဟာေျပာရန္ ဖခင္ထာဝရဘုရားသခင္ရဲ႕အမိန္႔ေတာ္ကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနျခင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္ဘုရား။
ဆရာေတာ္။ ဒါျဖင့္ ခရစ္ေတာ္ဟာ ဖခင္ထာဝရဘုရားသခင္ရဲ႕အမိန္႔ေတာ္ကိုေစာင့္ေနဆဲ (၁၈)ႏွစ္ကာလအတြင္း ေသၾကရတဲ့ သန္းေပါင္းမ်ားစြာေသာ လူေတြဟာ ေကာင္းကင္ဘံုနန္းကိုပဲသြားသလား၊ ငရဲျပည္ကိုပဲ သြားၾကရသလား။
ဝစ္လဆင္။ ဒီ(၁၈)ႏွစ္ကာလအတြင္း ေသေၾကပ်က္စီးၾကရတဲ့ လူေတြဟာ အကုသိုလ္ကံထဲနစ္မြန္းၿပီး ငရဲဘံုသို႔ ေရာက္ကုန္ၾကရပါတယ္ ဆရာေတာ္။ ဘာျပဳလို႔လဲဆိုေတာ့ အဲဒီလူသားေတြအတြက္ ေကာင္းကင္ဘံုနန္းတံခါး မပြင့္ ေသးလို႔ပါ ဆရာေတာ္
ဆရာေတာ္။ ဒကာႀကီး ယခုေျပာတဲ့စကားအရဆုိရင္ ခရစ္ေတာ္ဟာ လူသားတရပ္လံုးကိုကယ္တင္တဲ့ပုဂၢိဳလ္ မဟုတ္ဘဲ သူ႔ကို လက္ဝါးကပ္တုိင္မွာ ကပ္ခ်ည္ၿပီးေနာက္ပိုင္း ေသၾကရတဲ့လူေတြကိုသာ ကယ္တင္တဲ့ပုဂၢိဳလ္ေပါ့။
ဝစ္လဆင္။ ဒီေမးခြန္းဟာ ခက္ခဲ႐ႈပ္ေထြးတဲ့ ေမးခြန္းျဖစ္တဲ့အတြက္ တပည့္ေတာ္ မေျဖတတ္ပါ ဆရာေတာ္။
ဆရာေတာ္။ ဒကာႀကီး ဒါကို မေျဖႏိုင္ရင္ ဒကာႀကီးတုိ႔ရဲ႕ ဂိုဏ္းမႀကီးျဖစ္တဲ့ အဂၤလန္ျပည္ဂိုဏ္းခ်ဳပ္က ေျဖႏိုင္ပါ့ မလား။
ဝစ္လဆင္။ ဒါဟာ နက္နဲ႐ႈပ္ေထြးတဲ့ျပႆနာတရပ္ျဖစ္တဲ့အတြက္ အဂၤလန္ျပည္ ကင္တာဘာရီၿမိဳ႕က ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ ႀကီးလည္း ေျဖႏိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး ဆရာေတာ္။
ဆရာေတာ္။ "နက္နဲ႐ႈပ္ေထြးတဲ့" ဆိုတဲ့စကားရဲ့ အဓိပၸာယ္ဟာ ဘာလဲ ဒကာႀကီး။
ဝစ္လဆင္။ နက္နဲ႐ႈပ္ေထြးတယ္ဆုိတာဟာ သာမန္လူသားထက္ တတ္သိနားလည္တဲ့ နတ္ အစရွိတဲ့ သူတို႔ ကိုယ္တုိင္ မေျဖရွင္းႏိုင္တဲ့ လွ်ိဳ႕ဝွက္ထားတဲ့အမွန္တရားပါပဲ ဆရာေတာ္။ ဒီတရားကို ထာဝရဘုရားသခင္ ကိုယ္ေတာ္ ျမတ္ သာလွ်င္ ေျဖရွင္းႏိုင္ပါမယ္ ဆရာေတာ္။
ဆရာေတာ္။ ဒါျဖင့္ ဒကာႀကီးတို႔ရဲ႕ ခရစ္ယာန္ဘာသာမွာ လွ်ိဳ႕ဝွက္တဲ့ အမွန္တရားမ်ားပါဝင္လ်က္ရွိတယ္ေပါ့။ ဒါျဖင့္ရင္ ခရစ္ယာန္ဘာသာတရားေတာ္ဟာမျပည့္စံုေသးဘူးလို႔ ဆုိရေပလိမ့္မယ္။ ယခုတိုင္ ခရစ္ယာန္ဘာသာတရား နဲ႔ ဆုိင္ရာ တရားအခ်ိဳ႕ဟာ ေမွာင္ထဲမွာပဲ ရွိေနေသးတယ္ေပါ့။ ဟုတ္သလား ဒကာႀကီး။
ဝစ္လဆင္။ တပည့္ေတာ္မွာ အျခားအေျဖေပးစရာမရွိေလေတာ့ ဟုတ္ပါတယ္လို႔ပဲ ဝန္ခံရမွာပဲ ဆရာေတာ္။
ဆရာေတာ္။ ခရစ္ေတာ္ရဲ႕ ဒီ(၁၈)ႏွစ္လံုးလံုး တိမ္ျမဳပ္ေပ်ာက္ကြယ္ေနတဲ႔ဘဝကို အေမရိကတုိက္ ခ်ီကာဂိုၿမိဳ႕က ကမၻာေက်ာ္ခရီးလွည့္လည္သူ သုေတသနပုဂၢိဳလ္ ပါေမာကၡ ဂိုးရစ္(ခ္)ရဲ့ မွတ္တမ္းအရ ဦးပၪၨင္း ယခု ရွင္းလင္းျပပါ့မယ္။ ဒကာႀကီး ဂ႐ုစိုက္ၿပီး နားေထာင္ေစခ်င္ပါတယ္။
ပါေမာကၡ ဂိုးရစ္(ခ္)ဟာ တိဘက္ျပည္ ဗုဒၶဘာသာဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းမ်ားမွ ခရစ္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ ေဟၿဗဲဘာသာနဲ႔ ေရးသားထားတဲ့မွတ္စုကို ရခဲ့ၿပီး ၁၉၂၅ခုႏွစ္က "ခရစ္ေတာ္၏ မသိေသးေသာ သြန္သင္ေဟာေျပာခ်က္မ်ား"
(The untold teachings of the Christ by Prof. Goldricke 1925) ဆုိတဲ့ နာမည္နဲ႔ စာအုပ္တအုပ္ကို ေရးသားထုတ္ေဝခဲ့တယ္။ ခရစ္ယာန္ဘာသာကို အလြန္သက္ဝင္ယံုၾကည္တဲ့ ပါေမာကၡ ဂိုးရစ္(ခ္)ဟာ (၁၈)ႏွစ္လံုးလံုး ခရစ္ေတာ္ ဒီလိုနစ္ျမဳပ္ကြယ္ေပ်ာက္ေနတဲ့အေၾကာင္းကို အလြန္သိလိုလွလို႔ အေမရိက မွာရွိတဲ့ ခရစ္ယာန္ဘာသာဂိုဏ္းခ်ဳပ္ ဂိုဏ္းအုပ္တို႔ကို ေမးျမန္းၾကည့္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီကိစၥနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ဘယ္သူက မွ သူ႔ကိုရွင္းလင္းမေျပာႏိုင္ခဲ့ဘူး။ ဒါနဲ႔ပဲ ဒီကိစၥနဲ႔ပတ္သက္လို႔ သူကိုယ္တုိင္ သုေတသနလုပ္ငန္း ထြက္လုပ္တယ္။ ဒီလို ဘယ္သလီဟန္၊ ေဂ်႐ုဆလင္၊ ကိုင္႐ို၊ တူရကီ၊ အိႏၵိယနဲ႔ တိဘက္ျပည္ေတြမွာ အားတက္သေရာ ႀကိဳးပမ္းၿပီး လိုက္လံ စံုစမ္းေတာ့ ေနာက္ဆံုး တိဘက္ျပည္ေတာင္ပိုင္းမြန္ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းမွ ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္ မဟာေထရ္ျမတ္ ကို ခရစ္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ စာရြက္ေပါင္း (၁၀၀)ေပၚမွာ သူကိုယ္တိုင္ ဒီ(၁၈)ႏွစ္အတြင္း ေတြ႔ႀကံဳခဲ့ရတဲ့ အေတြ႔အႀကံဳ ေတြကို မွတ္တမ္းတင္ၿပီး ႀကိဳးနဲ႔ က်က်နန ခ်ည္ေႏွာင္ကာ သူ႔ကို တရားဓမၼမ်ား ေဟာေျပာသြန္သင္တဲ့အေနနဲ႔ ကန္ေတာ့ခဲ့တဲ့ မွတ္တမ္းကို ရခဲ့တယ္။ အဲဒီမွတ္တမ္းထဲမွာ ခရစ္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ ေအာက္ပါအတိုင္း ေရးသားထားတာ ကို ေတြ႔ရွိရတယ္လို႔ ဂိုးရစ္(ခ္)က ေရးသားျပတယ္။
"ကၽြႏု္ပ္အား အသက္(၁၂)ႏွစ္အရြယ္သို႔ေရာက္ေသာအခါ ေရဟူဒီလူမ်ိဳးတို႔၏ ထံုးတမ္းအစဥ္အလာအရ ေရဟူဒီဘုန္း ေတာ္ႀကီးေက်ာင္းသို႔ ေႏြဦးရာသီပဲြေတာ္အတြင္း ေခၚသြားၾကပါသည္။ ထိုေရဟူဒီေက်ာင္း၌ ေရဟူဒီဆရာေတာ္ႀကီးမ်ား သည္ ထာဝရဘုရားသခင္၏ ဖန္ဆင္းျခင္း၊ သူ၏က႐ုဏာ၊ သူ၏ေဒါသအမ်က္၊ သူ၏တရားမွန္ကန္ျခင္း စသည့္ တရား တုိ႔ကို ေဆြးေႏြးႏွီးေႏွာေနၾက၏။ ကၽြႏု္ပ္အဘိုး၏ အရွိန္အဝါျဖင့္ ကၽြႏု္ပ္သည္ ေရဟူဒီဘုန္းေတာ္ႀကီးမ်ားအား ကၽြႏု္ပ္ မသိနားမလည္သည့္ အခ်က္တုိ႔ကို ဝင္၍ ေမးျမန္းခြင့္ရရွိခဲ့၏။ ကၽြႏု္ပ္ ပထမဦးဆံုး ေမးျမန္းသည့္ ေမးခြန္းကား -
"ေယဟိုးဝါသည္ အခ်ိဳ႕ကို လူခ်မ္းသာ၊ အခ်ိဳ႕ကို လူဆင္းရဲ၊ အခ်ိဳ႕ကို ပညာရွိ၊ အခ်ိဳ႕ကို လူ႔အႏၶ၊ အခ်ိဳ႕ကို လူေကာင္း၊ အခ်ိဳ႕ကို လူယုတ္မာ၊ အခ်ိဳ႕ကို ႐ုပ္ရည္အလွအပ၊ အခ်ိဳ႕ကို အ႐ုပ္ဆိုးအၾကည့္တန္၊ အခ်ိဳ႕ကို အသက္ရွည္ရွည္၊ အခ်ိဳ႕ကို အသက္တုိတုိ၊ အခ်ိဳ႕ကို မ်က္စိအေကာင္း၊ အခ်ိဳ႕ကို မ်က္စိမျမင္၊ အခ်ိဳ႕ကို က်န္းက်န္းမာမာ၊ အခ်ိဳ႕ကို ေရာဂါသည္၊ အခ်ိဳ႕ကို အားအင္အေကာင္း၊ အခ်ိဳ႕ကို အားအင္အခ်ည့္အနဲ႔ အစရွိသည္ျဖင့္ လူအခ်င္းခ်င္း ကဲြျပား ျခားနားစြာ အဘယ္ေၾကာင့္ ဖန္ဆင္းထားပါသလဲ" ဟု ျဖစ္၏။
ထိုအခါ ေရဟူဒီဘုန္းေတာ္ႀကီးမ်ားႏွင့္ ပရိႆတ္အားလံုးသည္ အံ့အားသင့္သြားၾက၍ ကၽြႏု္ပ္၏ေမးခြန္းကို မေျဖႏိုင္ ၾကသျဖင့္ -
"အို သူငယ္၊ ဤအခ်က္ကို ေယဟိုးဝါသာလွ်င္ သိႏိုင္သည္" ဟု ေရဟူဒီဘုန္းေတာ္ႀကီးမ်ားက ျပန္ေျပာၾက၏။
တဖန္ ကၽြႏု္ပ္က -
"ေယဟိုးဝါသည္ အတိတ္၊ ပစၥဳပၸန္၊ အနာဂတ္ဟူ၍ သံုးပါးေသာကာလတို႔ကို သိပါလ်က္ႏွင့္ အဘယ့္ေၾကာင့္ ငရဲဘံုကို ဖန္ဆင္းခဲ့ပါသနည္း" ဟု ေမးျမန္းပါသည္။
ထိုအခါ ေရဟူဒီဆရာေတာ္မ်ားက -
"ယုတ္မာညစ္ညမ္းသူတို႔ကို အျပစ္ဒဏ္ေပးရန္ ငရဲဘံုကို ဖန္ဆင္းခဲ့သည္" ဟု ျပန္ေျဖ၏။
ထိုေနာက္တဖန္ -
"ေယဟိုးဝါသည္ သူ၏ဖန္ဆင္းမႈဆိုင္ရာ အနာဂတ္ကာလ၏သေဘာကို သိျမင္ပါလ်က္ႏွင့္ အဘယ့္ေၾကာင့္ ယုတ္မာ ညစ္ညမ္းသူတို႔ကို ဖန္ဆင္းရပါသနည္း" ဟု ကၽြႏု္ပ္က ထပ္၍ေမးလိုက္ျပန္သည္။ ထိုအခါ အားလံုးေသာ ေရဟူဒီဘုန္း ေတာ္ႀကီးမ်ားသည္ မည္သို႔မွ် မေျဖႏိုင္ၾကေတာ့ဘဲ ကၽြႏု္ပ္အား သူတို႔အားလံုး၏ ဂိုဏ္းခ်ဳပ္အျဖစ္ ေရြးေကာက္ တင္ေျမႇာက္ၾက၏။ ထုိ႔ေနာက္ ကၽြႏု္ပ္သည္ ကၽြႏု္ပ္၏ ျမင့္ျမတ္သည့္ ရာထူးအရွိန္ကို အသံုးျပဳလ်က္ ႏွင္တံတေခ်ာင္းကို ယူကာ ဘုရားတန္ေဆာင္းထဲ၌ သူတို႔လုယက္တိုက္ခိုက္၍ရေသာ ပစၥည္းတို႔ကို ေရာင္းခ်ေနၾကသူမ်ားအား ႏွင္တံႏွင့္ ႐ိုက္ၿပီး -
"ဤေနရာကား ေယဟိုးဝါ ဘုရားတန္ေဆာင္းျဖစ္သည္။ အသင္တုိ႔အတြက္ ေစ်းေရာင္းစရာ ေနရာမဟုတ္" ဟုဆိုကာ ႏွင္ထုတ္ပစ္လိုက္၏။
ေယဟိုးဝါ၏တရားကား ရွက္ဖြယ္ျဖစ္ေနေၾကာင္း၊ အေျခအျမစ္မရွိေၾကာင္းကို သိျမင္လာေသာ ကၽြႏု္ပ္သည္ အလြန္ျမင့္ ျမတ္သည့္ ဂုဏ္ထူး၊ ေနရာထူးတို႔ကို ရေနသည့္တုိင္ေအာင္ ဤမဟုတ္မမွန္ေသာစကားကိုရြံရွာမုန္းတီး၍ 'အမွန္တရား' ကို မေတြ႔ေတြ႔ေအာင္ရွာႀကံမည္ဟု သႏၷိ႒ာန္ခ်လိုက္၏။ ထိုေနာက္ ကၽြႏု္ပ္သည္ ဘုရားရွိခိုးေက်ာင္းထဲမွထြက္၍ ၿမိဳ႕ေတာ္မွ ထြက္ခြာလာခဲ့၏။ ငါးမိုင္ ေျခာက္မိုင္ေက်ာ္ခန္႔လမ္းေလွ်ာက္မိေသာအခါ ခရီးသြားကုန္သည္တစုႏွင့္ေတြ႔၏။ သူတို႔၏ဝတ္စားဆင္ယင္ပံုမွာ ေရဟူဒီလူမ်ိဳးမ်ားႏွင့္ကဲြျပားျခားနားလ်က္ရွိရာ သူတို႔သည္ တုိင္းတပါးမွ လာေရာက္ၾက သည့္ ကုန္သည္မ်ား ျဖစ္ရမည္ဟု သတိျပဳမိ၏။ သို႔ႏွင့္ သူတို႔အနီးသို႔ခ်ဥ္းကပ္လိုက္ရာ ကံအားေလ်ာ္စြာ သူတို႔ ေခါင္းေဆာင္ႏွင့္ ေတြ႔ၿပီး သူတို႔အား "မည္သည့္အရပ္မွ မည္သည့္ကိစၥျဖင့္ လာၾကသနည္း" ဟု ေမးျမန္းလိုက္ပါသည္။
ထိုအခါ ခရီးသြားကုန္သည္မ်ား၏ေခါင္းေဆာင္မ်ားက သူတို႔သည္ တိဘက္ျပည္မွျဖစ္ေၾကာင္း၊ တိဘက္ျပည္ သားေရ မ်ား၊ ဦးခ်ိဳမ်ားႏွင့္ ထူးဆန္းသည့္ပစၥည္းမ်ားကို ေဂ်႐ုဆလင္ၿမိဳ႕မွ ေရႊေငြ ေက်ာက္သံပတၱျမားႏွင့္ အျခားအဘိုးတန္ေဆးဝါးတို႔ႏွင့္ ဖလွယ္ရန္ လာၾကေၾကာင္း ေျပာျပ၏။ ကၽြႏု္ပ္သည္ ေခါင္းေဆာင္၏ စိတ္ေနသေဘာ ထားကို သေဘာက်မိသျဖင့္ စကားေျပာရင္းဆုိရင္းႏွင့္ပင္ ေလာက၌ အခ်ိဳ႕လူတို႔က ဆင္းရဲ၊ အခ်ိဳ႕က ႐ုပ္ေခ်ာ၊ အခ်ိဳ႕က အက်ည္းတန္၊ အခ်ိဳ႕က က်န္းမာ၊ အခ်ိဳ႕က ခ်ည့္နဲ႔လ်က္ အဘယ္ေၾကာင့္ မညီမမွ်ေမြးဖြားၾကသနည္း ဟူေသာ ေရဟူဒီဘုန္းႀကီးမ်ားအား ပထမဆံုးေမးသည့္ ေမးခြန္းကို ေမးၾကည့္၏။
ထိုအခါ ကုန္သည္အဖဲြ႕ေခါင္းေဆာင္က -
"အို ခ်စ္လွစြာေသာသူငယ္၊ လူသားမ်ားအနက္ အခ်ိဳ႕က ဆင္းရဲ၊ အခ်ိဳ႕က ခ်မ္းသာ၊ အခ်ိဳ႕က ပညာရွိ၊ အခ်ိဳ႕က ပညာမဲ့၊ အခ်ိဳ႕က ႐ုပ္ေခ်ာ၊ အခ်ိဳ႕က အက်ည္းတန္၊ အခ်ိဳ႕က က်န္းက်န္းမာမာ၊ အခ်ိဳ႕က အင္အားခ်ည့္နဲ႔ အျဖစ္ျဖင့္ တဦးႏွင့္တဦး အသြင္မတူဘဲ ေမြးဖြားၾကရသည္မွာ အတိတ္ဘဝက ကာယကံ၊ ဝစီကံ၊ မေနာကံတည္းဟူေသာ ကမၼ သတၱိတို႔ေၾကာင့္ပင္ျဖစ္၏။ ႐ုပ္အဆင္းအားျဖင့္ လွပေခ်ာေမြ႔၍ လွပေသာ အဝတ္တန္ဆာတို႔ကို ဝတ္ဆင္ၿပီးလွ်င္ မွန္ ေရွ႕တြင္ ရပ္လိုက္ေသာအခါ လွပ၍က်က္သေရရွိေသာအသြင္သဏၭာန္သည္ ထင္လာကာ ႐ုပ္အဆင္းအားျဖင့္ ဆိုးဝါး ၍ စုတ္ျပတ္ေဟာင္းႏြမ္းေသာ အဝတ္တို႔ကို ဝတ္ဆင္ထားသူတေယာက္သည္ မွန္ေရွ႕တြင္ ရပ္လိုက္ေသာအခါ အ႐ုပ္ဆိုး၍ က်က္သေရယုတ္လွသည့္ အသြင္သဏၭာန္သည္ ထင္လာဘိသကဲ့သို႔ အခ်ိဳ႕လူသားတို႔သည္ အတိတ္ဘဝက ကမၼသတၱိေကာင္းၾကသျဖင့္ စည္းစိမ္ဥစၥာခ်မ္းသာၾက၏။ ႐ုပ္အဆင္းသဏၭာန္လွၾက၏။ ပညာဉာဏ္ ထက္ျမက္ၾက၏။ က်န္းမာသန္စြမ္းၾက၏။ ကိုယ္လက္အဂၤါ ျပည့္စံုၾက၏။ အသက္ရွည္ၾက၏။ အခ်ိဳ႕လူသားတုိ႔ကား အတိတ္ဘဝက ကမၼသတၱိ ညံ့ဖ်င္းၾကေသာေၾကာင့္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးၾက၏။ အ႐ုပ္ဆိုးအက်ည္းတန္ၾက၏။ အသိဉာဏ္ ကင္းမဲ့ ထံုထိုင္းၾက၏။ အင္အားခ်ည့္နဲ႔ၾက၏။ ကိုယ္အဂၤါ မျပည့္မစံုခ်ိဳ႕တဲ့ၾက၏။ ဤကဲ့သို႔ လူသားအခ်င္းခ်င္း တဦးႏွင့္ တဦး ကဲြျပားျခားနားၾကရျခင္းမွာ အထက္ကေျပာခဲ့သကဲ့သို႔ အတိတ္ဘဝက ကမၼသတၱိ အဆိုးႏွင့္အေကာင္းအရသာ ျဖစ္၏။ မည္သည့္ ထာဝရဘုရား၊ သို႔မဟုတ္ ေယဟိုးဝါ၏ ဖန္ဆင္းမႈေၾကာင့္မွ် မဟုတ္ေခ်။ တနည္းအားျဖင့္ ဥပမာ ေပးရေသာ္ ဥယ်ာဥ္မွဴးတေယာက္သည္ ခ်ိဳေမႊးေသာအပင္ကို စိုက္လွ်င္ ခ်ိဳေမႊးေသာ အသီးကို စားရ၍ ခါးေသာအပင္ ကို စိုက္လွ်င္ ခါးေသာအသီးကို စားရဘိသကဲ့သို႔ ျဖစ္၏"
ကုန္သည္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးက ေျဖလိုက္သည့္အေျဖကို ၾကားလိုက္ေသာအခါ ကၽြႏု္ပ္သည္ အလြန္ဝမ္းသာအားရျဖစ္ ကာ သူ႔အား "မည္သူေဟာၾကားသည့္တရားတုိ႔ကို လိုက္နာပါသနည္း" ဟု ေမးမိ၏။
ထိုအခါ ကုန္သည္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးက - "အို ခ်စ္လွစြာေသာသူငယ္၊ ကၽြႏု္ပ္ကား ဗုဒၶကိုယ္ေတာ္ျမတ္ ေဟာၾကား ေတာ္မူေသာ တရားကိုသာ လိုက္နာက်င့္သံုး၏။ ဗုဒၶကိုယ္ေတာ္ျမတ္သည္ ေလာကသံုးပါးတြင္ ပညာအရွိ ဆံုး ျဖစ္သည္။ အလံုးစံုေသာ တရားတို႔ကို အၾကြင္းမဲ့သိေတာ္မူသည့္ သဗၺညဳတေရႊဉာဏ္ေတာ္ရွင္လည္း ျဖစ္သည္။ ဓမၼစၾကာတရားရွင္လည္း ျဖစ္သည္။ သစၥာေလးပါး တရားေတာ္ကိုလည္း ပိုင္းျခားထင္ထင္ သိျမင္ေတာ္မူသည္။ အနႏၱဉာဏ္ေတာ္၊ အနႏၱတန္ခိုးေတာ္ရွင္လည္း ျဖစ္ေတာ္မူသည္" ဟု ျပန္၍ ေျဖၾကား၏။ ထိုအခါ ကၽြႏု္ပ္သည္ ဗုဒၶ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ ေဟာၾကားေတာ္မူသည့္ တရားေဒသနာတို႔ကို လိုက္နာက်င့္သံုးလိုလွသျဖင့္ ကၽြႏု္ပ္၏မိတ္ေဆြသစ္ ကုန္သည္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးအား ကၽြႏု္ပ္ကို တိဘက္ျပည္သုိ႔ ေခၚေဆာင္၍ ဆရာေတာ္ႀကီးတပါးထံ အပ္ႏွံေပးပါရန္ ေတာင္းပန္လိုက္၏။ ကၽြႏု္ပ္က ဤကဲ့သို႔ ေတာင္းပန္လိုက္ေသာအခါ ကုန္သည္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးက - "အို သူငယ္၊ ကၽြႏု္ပ္သည္ သင့္အား ကၽြႏု္ပ္တုိ႔တိဘက္ျပည္သို႔ ေခၚသြားလိုပါ၏။ သို႔ရာတြင္ သင္သည္ အသက္အရြယ္အားျဖင့္ အလြန္ႏုနယ္၍ မိဘႏွစ္ပါးတို႔၏ အုပ္ထိန္းျခင္းမွ မကင္းလြတ္ေသးသျဖင့္ သင္၏မိဘမ်ားကိုယ္တိုင္ သင့္အား ကၽြႏု္ပ္၏ လက္တြင္းသို႔ မအပ္ႏွံသမွ် ကၽြႏု္ပ္သည္ သင့္အား တိဘက္ျပည္သို႔ ေခၚ၍မသြားႏိုင္ပါ" ဟု ျပန္၍ေျဖဆုိပါသည္။
ဤတြင္ ကၽြႏု္ပ္က -
"အို မိတ္ေဆြ ကုန္သည္ေခါင္းေဆာင္ႀကီး၊ ဤကိစၥႏွင့္ပတ္သက္၍ စိုးစဥ္းမွ် မစိုးရိမ္ပါလင့္။ ကၽြႏု္ပ္သည္ အသက္ အရြယ္ အားျဖင့္ အလြန္ႏုနယ္လွေသာ္လည္း အသိပညာႏွင့္ပတ္သက္ေသာအခါ မႏုနယ္ပါ။ ရာထူးဌာနႏၲရအားျဖင့္ ျမင့္မားသူ တဦးျဖစ္ပါသည္။ ကၽြႏု္ပ္၏ ခန္႔ညားထယ္ဝါလွသည့္ ဝတ္စံုႏွင့္ ဤအထိမ္းအမွတ္လက္စြပ္တုိ႔ကိုၾကည့္ပါ။ ကၽြႏု္ပ္သည္ ဤၿမိဳ႕မွ ေရဟူဒီဘုန္းႀကီးမ်ားထဲတြင္ အခ်ဳပ္အျခာျဖစ္ပါသည္။ ကၽြႏု္ပ္သည္ ကၽြႏု္ပ္မသိမျမင္ခဲ့ဘူးသည့္ ေယဟိုးဝါ၏ မူမမွန္ေသာတရားတုိ႔ကို မုန္းတီးရြံရွာလွသျဖင့္ သစၥာတရားကို မရရေအာင္၊ မေတြ႔ေတြ႔ေအာင္ ရွာေဖြ ေလ့လာမည္ ဟူေသာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ျဖင့္ ကၽြႏု္ပ္၏ေက်ာင္းကို စြန္႔ခြာခဲ့သူ ျဖစ္၏။ အကယ္၍သာ ကၽြႏု္ပ္သည္ သင္ႏွင့္ ယခုကဲ့သို႔ မေတြ႔ခဲ့ပါက သစၥာတရားကိုရွာေဖြရန္ ေတာႀကီးမ်က္မည္းထဲသို႔ ေရာက္ေနမည္ျဖစ္၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ကၽြႏု္ပ္ သည္ သင္ႏွင့္ ေတြ႔သည္ျဖစ္ေစ၊ မေတြ႔သည္ျဖစ္ေစ၊ သင္က ေခၚသည္ျဖစ္ေစ၊ မေခၚသည္ျဖစ္ေစ၊ ဤၿမိဳ႕ ဤေဒသမွ အမွန္မုခ် ထြက္ခြာမည္ ျဖစ္သည္"
ကုန္သည္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးသည္ ကၽြႏု္ပ္၏ ရဲရင့္တိက်ေသာစကားႏွင့္ ျပင္းထန္ေသာဆံုးျဖတ္ခ်က္တို႔ကို ၾကားေသာ အခါ ကၽြႏု္ပ္အား တိဘက္ျပည္သုိ႔ ေခၚသြားရန္ႏွင့္ တိဘက္ျပည္သို႔ေရာက္ေသာအခါ သူ ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္သည့္ ဆရာေတာ္ႀကီးထံ အပ္ႏွံေပးရန္ သေဘာတူေလ၏။
ကံေကာင္းေထာက္ပံ့သျဖင့္ ခရီးသြားကုန္သည္တုိ႔သည္ ထိုေန႔မွာပင္ တိဘက္ျပည္သို႔ ျပန္ၾကရန္ စီစဥ္ထားၾကေသာ ေၾကာင့္ ကၽြႏု္ပ္သည္ ခ်က္ခ်င္းပင္ သူတို႔ႏွင့္အတူ တိဘက္ျပည္သုိ႔ လိုက္သြားခြင့္ရခဲ့၏။ (၄)လၾကာမွ် အလြန္ျပင္းျပင္း ထန္ထန္ႏွင့္ ခရီးၾကမ္းႏွင္ခဲ့ၾကၿပီးေနာက္ ကၽြႏု္ပ္သည္ တိဘက္ျပည္ေတာင္ပိုင္း မြန္ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္း၊ ေက်ာင္း ထိုင္ဆရာေတာ္ အရွင္အရိယပုတၱမဟာေထရ္ ထံသို႔ေရာက္ခဲ့၏။ ကၽြႏု္ပ္သည္ တိဘက္ဘာသာစကားကို မတတ္ကၽြမ္း ေသာ္လည္း ခရီးသြားကုန္သည္ေခါင္းေဆာင္ႀကီး၏ အကူအညီျဖင့္ အရွင္အရိယပုတၱမဟာေထရ္ျမတ္၏ ေျခေတာ္ရင္း တြင္ ခုိလံႈလိုေၾကာင္း ေလွ်ာက္ထားႏိုင္ခဲ့၏။
ဆရာေတာ္မဟာေထရ္ျမတ္သည္ ကၽြႏု္ပ္အား အစမ္းသေဘာျဖင့္ (၆)လတိတိ သူ၏ေျခေတာ္ရင္းတြင္ ပညာသင္ၾကား ေပးကာ ေစာင့္ၾကည့္ခဲ့၏။ ထိုအခ်ိန္ကာလအတြင္း ကၽြႏု္ပ္သည္ တိဘက္ဘာသာကို ေလ့လာခဲ့၏။ (၆)လေစ့ေသာ အခါ မဟာေထရ္ျမတ္သည္ ကၽြႏု္ပ္၏ ဆႏၵျပင္းျပမႈကို ယံုၾကည္စိတ္ခ်ကာ ကၽြႏု္ပ္အား သံဃာအပါး ၃၀ ေက်ာ္ႏွင့္ အလြန္ႀကီးမားလွသည့္ ပရိႆတ္ေရွ႕ေမွာက္၌ သာမေဏ ဇီဝကိရိတ ဟူေသာဘဲြ႕ (ေဟျဗဘာသာအရ "ေယ႐ႈ ခရစ္ေတာ္") ျဖင့္ ရွင္သာမေဏအျဖစ္ႏွင့္ သာသနာ့ေဘာင္အတြင္းသို႔ သြတ္သြင္းခ်ီးျမႇင့္ေတာ္ မူေလ၏။"
"တိမ္ျမဳပ္ေနေသာ ခရစ္ေတာ္၏ေဟာေျပာခ်က္မ်ား" ဟူေသာက်မ္းသည္ စာမ်က္ႏွာေပါင္း (၆၀၀)ေက်ာ္ရွိရာ ထို က်မ္းဂန္ တခုလံုးကို ကုန္ေအာင္ ဦးပၪၨင္းဟာ အႀကိမ္ (၂၀) ထက္မနည္း ေဟာရမယ္ျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ က်န္တဲ့ အပိုင္းကို အက်ဥ္းခ်ဳပ္ၿပီး ေဟာပါရေစ။
သာမေဏရ ဇီဝကိရိတ (သို႔မဟုတ္) ရွင္သာမေဏဟာ ၇ႏွစ္ႏွင့္၆လတုိင္တိုင္ ရွင္သာမေဏတို႔ လိုက္နာက်င့္သံုးရမည့္ က်င့္ဝတ္သိကၡာတို႔ကို က်က်နန ထိန္းသိမ္းခဲ့ေလေတာ့ ရွင္အရိယပုတၱမဟာေထရ္ျမတ္က အသက္ (၂၀) အရြယ္သို႔ ေရာက္တဲ့အခါမွာ ရဟန္းေတာ္အျဖစ္ ဥပသမၸဒါ ျပဳေပးေတာ္မူသတဲ့။
ရဟန္းေတာ္ ရွင္ကိရိတ ဟာ စိတ္အားလည္း ထက္သန္၊ ဗုဒၶရဲ႕တရားကိုလည္း အလြန္ယံုၾကည္ကိုးစားေတာ္မူတဲ့ အတြက္ စာေပပရိယတ္ကိုလည္း တဖက္က သင္အံက်က္မွတ္၊ တဖက္က သမထတရားတို႔ကို ေလ့လာအားထုတ္ေန ေတာ့ မၾကာမီအတြင္းမွာ စ်ာန္အဘိညာဥ္ေတြကိုရၿပီး တန္ခိုးေတြကို ျပႏိုင္လာသတဲ့။ သူ႔ရဲ႕ဆရာေတာ္ အရွင္အရိယ ပုတၱ ကလည္း ရဟႏၱာတပါး ျဖစ္ေလေတာ့ ခရစ္ေတာ္ရဲ႕ အနာဂတ္အေရးကို သိျမင္ေတာ္မူတယ္တဲ့။
ခရစ္ေတာ္ဟာ အလြန္ဆိုးဝါးတဲ့ ေသျခင္းတရားနဲ႔ ေတြ႕ႀကံဳရမယ့္ အေရးကို ျမင္ေတာ္မူသတဲ့။ ဒါေၾကာင့္ ရဟန္းေတာ္ ဇီဝကိရိတ က သူ႔အရပ္ သူ႔ဌာနသို႔ ျပန္ရန္ အခြင့္ေတာင္းေတာ့ အခြင့္မျပဳဘဲ ျငင္းဆန္ေနသတဲ့။ ဒါေပမယ့္ တႀကိမ္မွ် သာမဟုတ္ဘဲ အႀကိမ္ႀကိမ္ အဖန္ဖန္ေလွ်ာက္ထား ေတာင္းပန္ေလေတာ့ -
"အို ခ်စ္သား ဇီဝကိရိတ၊ ခ်စ္သားဟာ ေအာက္ပါအခ်က္ေတြကို လိုက္နာက်င့္သံုးမယ္ဆုိရင္ ခ်စ္သားအား သြားခြင့္ျပဳ မယ္။ ဆရာေတာ္လိုလားတဲ့အခ်က္ေတြကေတာ့
(၁) အကယ္၍ ေရဟူဒီလူမ်ိဳးမ်ား (သို႔မဟုတ္) ဣသေရလလူမ်ိဳးမ်ားကသင့္အား တံေတြးမ်ားေထြး၍ ႐ံႈ႕ခ်ကဲ့ရဲ့ၾကသည့္ တုိင္ေအာင္၊ ခဲအုတ္မ်ားႏွင့္ ေပါက္သည့္တိုင္ေအာင္၊ ဆဲေရးတိုင္းထြာသည့္တိုင္ေအာင္ ခ်စ္သားက ခ်စ္သား၏ စ်ာန္ အဘိညာဥ္တန္ခိုးကို အသံုးျပဳ၍ မတံု႔ျပန္ပါႏွင့္။
(၂) အကယ္၍ တစံုတေယာက္ေသာသူက သင့္အား မဟုတ္မမွန္ မတရားသျဖင့္ စြပ္စဲြသည့္တုိင္ေအာင္ ခ်စ္သားက ပကတိ တည္ၿငိမ္ေသာသေဘာႏွင့္ သည္းခံရမည္ ျဖစ္၏။
(၃) အကယ္၍ တစံုတေယာက္ေသာသူက သင္၏မ်က္ေမွာက္မွာပင္ ဗုဒၶကိုယ္ေတာ္ျမတ္ကိုလည္းေကာင္း၊ တရား ေတာ္ျမတ္ကို လည္းေကာင္း၊ သံဃာေတာ္အရွင္ျမတ္တို႔ကိုလည္းေကာင္း၊ သြားပုပ္ေလလြင့္ မတရားသျဖင့္ ေျပာသည့္ တုိင္ေအာင္ နည္းပရိယာယ္ကို သံုးလ်က္ သူတို႔၏မိုက္မွားမႈကို သိျမင္လာေအာင္ ေဟာေျပာညႊန္ျပရမည္ ျဖစ္၏။ အေၾကာင္းေသာ္ကား သူတို႔သည္ ဘာမွ်မသိမျမင္ နားမလည္ၾက၍သာ ျပဳမူၾကျခင္းျဖစ္ရာ သူတို႔အား အျပစ္မွ အခြင့္ လႊတ္ရမည္ ျဖစ္၏။
(၄) အကယ္၍ တစံုတေယာက္ေသာသူက အထင္အျမင္လဲြမွားသည္ရွိေသာ္ နားလည္လာသည့္တိုင္ေအာင္ ဥပမာ ဥပေမယ် မ်ားကိုေဆာင္ကာ ေဟာေျပာရွင္းလင္းရမည္ျဖစ္၏။
(၅) မည္ကဲ့သို႔ပင္ျဖစ္ေစ၊ သင့္အား ကန္႔လန္႔ဆန္႔က်င္ျပဳလုပ္ေနၾကသည့္ သင္၏ရန္သူမ်ားအား မုန္းတီးျခင္း၊ ေဒါသ ျဖစ္ျခင္း စသည့္ အရိပ္လကၡဏာတို႔ကို မျပပါႏွင့္။
(၆) သင္သည္ အခါမလပ္ မေမ့မေလ်ာ့ေသာစိတ္ဓါတ္ႏွင့္စ်ာန္အဘိညာဥ္တရားတို႔ကိုပြားမ်ားပါေလ။ ေမတၱာကမၼ႒ာန္း ကို ပြားမ်ားကာ ကမၻာေလာကႀကီးတဝွမ္းလံုးကို သင္၏ေမတၱာက႐ုဏာတရားျဖင့္ လႊမ္းမိုးပါေစ။
(၇) အကယ္၍ တစံုတေယာက္ေသာသူ (သို႔မဟုတ္) လူတစုက သင့္အား႐ိုက္ႏွက္သတ္ျဖတ္ေစကာမူ ေသသည္အထိ အသိတရားကင္းမဲ့စြာ မိုက္မွားသူတို႔အေပၚတြင္ ေမတၱာ၊ က႐ုဏာတရားမ်ား ပြားမ်ားကာ ေနာက္ဆံုးေသသည့္အခ်ိန္ အထိ ဗုဒၶကိုယ္ေတာ္ျမတ္၏ ဂုဏ္ေတာ္တရားကို အခါမလပ္ ဆင္ျခင္ေအာက္ေမ့ပါေလ။ သုိ႔မွသာလွ်င္ သင္သည္ ေသ သည္၏အျခားမဲ့၌ အလြန္ခ်မ္းသာသုခႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ျဗဟၼာ့ဘံုသို႔ ေရာက္မည္ျဖစ္၏။
ခ်စ္သား၊ သင္သည္ ဤအခ်က္ (၇)ခ်က္ကို လိုက္နာက်င့္သံုးပါမည္ဟု ကတိေပးခဲ့လွ်င္ သင္သည္ ေရဟူဒီလူမ်ိဳးမ်ား အား မည္သည့္နည္းႏွင့္မွ် မျပဳျပင္ မေျပာင္းလဲႏိုင္မွန္းကို သိလ်က္ႏွင့္ အခြင့္ေပးရေခ်မည္။ သင္သည္ ဣသေရလ လူမ်ိဳးမ်ားအား ျပဳျပင္ႏိုင္ေသာ္လည္း သူတို႔သည္ သင္၏တရားမ်ားကို အထင္အျမင္မွားကာ သင္ကြယ္လြန္ၿပီးေနာက္ သင္ေဟာေျပာသည့္တရားတို႔ထဲမွ (၁) ခ်စ္ခင္ၾကင္နာျခင္း၊ (၂) က႐ုဏာပြားမ်ားျခင္း၊ (၃) ေလးစားျခင္း၊ (၄) ဥေပကၡာ ျပဳျခင္း၊ (၅) သည္းခံျခင္း၊ (၆) အျပစ္မွခြင့္လႊတ္ျခင္း (၇) ႀကိဳးပမ္းအားထုတ္ျခင္း စသည့္ အခ်က္အလက္တို႔ကိုသာ ဆက္လက္ထိန္းသိမ္း၍ သင္၏နာမည္ျဖင့္ ဘာသာအယူဝါဒတရပ္ကိုထူေထာင္ၾကလိမ့္မည္" ဟူ၍ အမိန္႔ရွိကာ အရိယ ပုတၱ မေထရ္ျမတ္ဟာ ဇီဝကရိတ အား ျပန္ခြင့္ျပဳလိုက္တယ္။ ဇီဝကရိတကလည္း သူ႔ရဲ႕ဆရာေတာ္ အမိန္႔ရွိေတာ္မူတဲ့ အခ်က္အလက္ေတြကို ေသသည္အထိ လိုက္နာက်င့္သုံးပါ့မယ္လို႔ ကတိကဝတ္ျပဳကာ သူရဲ့ ေနရပ္ဌာနသုိ႔ ျပန္လာခဲ့ တယ္။
အဲဒီေနာက္ ယုဒယာၿမိဳ႕မွာ ခရစ္ေတာ္ ပထမဦးဆံုး တရားေဟာတဲ့အခါမွာ တရားနာသူေတြက ေယဟိုးဝါဘုရားသခင္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ရဲ့ တရားေတြမဟုတ္ဘဲ ဗုဒၶကိုယ္ေတာ္ျမတ္ ေဟာတဲ့တရားေတြသာ ျဖစ္တယ္လို႔ဆုိၿပီး သူ႔ကို ဝိုင္းၿပီး ပုတ္ခတ္ ေျပာဆိုၾကတယ္။ ေဂ်႐ုဆလင္နဲ႔ ဘသာလီဟန္ၿမိဳ႕ေတြမွာေဟာျပန္ေတာ့လည္း ဒီအတိုင္းဘဲ ျဖစ္ရျပန္တယ္။ သူတို႔က သူေဟာတဲ့တရားေတြဟာ ဘယ္ေလာက္ပဲေကာင္းေကာင္း တနည္းနည္းနဲ႔တိုက္ဖ်က္ကာ ႐ံႈ႕ခ်ပုတ္ခတ္ၾက သတဲ့။
ဒီလိုအျဖစ္အပ်က္နဲ႔ရင္ဆိုင္ရတဲ့အခါမွာ ခရစ္ေတာ္ဟာ သူ႔ရဲ႕ဆရာ အရိယပုတၱမေထရ္က သူ႔ကိုမွာလိုက္တဲ့ ပရိယာယ္ သံုးရမယ္ဆိုတဲ့စကားကို အမွတ္ရၿပီး သူေဟာတဲ့တရားဟာ ေယဟိုးဝါေဟာတဲ့ တရားမ်ားျဖစ္ေၾကာင္း၊ သူဟာ ေယဟိုးဝါရဲ့ သားေတာ္ျဖစ္ေၾကာင္းျဖင့္ လွည့္စားၿပီး ေျပာလိုက္သတဲ့။ အမွန္ကေတာ့ သူဟာ ပရိယာယ္သံုးရမယ္ဆိုတဲ့ စကားကို အဓိပၸာယ္အေကာက္မွားၿပီး ယခုလိုလွည့္စားလိုက္ျခင္းျဖစ္တယ္။ ဒီလိုအလွည့္စား မွားလိုက္တဲ့အတြက္ ခရစ္ေတာ္ဟာ လက္ဝါးကပ္တိုင္မွာကပ္ၿပီး ေရဟူဒီဘုန္းႀကီးမ်ားနဲ႔ ေရာမလူမ်ိဳးတို႔ရဲ့ အသတ္ခံသြားရသတဲ့။
ခရစ္ေတာ္ဟာတန္ခိုးျပာဋိဟာေတြကိုျပႏိုင္ေပမယ့္ ေရဟူဒီလူမ်ိဳးေတြနဲ႔ ေရာမလူမ်ိဳးေတြရဲ့ ႏွိပ္စက္မႈေတြကို ေသသည္ အထိ တည္ၿငိမ္စြာနဲ႔ပဲ ခံသြားရွာတယ္။ သူဟာ သူ႔ရဲ႕ဆရာက မွာလိုက္တဲ့အတိုင္း မည္သည့္ စ်ာန္အဘိညာဥ္ကိုမွ် မသံုးတဲ့ တကယ့္အာဇာနည္ပုဂၢိဳလ္ပီပီ ေသျခင္းတရားကို ရင္ဆိုင္သြားခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေရဟူဒီလူမ်ိဳးေတြဟာ ခရစ္ ေတာ္လို သူေတာ္ေကာင္းတေယာက္ရဲ့အသက္ကို ရက္ရက္စက္စက္ သတ္ျဖတ္မိၾကတဲ့အတြက္ ယေန႔အထိ ကိုယ့္ တိုင္းျပည္ရယ္လို႔ လက္ညိႇဳးထိုးျပစရာ တိုင္းျပည္မရွိဘာမရွိနဲ႔ ကေလကဝ ျဖစ္ေနၾကရတာေပါ့။
အဲဒီ ပါေမာကၡ မစၥတာဂိုးရစ္(ခ္)ေတြ႔ရွိထားတဲ့ မွတ္တမ္းအရ ခရစ္ေတာ္ဟာ ထာဝရဘုရားသခင္ရဲ့ သားေတာ္ မဟုတ္ ဘူး ဆိုတဲ့အေၾကာင္းကို ေကာင္းေကာင္းႀကီးလက္ခံႏိုင္ၿပီမဟုတ္လား။ ဒါေပမယ့္ သူက - "ကၽြႏု္ပ္ကား ထာဝရဘုရား သခင္ ေယဟိုးဝါ၏သားေတာ္ျဖစ္သည္" ဟူေသာ စကားကိုေျပာကာ ေရဟူဒီလူမ်ိဳးေတြနဲ႔ ဣသေရလလူမ်ိဳးေတြကို သူ႔ တရားကို လုိက္နာၾကၿပီး သူ႔ေနာက္သို႔လုိက္လာေအာင္ ပရိယာယ္သံုးခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ သူ႔ရဲ႕ဆရာေတာ္က နိမိတ္ ဖတ္ လိုက္တဲ့အတုိင္းပဲ သူ႔ရဲ႕ေနာက္လိုက္ေတြက သူ႔ရဲ႕ေဟာေျပာခ်က္ေတြကို တမ်ိဳးတဖံု သူတို႔လိုသလို ဆဲြသံုးၾကၿပီး ေယဟိုးဝါ ကိုေရာ၊ ခရစ္ေတာ္ကိုပါ ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ၾကတယ္။
"ကၽြႏု္ပ္သည္ ေယဟိုးဝါထာဝရဘုရားသခင္၏ ဓမၼေဟာင္းကို ပယ္ဖ်က္ၿပီး ဓမၼသစ္ကိုတီထြင္သည္။ ကၽြႏု္ပ္သည္ ဘုရား တန္ေဆာင္းေဟာင္းကို ၿဖိဳဖ်က္၍ ဘုရားတန္ေဆာင္းသစ္ကို တည္ေဆာက္သည္။ ကၽြႏု္ပ္သည္ အေရေတာ္ကို ျဖတ္လွီး၍ဘာသာအယူဝါဒေရးရာအရ ကင္ပြန္းတပ္သည့္ ထံုးတမ္းဓေလ့ကို တီထြင္သည္" ဟူေသာ ခရစ္ေတာ္ရဲ့ သံုး ခြန္းေသာ စကားတို႔ကို သူ႔ရ့ဲေနာက္လိုက္မ်ားက မွားယြင္းတဲ့ အနက္ အဓိပၸာယ္ျဖင့္ ေကာက္ယူခဲ့ၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီစကားေတြကို ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ သူ႔ရဲ႕ ဘာသာအယူဝါဒဟာ ေယဟိုးဝါရဲ့ ဘာသာအယူဝါဒနဲ႔ လံုးဝမတူေၾကာင္းကို အထင္အရွား သိျမင္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ခရစ္ယာန္ဘာသာဝင္ေတြက ဒါကို နားမလည္ၾကေသးဘူး။ သေဘာ မေပါက္ ၾကေသးဘူး။ ခရစ္ေတာ္ရဲ့ သြန္သင္ေဟာေျပာခ်က္ေတြရဲ့ အနက္အဓိပၸာယ္ကိုနားမလည္ၾကေသးဘူး။
အထက္က ဦးပၪၨင္းေဟာေျပာခဲ့တဲ့ တကယ့္တိက်ဟုတ္မွန္တဲ့ သက္ေသသာဓကေတြအျပင္ ခရစ္ေတာ္ဟာ ထာဝရ ဘုရားသခင္ရဲ့ သားေတာ္ မဟုတ္ေၾကာင္းကို ေနာက္ထပ္ သက္ေသသာဓက ျပပါဦးမယ္။ ထာဝရဘုရားသခင္ရဲ့ တရား ေတြနဲ႔ ခရစ္ေတာ္ေဟာတဲ့ တရားေတြရဲ့ ျခားနားခ်က္ေတြကို တကယ္တမ္း စီစစ္ၾကည့္ရင္ ခရစ္ေတာ္ဟာ ထာဝရ ဘုရားသခင္ရဲ့ ရန္သူ၊ တနည္းအားျဖင့္ ဆန္႔က်င္သူျဖစ္ေၾကာင္းကို လြယ္လင့္တကူနဲ႔ သိျမင္ႏိုင္ပါတယ္။
ဓမၼေဟာင္းက်မ္းစာထဲမွာ ထာ၀ရဘုရားသခင္က အျဗဟမ္အား -
"အကယ္၍ သင္၏မ်က္လံုးကို တစံုတေယာက္ေသာသူက ထိုးေဖာက္၍ ယူသြားခဲ့သည္ရွိေသာ္ ထိုသူ၏ မ်က္လံုး ကိုလည္း သင္က ထိုးေဖာက္၍ ယူေလ။ အကယ္၍ တစံုတေယာက္ေသာသူက သင္၏ႏွာေခါင္းကို လွီးျဖတ္ပစ္သည္ ရွိေသာ္ ထိုသူ၏ ႏွာေခါင္းကို သင္ကလည္း လွီးျဖတ္ပစ္ပါေလ။ အကယ္၍ တစံုတေယာက္ေသာသူက သင္၏အသက္ ကို သတ္ရန္ႀကိဳးပမ္းခဲ့သည္ရွိေသာ္ သင္ကလည္း ထိုသူ၏အသက္ကို သတ္ျဖတ္ပါေလ။ ငါကား ေဒါသတရားျဖင့္ ထံု အပ္သည့္ ထာဝရဘုရားသခင္တည္း။ ငါသည္သင့္အား လက္စားေခ်ေရးတရားအၿမိဳက္ေဆးကို တုိက္ေကၽြးေတာ္မူ၏" ဟု အေလးအနက္ ေဟာေျပာေတာ္မူခဲ့တယ္။
ဒါေပမယ့္ က႐ုဏာတရားပြားမ်ားလွတဲ့ ခရစ္ေတာ္ကေတာ့ -
"အကယ္၍ တစံုတေယာက္ေသာသူက သင္၏ၿခံဳေစာင္ကို ယူသြားခဲ့သည္ရွိေသာ္ ထိုသူအား သင္၏အက်ႌပါ ခၽြတ္၍ ေပးကမ္းလွဴဒါန္းပါေလ။ အကယ္၍ တစံုတေယာက္ေသာသူက သင္၏လက်္ာဘက္ပါးကို ႐ိုက္ခဲ့သည္ရွိေသာ္ ထုိသူ အား သင္၏လက္ဝဲဘက္ပါးကိုပါ ႐ိုက္ပါေစ။ အစစကိုသည္းခံပါ။ သည္းခံျခင္းသည္သာလွ်င္ကုသိုလ္တရားကို ပြားမ်ား ေပးေစႏိုင္သည္။ သင္၏အိမ္နီးခ်င္းမ်ားကို သင့္ကိုယ္ကိုခ်စ္ခင္သကဲ့သို႔ ခ်စ္ခင္ပါ။ မည္သည့္သက္ရွိသတၱဝါကိုမွ် အႏၲရာယ္ မျပဳပါႏွင့္" လို႔ သူ႔ရဲ႕ေနာက္လိုက္ေတြကို ေဟာေျပာသြန္သင္ခဲ့တယ္။
ထာဝရဘုရား ေယဟိုးဝါနဲ႔ ခရစ္ေတာ္ေဟာတဲ့ဒီတရားႏွစ္ခုဟာ တခုနဲ႔တခုစပ္လို႔ဟပ္လို႔မရေအာင္ ကြာျခားေနတာကို ေတြ႔ေနရပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ခရစ္ေတာ္ဟာ ေယဟိုးဝါရဲ့ သားေတာ္မဟုတ္ဘဲ ထာဝရဘုရားေယဟိုးဝါရဲ့ ရန္သူျဖစ္ ေၾကာင္းကို အသိဉာဏ္ရွိတဲ့သူတိုင္းအထင္အရွားနားလည္သေဘာေပါက္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒီနည္းနဲ႔ ခရစ္ေတာ္ဟာ ထာဝရ ဘုရား ေယဟိုးဝါရဲ့ ဓမၼေဟာင္းကို ခ်ိဳးေဖာက္ဖ်က္ဆီးႏိုင္ခဲ့တယ္။ ေယဟိုးဝါရဲ့ ဘုရားတန္ေဆာင္းကို ဖ်က္ဆီးခဲ့တယ္။ အေရျပားကို ျဖတ္လွီးၿပီး ဘာသာအယူဝါဒဆုိင္ရာ ကင္ပြန္းတပ္တဲ့ ထံုးတမ္းဓေလ့ကို ပယ္ဖ်က္ခဲ့တယ္။
ဒီေနရာမွာ အခြင့္သင့္လို႔ ခရစ္ေတာ္ ျပန္လည္ရွင္လာျခင္းဆိုတဲ့ ကိစၥနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ဦးပၪၨင္း အက်ဥ္းခ်ဳပ္သေဘာ နည္းနည္း ေဟာခ်င္ပါေသးတယ္။ ခရစ္ေတာ္ေသၿပီး တတိယေျမာက္ေန႔မွာ ျပန္လည္ရွင္သန္လာတယ္ဆိုတဲ့ အျဖစ္ အပ်က္ ကေလးကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ကေလး ဦးေႏွာက္ေကာင္းေကာင္းနဲ႔ တီထြင္လိုက္တဲ့ ဇာတ္လမ္းကေလးတပုဒ္ ျဖစ္တယ္။ ဒီဇာတ္လမ္းကို တီထြင္လုိက္တဲ့သူကေတာ့ ျပည့္တန္ဆာလုပ္စားတဲ့ ျပစ္မႈနဲ႔ ေရဟူဒီတရား႐ံုးက အမိန္႔အရ ေရဟူဒီေတြက ခဲေတြနဲ႔ ဝိုင္းေပါက္ျခင္းခံရတဲ့ ေမရီမက္(ဂ)ဒါလီနာ (Mary Magdalene) ဆုိတဲ့ အမ်ိဳးသမီး တေယာက္ျဖစ္တယ္။
ေယဟိုးဝါ သကၠရာဇ္ (၃၂၀၁) ခုႏွစ္မွာ ေရာမလူမ်ိဳးဘုရင္ခံ ပြန္တီယပ္(စ)ပစ္ေလးက "ခရစ္ေတာ္ကြယ္လြန္ျခင္းႏွင့္ လိမ္လည္လုပ္ႀကံထားေသာ ျပန္လည္ရွင္လာျခင္း" ဟူေသာ စာတမ္းတေစာင္ကို ထုတ္ေဝခဲ့ပါတယ္။ ဒီစာတမ္း ကေတာ့ -
"ဘက္သလဟမ္ၿမိဳ႕မွ ေမရီ၏သား၊ အင္နာေယ႐ႈခရစ္၏ေျမးသည္ ေယဟိုးဝါ၏အယူဝါဒကို မထီမဲ့ျမင္ ေသးသိမ္ယုတ္ ညံ့ေအာင္ ျပဳလုပ္လ်က္ရွိသည္ဟူေသာ ေရဟူဒီဘုန္းႀကီးမ်ား၏ တရားစဲြဆိုခ်က္အရ ေရာမလူမ်ိဳးတို႔၏ဥပေဒအရ ၄င္း အား ရာဇဝတ္ေကာင္မ်ားကို ကားတင္၍ ကြပ္မ်က္ေနက်ျဖစ္သည့္ ဆီႏိုင္ေတာင္ထိပ္ေပၚမွ လက္ဝါးကပ္တုိင္၌ ကားတင္၍ ကြပ္မ်က္ပစ္လိုက္၏။ ထို႔ေနာက္ ခရစ္ယာန္ဘာသာဝင္တုိ႔အား ခရစ္ေတာ္၏အေလာင္းကို မည္သူမွ် တူး ေဖာ္ေရႊ႕ေျပာင္းျခင္း မျပဳရဟု အမိန္႔ထုတ္ဆင့္ထားေသာ္လည္း ခရစ္ယာန္ဘာသာဝင္တို႔က တူးေဖာ္ေရႊ႕ေျပာင္းပစ္ၾက လိမ့္မည္ဟူေသာ ေကာလဟလသတင္း ျဖစ္ပြားေနသျဖင့္ သူ၏အေလာင္းကို ေက်ာက္ဂူထဲတြင္ ျမႇဳပ္ၿပီး အလြန္ႀကီး မားေသာ ေက်ာက္တံုးႀကီးမ်ားကို တင္ထားေလ၏။ ၄င္းျပင္ ေရာမစစ္သည္ေတာ္(၅၀)ကို အေစာင့္ခ်ထားေလ၏။ ခရစ္ေတာ္သည္ တန္ခိုးျပာဋိဟာတို႔ကို ျပႏိုင္သူျဖစ္ရကား ေရာမလူမ်ိဳးဘုရင္သည္ သူတန္ျပန္၍ ရွင္လာမည္ကို စိုးရိမ္ လွသျဖင့္ အေစာင့္စစ္သားမ်ားအား အထူးဂ႐ုတစိုက္ ေစာင့္ၾကပ္ရန္ အမိန္႔ထုတ္ေလ၏။ ခရစ္ေတာ္ အသတ္ခံရၿပီး ဒုတိယည၌ ေမရီမက္(ဂ္)ဒါလီနာသည္ ကခ်သည္အဝတ္တို႔ကို ဝတ္ဆင္ၿပီး ေဆးစပ္ထားသည့္အရက္နီကို ဖန္တေကာင္း တခုတြင္ထည့္ကာ ခရစ္ေတာ္ျမႇဳပ္ရာ ေက်ာက္ဂူအနီးသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ေလ၏။ ေရာမစစ္သည္ေတာ္တို႔က မက္(ဂ္)ဒါလီနာ သည္ ခရစ္ေတာ္အား တကယ္တမ္းၾကည္ညိဳသူတေယာက္ ျဖစ္သည့္အေၾကာင္းကိုလည္းေကာင္း၊ ခရစ္ေတာ္၏အေလာင္းကို လာေရာက္၍ ယူရန္လာသည့္ သူ၏အေၾကာင္းကိုလည္းေကာင္း မသိၾကေသာေၾကာင့္ သူ႔ အား သူတို႔ေရွ႕တြင္ ကခုန္သီဆိုခြင့္ ျပဳထားမိၾက၏။ သူသည္ ဆိုရ ကရ၍ ေမာလာေသာအခါ အရက္ ဖန္တေကာင္းကို ဖြင့္၍ ေသာက္ဟန္ျပဳေလ၏။ သဘာဝအေလ်ာက္ အရက္ကို တပ္မက္ၾကသည့္ စစ္သည္ေတာ္တို႔သည္ မက္(ဂ္)ဒါလီနာက သူတို႔အား အရက္တေကာင္းကိုေပးလွ်င္အားပါးတရ ေသာက္ၾကေလ၏။ စစ္သည္ေတာ္တိုင္း အလြန္ ျပင္းထန္သည့္ ေဆးမ်ားကို ခပ္ထားသည့္ မက္(ဂ္)ဒါလီနာ၏ အရက္ကို တဖန္ခြက္စီေသာက္ၾက၏။ မိနစ္ အနည္းငယ္ ၾကာေသာအခါ ေဆးခပ္ထားသည့္အရက္တန္ခိုးေၾကာင့္ ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ႀကီး အိပ္ေပ်ာ္ၾကရာ (၃)ရက္ ၾကာမွ ႏိုးၾက၏။ ေရာမစစ္သည္ေတာ္မ်ား အိပ္ေပ်ာ္ေနစဥ္အတြင္း မက္(ဂ္)ဒါလီနာသည္ ခရစ္ယာန္ဘာသာဝင္တို႔ကို စုကာ ခရစ္ေတာ္၏အေလာင္း ျမႇဳပ္ႏွံထားသည့္ ဂူေပၚမွ ေက်ာက္စိုင္ေက်ာက္တံုးႀကီးမ်ားကို ဖယ္ရွားပစ္ၾက၍ အေလာင္းကို တူးေဖာ္ယူကာ အစိုးရအာဏာပိုင္မ်ား မသိသည့္ေနရာသို႔ တိတ္တဆိတ္ေျပာင္းေရႊ႕ျမႇဳပ္ႏွံလိုက္၏။ ေနာက္ေန႔ နံနက္ေစာေစာအခ်ိန္တြင္ ေမရီမက္(ဂ္)ဒါလီနာသည္ နန္းေတာ္၊ တရားလႊတ္ေတာ္၊ ေစ်းႏွင့္ ဇာတ္႐ံုမ်ားဆီ သို႔ သြားရာ လမ္းေလးခြ၌ ခရစ္ယာန္ဘာသာဝင္မ်ားစြာတို႔ကို စု႐ံုးၿပီး "အို ကၽြႏု္ပ္တို႔၏ ေယ႐ႈသခင္အား သက္ဝင္ ယံုၾကည္ ၾကသူ အခ်င္းတို႔၊ ၾကည့္ၾကကုန္ေလာ။ ေယ႐ႈကိုယ္ေတာ္ျမတ္၏ က်က္သေရရွိလွစြာေသာ ႐ုပ္သဏၭာန္ေတာ္ ကို ဖူးေမွ်ာ္ၾကေလာ့။ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ကား ေကာင္းကင္ဘံုနန္းသို႔ ၾကြျမန္းေတာ္မူလ်က္ရွိသည္ကို ၾကည့္ၾကကုန္ေလာ့့" ဟု ဟစ္ေအာ္ ေၾကြးေၾကာ္ၾကေလသည္။
ေရဟူဒီမ်ား၊ ေရာမလူမ်ိဳးမ်ားႏွင့္ အျခားဘာသာမ်ားကို သက္ဝင္ယံုၾကည္ၾကသူတို႔က -
"သင္၏ ခရစ္ေတာ္ကား အဘယ္မွာနည္း။ ခရစ္ေတာ္သည္ ေကာင္းကင္ဘံုနန္းသို႔ ၾကြျမန္းလ်က္ရွိသည္ဟု သင္တုိ႔က မည္မွ်ပင္ ဟစ္ေအာ္ၾကြားဝါေနၾကေသာ္လည္း ငါတို႔သည္ မျမင္ေခ်တကား။ သင္တို႔သည္ လိမ္လည္ေနျခင္းသာျဖစ္၏" ဟု ျပန္၍ ေျပာၾက၏။
ထိုအခါ ေမရီမက္(ဂ္)ဒါလီနာက -
"ခရစ္ေတာ္အား ယံုၾကည္ကိုးကြယ္၍ အေရျပားကို ျဖတ္သည့္ ထံုးတမ္းဓေလ့ကို မလိုက္နာ မက်င့္သံုးသူတို႔သာလွ်င္ ခရစ္ေတာ္ ေကာင္းကင္ဘံုနန္းသုိ႔ ၾကြျမန္းေတာ္မူသည္ကို ျမင္ၾကရေခ်မည္။ သခင္ေယ႐ႈကိုယ္ေတာ္ျမတ္ကို သက္ဝင္ ယံုၾကည္မႈ မရွိဘဲ သတ္ျဖတ္လုပ္ႀကံၾကသည့္ သင္တို႔ဒိ႒ိမ်ားကား ခရစ္ေတာ္ကို ျမင္ၾကရမည္မဟုတ္ေခ်။ သင္တို႔ အကယ္၍ မယံုၾကည္က ဆီႏိုင္ေတာင္ထိပ္ေပၚသို႔တက္၍ၾကည့္ၾကေလာ့။ ထာဝရဘုရားသခင္၏ တမန္ေတာ္က သူ၏ ဂူေပၚတြင္ တင္ထားသည့္ ရာေပါင္းမ်ားစြာေသာ လူမ်ားအားႏွင့္မွ ေရႊ႕ႏုိင္ေသာ ေက်ာက္တံုးႀကီးကို ေရႊ႕ၿပီးလွ်င္ အစိတ္စိတ္အမႊာမႊာ ခဲြပစ္သည္ကို ေတြ႔ၾကရမည္။ ၄င္းျပင္ ေရာမစစ္သည္ေတာ္ (၅၀)ကို တမန္ေတာ္က မူးေမ့ေန ေအာင္ ႐ိုက္ႏွက္ထုေထာင္းထားခဲ့သည္ကိုလည္း ၾကည့္ၾကဦးေလာ့" ဟု ဆုိျပန္၏။
ခရစ္ယာန္ဘာသာဝင္တုိ႔က မည္မွ်ပင္ ဟစ္ေအာ္ေၾကြးေၾကာ္ေနၾကေသာ္လည္း ခရစ္ေတာ္ ေကာင္းကင္ဘံုနန္းသို႔ ၾကြ ျမန္းသည္ကို မျမင္ရသည့္ အစိုးရအဖဲြ႕အာဏာပိုင္မ်ား၊ ေရဟူဒီလူမ်ိဳးမ်ားႏွင့္ ေရာမလူမ်ိဳးတို႔သည္ ဆီႏိုင္ေတာင္ထိပ္ ေပၚသို႔ တက္ၾကည့္ၾကရာ ခရစ္ေတာ္၏ဂူေပၚတြင္ တင္ထားသည့္ ေက်ာက္တံုးႀကီးႏွင့္ ခရစ္ေတာ္၏ အေလာင္းတို႔ကို မေတြ႔ၾကရေတာ့ေခ်။ ၄င္းျပင္ ေရာမစစ္သည္ေတာ္တို႔ မူးေမ့ေနၾကသည္ကို ေတြ႔ျမင္ၾကေလ၏။
ဤအျဖစ္အပ်က္ကို ဘာတခုမွ် မသိလိုက္ၾကေသာ ေရာမစစ္သည္ေတာ္တို႔အား ေရာမအာဏာပိုင္တို႔က ေထာင္ထဲသို႔ ပို႔ၾက၏။ သုိ႔ရာတြင္ တတိယေန႔၌ ေရာမစစ္သည္ေတာ္တို႔သည္ သတိရလာၾက၍ မက္(ဂ္)ဒါလီနာက သူတို႔ကို အက အဆိုျဖင့္ ေျဖေဖ်ာ္ၿပီးေနာက္ ေဆးခပ္ထားသည့္အရက္ကိုတိုက္ေၾကာင္း၊ ထို႔ေနာက္ သူတို႔ သတိလစ္သြားၾကေၾကာင္း ျပန္ေျဖၾကေလ၏။ ဤကဲ့သို႔ အျဖစ္အပ်က္မွန္ကို သိၾကေသာအခါ ေရာမအာဏာပိုင္တို႔သည္ မက္(ဂ္)ဒါလီနာႏွင့္တကြ ခရစ္ယာန္ဘာသာဝင္ေရဟူဒီမ်ားႏွင့္ ဣသေရလလူမ်ိဳးေပါင္း (၁၀၀၀)ေက်ာ္တို႔ကို ဖမ္းဆီး၍ ေခါင္းျဖတ္ပစ္လိုက္ ၾက၏။
ဒါဟာ တန္ခိုးျပာဋိဟာေတြ ျပႏိုင္တာေတာ့ မွန္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ လူကိုယ္တိုင္က အသက္ေသသြားၿပီးျဖစ္ေတာ့ ဒီ တန္ခိုးျပာဋိဟာေတြကလည္း ဘာမွ အသံုးမဝင္ေတာ့ဘူးေပါ့။ ခရစ္ေတာ္ဟာလည္း အျခားသတၱဝါေတြလိုပဲ ေသၿပီးတဲ့ ေနာက္ ဘယ္နည္းနဲ႔မွ ျပန္မရွင္ႏိုင္ေတာ့ဘူးေပါ့။
ဝစ္လဆင္။ တပည့္ေတာ္တို႔ တခါမွ် မၾကားဖူးတဲ့ အခုဆရာေတာ္ ေဟာေျပာေတာ္မူတဲ့ ေရာမဘုရင္ခံ ပစ္ေလး ရဲ့မွတ္တမ္းကို ၾကားရမွပဲ ခရစ္ေတာ္ဟာ တိဘက္ျပည္က ဗုဒၶဘာသာ ရဟန္းေတာ္တပါးရဲ့ တပည့္သာဝက ျဖစ္တဲ့ အတြက္ သူေျပာျပတဲ့တရားေတြနဲ႔ ဗုဒၶရဲ့ တရားမ်ားနဲ႔ တူေနေၾကာင္းကို သိရပါတယ္။ ေနာက္တခုကေတာ့ သူဟာ အရိမိေတၱယ် ဘုရားအေလာင္းေတာ္မဟုတ္ဘဲ ဆရာေတာ္တို႔လို ဗုဒၶဘာသာ ရဟန္းေတာ္တပါးျဖစ္ေၾကာင္း၊ စ်ာန္ အဘိညာဥ္ရေၾကာင္း တုိ႔ကိုလည္း တပည့္ေတာ္ လက္ခံပါတယ္။ သူလည္းပဲ ပထဝီ၊ ေတေဇာ၊ ဝါေယာ၊ အာေပါ ဆုိတဲ့ ဓာတ္ေလးပါး အေဆာက္အဦျဖစ္တဲ့အတြက္ အသက္ေသၿပီးတဲ့ေနာက္ ျပန္ၿပီး တဖန္မထႏိုင္ေတာ့ဘူး ဆုိတာလဲ တပည့္ေတာ္ ယံုၾကည္ပါၿပီ ဆရာေတာ္။
ဆရာေတာ္ဟာ ဘာသာအရပ္ရပ္ႏွင့္တကြ သိပၸံပညာကိုပါ ႏွံ႕ႏွံ႕စပ္စပ္ အသိအျမင္ မ်ားတဲ့အတြက္ တပည့္ေတာ္က ဆရာေတာ္ကို ၾကည္ညိဳပါတယ္။ ယခု ဆရာေတာ္ ေဟာျပတဲ့ အခ်က္အလက္တို႔ကိုလည္း တပည့္ေတာ္ ယံုၾကည္ပါ တယ္ ဆရာေတာ္။
ဤတြင္ ပရိႆတ္က သာဓုအႏုေမာဒနာ ေခၚၾကေလသည္။
(ရည္ရြယ္ခ်က္။ ။ ကၽြန္ေတာ္ဖတ္ရေသာ စာေတြထဲမွ စာဖတ္သူတို႔အား ျပန္လည္ေ၀မွ်ျခင္းသာျဖစ္သည္။)
စာဖတ္သူတို႔အား အစဥ္ေလးစားလွ်က္..
ျမသလြန္
မန္းေရႊစက္ေတာ္
