ႏိုမိေတာ့မယ္

HIV ကုိကုသႏုိင္ၿပီလား ???? အဆက္ကုိ ေမွ်ာ္ေနတဲ့ စာဖတ္သူပရိတ္သတ္မ်ား ရွိခဲ့ရင္ ေဆာတီးဗ်ာ။ ဒီရက္ပိုင္း အလုပ္ကေလးနည္းနည္း ရႈပ္တာရယ္(အလုပ္ဗန္းျပတာ)၊ ေနာက္ၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ တစ္ခုတည္းေသာ မန္မိုရီစတစ္ကေလးကို အစုတ္ပလုတ္ဗိုင္းရပ္စ္စုတ္ေတြ ကိုက္သြား တာေၾကာင့္(နဂိုတည္းက စုတ္သလားမေျပာတက္)၊ေနာက္ၿပီး အရိုးသားဆံုး၀န္ခံရရင္ စာရိုက္ရမွာ ပ်င္းတာရယ္ေၾကာင့္ မတင္ ျဖစ္ေသးတာပါ။ တစ္ခါတစ္ေလ ညပိုင္းအားေနလုိ႔ အျပင္မထြက္ရင္ အိမ္မွာ စာေလးဘာေလးရိုက္ထားတယ္။ ေနာက္ေန႔ Cyber ေရာက္ ေတာ့ တင္လုိက္တယ္။ အခုေတာ့ Mem Str; ကေလးပ်က္သြားေတာ့ အိမ္မွာလဲ မရိုက္ျဖစ္ေတာ့ဘူး။ ဆိုင္ေရာက္ပုိဆိုး ။ စာကလဲ အေျပးအလႊားဖတ္ရေသး၊ ဂိမ္းကလဲ ကစားလိုက္ခ်င္ေသး၊ ဒီၾကားထဲ ခ်က္တင္ထဲက အမ်ိဳးေတာ္ေတြက ေခၚရင္ ထူးလိုက္ရေသး။ အ၀ွာ တုိင္ပတ္ေနသလိုျဖစ္ေနတယ္ း)

ဒီရက္ပုိင္း အလုပ္ကျပန္လာရင္ ေယာင္ေတာင္ေတာင္ေလးျဖစ္ေနတယ္။ ရံုးေစာဆင္းေပးေနတဲ့ ဂ်ာၾကီးကုိပဲ အျပစ္တင္ရမလား၊ သူငယ္ခ်င္း မရွိ၊ အေပါင္းအသင္းမရွိတဲ့ ကိုယ့္ကုိကိုယ္ပဲ အျပစ္တင္မရလားမသိဘူး။ ညေန 5 နာရီရံုးဆင္းျဖစ္တယ္။ အိမ္ျပန္ရမွာ ေစာေသးလို႔ ေဘာ္ဒါေတြကို လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ေခၚတယ္။ ဘယ္ေမာင္မင္းၾကီးသားမွ မလုိက္ဘူး။ ဖင္ပိတ္ျငင္းတယ္။ သူတို႔မိန္းမေတြ ေနာက္လင္ယူ မွာၾကေနတာပဲ။ ဒါေတာင္ ကၽြန္ေတာ္က သူတုိ႔ကို ဒကာခံမွာေနာ္။ သူတုိ႔ကို တုိက္ခိုင္းလို႔ကေတာ့ လက္သီးနဲ႔မ်ား ထုိးမလားမသိ။

5 ခြဲေလာက္ အိမ္ေရာက္ရင္လဲ ေယာင္ေပေပနဲ႔ TV ေရွ႕ထိုင္ၿပီး ၾကည့္ျဖစ္တယ္။ ငွားထားတဲ့ စာအုပ္ကေလးကလဲ လက္စသတ္လုိက္ ေသးတယ္။ 7 နာရီေလာက္ေရာက္ေတာ့ ေမေမက ကိုရီယားကား ၾကည့္တယ္။ ေအာ္ မိန္းကေလးေတြ ေတာ္ေတာ္ေတာ့ ကိုရီယားကား ၾကိဳက္သား။ ဟိဟိ ကၽြန္ေတာ္လဲ ၾကိဳက္တယ္။ 8 နာရီၿပီးေတာ့ ေရမိုးခ်ိဳး၊ ထမင္းစားၿပီး အျပင္ထြက္ျဖစ္တယ္။ အထင္မၾကီးနဲ႔ေနာ္ က်န္တဲ့ ေနရာမဟုတ္ဘူး။ ငွားထားတဲ့ စာအုပ္ကေလး အပ္ဖုိ႔ရယ္၊ ဗဟုသုတေလးရဖုိ႔ Cyber ရယ္(ဟိဟိ အပ်င္းေျပဖို႔ဆို ပိုမွန္တယ္) ကိုပဲ သြားျဖစ္တယ္။ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ MWD တုိ႔ MRTV တုိ႔ကလာတဲ့ ဇာတ္ကားေတြ မလြတ္တမ္းၾကည့္ပစ္တယ္။ သူတုိ႔ကလဲ သေဘာ ေကာင္းပါ့ ႏွစ္ကားေတာင္ ဆက္တုိက္လႊင့္ေပးတယ္ဗ်။

အစီစဥ္ေတြၿပီးသြားလုိ႔ ေမေမအိပ္သြားၿပီဆို ကၽြန္ေတာ္လဲ အခန္းထဲ၀င္ၿပီး ကြန္ျပဴတာေလးဖြင့္၊ တစ္ဖက္က စာအုပ္ဖတ္ ဟိုဟာကလိ၊ ဒီ ဟာကလိနဲ႔ သိပ္မၾကာခင္အခ်ိန္မွာပဲ ကၽြန္ေတာ္အိပ္ေမာက်သြားတယ္ထင္တယ္။ မိုးလင္းေတာ့ ျခင္ေထာင္ထဲမွာ အခန္႔သား၊ ဘယ္အခ်ိန္ ေမေမထျပင္သြားေပးတယ္မသိ။ ဒီလုိက တစ္ရက္လဲ မဟုတ္၊ ႏွစ္ရက္လဲမဟုတ္၊ ဟိဟိ ေမေမ့ကုိေတာ့ အားနာနာနဲ႔ေျပာလိုက္တယ္။ ေက်းဇူးပဲေနာ္ ေမေမလို႔.. ေမေမကလဲ မဲ့ၿပီးျပန္ေျပာတယ္။ နင္မိန္းမရမွကို ငါလဲ ၀ဋ္ကၽြတ္မွာတဲ့။ ဟူး... ေမေမမသိဘူးေနာ္...။ း)

စာဖတ္သူတို႔အား အစဥ္ေလးစားလွ်က္..
ေမွ်ာ္လင့္သူ

HIV ကုိ ကုသႏုိင္ၿပီလား ???

ကဲ စာဖတ္သူပရိတ္သတ္တုိ႔ေရ...
ဒီကေန႔မွာေတာ့ စာဖတ္သူတို႔အတြက္ က်န္းမာေရးနဲ႔ ပတ္သတ္တဲ့ အေၾကာင္းအရာေလးတစ္ခုနဲ႔ တင္ဆက္ေပးခ်င္ပါတယ္။ ဒီအေၾကာင္းအရာ ေလးကို စာဖတ္သူတို႔ စိတ္၀င္စားလိမ့္မယ္လုိ႔လဲ ေမွ်ာ္လင့္မိပါတယ္။ အခုတင္ဆက္မယ့္ အေၾကာင္းအရာေလးကေတာ့ ...

HIV ကို ကုသႏုိင္ၿပီလား ?????
- ခႏၶာကုိယ္ထဲမွာရွိတဲ့ HIV ပိုးေတြ မပြားမ်ားလာဖို႔ ေအအာတီ(ART)ေဆးနဲ႔ ထိန္းခ်ဳပ္ထားျခင္းျဖင့္ ကုသႏုိင္ပါၿပီ။
- ဒါေပမယ့္ ေအအာတီ(ART)ေဆးဟာ HIV ပိုးေတြကုိ ေသေအာင္မသတ္ႏုိင္တဲ့အတြက္ ဒီေဆးဟာ အျမစ္ျပတ္ ကုသေပးႏုိင္တဲ့ ေဆး မဟုတ္ပါဘူး။

HIV ဆိုတာ ဘာလဲ ?????
- HIV ဆိုတာ အလြန္ေသးငယ္တဲ့ ေရာဂါပိုးတစ္မ်ိဳးျဖစ္ပါတယ္။
- HIV ဟာ ကူးစက္ခံရတဲ့လူရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္ထဲမွာ တစ္သက္လံုးေနၿပီးေတာ့ အဲဒီလူရဲ႕ ကုိယ္ခံစြမ္းအားေတြကို ဖ်က္ဆီးပစ္ပါတယ္။

ကုိယ္ခံစြမ္းအားစနစ္ ဆိုတာဘာလဲ ?????
- ခႏၶာကုိယ္ထဲ ၀င္ေရာက္လာတဲ့ ေရာဂါပိုးေတြကို ခုခံတိုက္ဖ်က္ေပးႏုိင္တဲ့ ကုိယ္တြင္းစြမ္းအား တစ္မ်ိဳးကုိ ကုိယ္ခံစြမ္းအားလို႔ ေခၚပါတယ္။
- ေသြးေဖာက္စစ္ေဆးတိုင္းတာျခင္းနဲ႔ ကိုယ္ရဲ႕ ကုိယ္ခံစြမ္းအား(CD4) အနည္းအမ်ားကို သိႏုိင္ပါတယ္။

HIV ခႏၶာကုိယ္ထဲ ၀င္လာရင္.....
- ခႏၶာကုိယ္ထဲမွာ တစ္သက္လံုးေနၿပီး ကုိယ္ခံစြမ္အားေတြကို တျဖည္းျဖည္း ဖ်က္ဆီးပစ္ပါတယ္။
- ၾကာလာတာနဲ႔အမွ် ကုိယ္ခံစြမ္းအားေတြ ေလ်ာ့နည္းက်ဆင္းလာၿပီး ျပင္ပက ၀င္ေရာက္လာတဲ့ ေရာဂါေတြကို မခုခံ မတိုက္ဖ်က္ႏုိင္ ေတာ့ပါဘူး။
- ဒါေၾကာင့္ ေရာဂါေပါင္းစံု မၾကာခဏ ျဖစ္လာတက္ပါတယ္။ အဲဒီလုိျဖစ္လာတာကို AIDS လုိ႔ေခၚပါတယ္။

အျဖစ္မ်ားတဲ့ ေရာဂါလကၡဏာေတြကေတာ့......
- ကိုယ္အေလးခ်ိန္ ေလ်ာ့က်ျခင္း။
- နာတာရွည္ ဖ်ားနာျခင္း။
- မွက္ခရုေပါက္ျခင္း။
- ေရယုန္ေပါက္ျခင္း။
- တာရွည္ ၀မ္းပ်က္၀မ္းေလွ်ာ ေရာဂါျဖစ္ျခင္း။
- တီဘီ ေရာဂါျဖစ္ျခင္း။
- အေရျပားတြင္ အနာမ်ားျဖစ္ျခင္း။

ေအအာတီ(ART)ကုသမႈဆိုတာ ဘာလဲ ??????
- မ်ိဳးမတူတဲ့ ေဆးသံုးမ်ိဳး ေပါင္းစပ္ထားတဲ့ ကုသမႈျဖစ္ပါတယ္။
- ခႏၶာကိုယ္မွာရွိတဲ့ HIV ေတြပြားမ်ားလာျခင္းကို ထိန္းခ်ဳပ္ထားႏုိင္တဲ့အတြက္ ကိုယ္ခံစြမ္းအားစနစ္ကို ျပန္လည္ျဖည့္ဆည္း ေပးႏုိင္တဲ့ ကုသမႈလည္းျဖစ္ပါတယ္။

ေအအာတီ(ART)ကုိ ဘယ္လုိေသာက္ရမလဲ ?????
- ေအအာတီ(ART)ကုသမႈဟာ ေဆးအုပ္စု အမ်ိဳးမ်ိဳး ေပါင္းစပ္ပါ၀င္မွသာ ထိေရာက္မႈရွိတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အနည္းဆံုး ေဆးသံုးမ်ိဳး ေပါင္းစပ္ ေသာက္သံုးသင့္ပါတယ္။
- ေအအာတီ(ART)ေဆးမ်ားဟာ ေသြးထဲမွာ (၁၂)နာရီသာ အာနိသင္ရွိတဲ့အတြက္ (၁၂)နာရီျခားတစ္ခါ ေန႔စဥ္ အခ်ိန္မွန္မွန္ ေသာက္ရပါမည္။
- ေအအာတီ(ART)ေဆးဟာ HIVကုိ မသတ္ႏုိင္ပါ။ အကယ္၍ ေဆးေသာက္တာ ရပ္လုိက္ရင္ HIV ပိုးေတြျပန္ၿပီး ပြားမ်ားလာလိမ့္မယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေဆးကို ေရရွည္(တသက္လံုး) ေသာက္ရန္လုိအပ္ပါတယ္။

ေဆးကို ဘယ္သူေတြ ေသာက္သင့္သလဲ ?????
ေရာဂါျဖစ္ပြားမႈ အေျခအေနအရ....
- HIV ကူးစက္ခံရၿပီး ေနာက္ပိုင္း ကုိယ္ခံစြမ္းအား(CD4)အေရအတြက္ ၂၀၀ေအာက္ က်ဆင္းလာတဲ့သူမ်ား။
- ခုခံအားက်ဆင္းမႈ ကူးစက္ေရာဂါေၾကာင့္ က်န္းမာေရးအေျခအေန ခ်ိဳ႕ယြင္းလာၿပီး ေရာဂါလကၡဏာမ်ား ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ခံစားေနတဲ့ သူမ်ား။
ေဆးကုသမႈ မစတင္မီ နားလည္တက္ကၽြမ္းတဲ့ ဆရာ၀န္မ်ားနဲ႔ တိုင္ပင္ေဆြးေႏြးၿပီးမွသာ ကုသမႈကုိ ခံယူသင့္ပါတယ္။

ေအအာတီ(ART)ကုထံုးရဲ႕ ေကာင္းက်ိဳး ရလဒ္မ်ားက ဘာေတြလဲ ?????
- ကုိယ္ခံစြမ္းအားစနစ္ ျပန္ေကာင္းလာတဲ့အတြက္ ယခင္အတိုင္း က်န္းမာလာျခင္း။
- က်န္းမာလာတဲ့အတြက္ အလုပ္ျပန္လုပ္ႏိုင္ၿပိး မိသားစုမ်ားကိုလည္း ျပန္လည္ကူညီ ေထာက္ပံ့ေပးႏုိင္ျခင္း။
- ကေလးေတြဆုိရင္လည္း သာမန္အတုိင္း ျပန္က်န္းမာလာႏုိင္ပါသည္။
သင္ဟာ ေဆးကို မွန္မွန္ကန္ကန္နဲ႔ တိတိက်က် ေသာက္မွသာလွ်င္ ဒီေကာင္းက်ိဳးေတြရမွာပါ

ေဆးပံုမွန္စြဲေသာက္ရန္ ဘာေၾကာင့္အေရးၾကီးသလဲ ?????
ေဆးပံုမွန္ ေသာက္တယ္ဆုိတာ
- အနည္းဆံုး ေဆး(၃)မ်ိဳးေပါင္းကုိ
- ေန႔တိုင္း အခ်ိန္မွန္မွန္ (၁၂)နာရီျခားတစ္ခါ
- ေရရွည္(တစ္သက္လံုး) ေသာက္တာကိုေျပာတာပါ။

အဲဒီလုိ ပံုမွန္စြဲေသာက္မွသာလွ်င္.....
- ေအအာတီ(ART)ေဆးရဲ႕ ေကာင္းက်ိဳးထိေရာက္မႈကုိ ရရွိၿပီး ျပန္လည္က်န္းမာလာ၍ ပံုမွန္ဘ၀ကုိ ျပန္ရမွာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ အေရးၾကီး ပါတယ္။

အကယ္၍ ေဆးပံုမွန္စြဲမေသာက္လွ်င္.....
- ေဆးအာနိသင္ ထိေရာက္မႈ မရွိေတာ့ဘဲ HIV ပိုးေတြဟာ ေအအာတီ(ART)ေဆးကို ယဥ္ပါးသြားၿပီး ေဆးမတိုးေတာ့ပါ။
- အဲဒါဆုိ HIV ပိုးေတြ ျပန္႔ပြားလာၿပီး ကုိယ္ခံစြမ္းအားေတြ ျပန္လည္က်ဆင္းလာပါလိမ့္မယ္။
- အစပိုင္းတြင္ မသိသာေပမယ့္ အခ်ိန္တိုအတြင္းမွာ က်န္းမာေရးက်ဆင္းလာၿပီး ေနာက္ဆံုးမွာ အသက္ဆံုးရႈံးႏုိင္ပါတယ္။
- ေဆးယဥ္ေနတဲ့ HIVပိုးမ်ားဟာ သင့္ဆီက တျခားလူေတြကို ကူးစက္သြားႏိုင္ၿပီး သူတုိ႔လည္း သင့္လုိဘဲ ေရာဂါခံစားရၿပီး အသက္ေသ ဆံုးႏုိင္ပါတယ္။

ျဖစ္ေပၚလာႏိုင္တဲ့ ေဘးထြက္အာနိသင္မ်ားက ဘာေတြလဲ ?????
- အေရျပားမွာ အင္ျပင္ထျခင္း၊ ယားျခင္း။
- အသား၀ါျခင္း၊ ေသြးအားနည္းျခင္း။
- ကုိယ္ပူၿပီး ဖ်ားျခင္း။
- ေခါင္းမူး၊ ေခါင္းကိုက္ျခင္း၊ ေမာပန္းျခင္း။
- ျပိဳ႕အန္ျခင္း၊ ၀မ္းေလွ်ာျခင္း။
- ေျခလက္ ထံုက်င္ကိုက္ခဲျခင္း။
ဒါေပမယ့္ ေဆးေသာက္တဲ့ လူတိုင္းမွာ ျဖစ္ေလ့ျဖစ္ထမရွိဘဲ အခ်ိဳ႕ကသာ ျဖစ္ေလ့ရွိပါတယ္။

ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါဦးမည္။
စာဖတ္သူတုိ႔အား အစဥ္ေလးစားလွ်က္...
ေမွ်ာ္လင့္သူ

အနမ္းတစ္ဖက္

ေက်ာင္းတြင္ သူမကုိ စေတြ႔ခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္၀မ္းသြားေနပါတယ္။ သူမသိပ္လွပါတယ္။ ပန္းတို႔ပြင့္ဖူးစမွာ ရနံ႔တို႔ တလႈိင္လိႈင္ ထြက္သလုိ သူမအနားက ျဖတ္ကူးစမွာ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ အလြမ္းတို႔ တျဖိဳင္ျဖိဳင္ ေၾကြက်ခဲ့ရပါတယ္။

သူမက ဆံပင္တုိ႔ ၀ဲခါသြားေအာင္ျပဳတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ လြယ္အိတ္ကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ကိုင္မိပါတယ္။ သူမကို လြမ္းေနတုန္းမွာပဲ ၀မ္းတို႔က တလေဟာ ထြက္ခ်င္လာတယ္။ ဒါနဲ႔ပဲ ေက်ာင္းရဲ႕အိမ္သာကို ၀မ္းသာစြာနဲ႔ပဲ ေျပးခဲ့ရပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ကို ကၽြန္ေတာ္ မေက်နပ္ခဲ့ပါ။

သူမက စံပယ္ဖူးေလးလို ခ်စ္စရာေကာင္းသေလာက္ ကၽြန္ေတာ္က စာကေလးေလာက္ပဲ လွခဲ့သူပါ။ ထိုအေတြးတို႔ ေတြး မိခ်ိန္တုန္းက ကၽြန္ေတာ္အိမ္သာထဲမွာပါ။ သူ႔ကိုခ်စ္တဲ့ အခ်စ္ရယ္….. မခံမရပ္ႏိုင္လုိ႔ ထြက္လာတဲ့ ရင္ထဲက အညစ္ရယ္ ဟာ သြားဆံုမိတယ္ ထင္ပါရဲ႕။
ကၽြန္ေတာ့္နားမွာ ေကာင္းကင္ၾကီး ျပိဳက်သလို ျဖစ္ေနတယ္။ အၾကားမေတာ္တဲ့ လူတစ္ခ်ိဳ႕ေတာင္ တံခါးေခါက္ၿပီး ‘ တိုးတိုးလုပ္ ’ ဟု ဆိုသြားၾကတယ္။ အခ်စ္ရယ္.. ကိုယ္ဟာ ဘာမွန္းမသိတဲ့ နကၡတ္နဲ႔ ေမြးလာတဲ့ေကာင္ပါ။ အဲ့ဒါ သိပ္ဆိုး တဲ့ နကၡတ္လို႔ တစ္ခ်ိဳ႕က ဆုိၾကတယ္။ ဒါနဲ႔ ကိုယ္ေၾကာက္သြားတယ္။ အဲဒီေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း ေဗဒင္ ေမးၾကည့္တာေပါ့။

“ မင္းေမြးတဲ့ နကၡတ္က အခ်စ္ေၾကာက္တဲ့ နကၡတ္ပဲ ”

“ ဗ်ာ၊ တကယ္လား ဆရာ ”

“ ယၾတာေခ်လို႔ မရဘူးလား ဆရာ ”

“ အင္း…”

ေဗဒင္ဆရာ အနည္းငယ္ အခက္ေတြ႔သြားပံုရတယ္။ ေနာက္ဆံုး စိတ္ညစ္ညစ္နဲ႔

“ မရဘူးကြ ” လို႔ ဆုိတယ္။


ဘာေျပာေကာင္းမလဲ အခ်စ္ရယ္။ အဲဒီတုန္းက ကိုယ္စိတ္ဓာတ္က်တာ အရမ္းပဲ။ ဒါနဲ႔ ကိုယ္လည္း ရုပ္ရွင္ေတြထဲက မင္းသားေတြ စိတ္ဓာတ္က်တဲ့ အုိက္တင္ယူၿပီး ေဘာင္းဘီထဲလက္ႏႈိက္ကာ ပလက္ေဖာင္းေဘးက ေလွ်ာက္ေနခဲ့မိတယ္။

တကယ္ပါ။ အဲ့ဒီတုန္းက ကိုယ္ေၾကကြဲတာ လေရာင္ျမင္ဖူးတဲ့ လူသားတုိင္း သိပါတယ္။ ကုိယ္ဆိုမိတဲ့ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ေတာင္ ရွိတယ္။ ဘာတဲ့….

ႏွလံုးသားမွာ

အလြမ္းရွိတယ္ဆိုရင္

အျခားဘယ္ေနရာမွာေရာ

အလြမ္းေနထိုင္ပါေသးသလဲ။

ေျပာျပပါေလ

တစ္ခ်ိန္က်ရင္

သူရွိတဲ့ေနရာကုိ

ေရွာင္သြားခ်င္လို႔ပါ။

ေနာက္ဆံုး အၾကံတစ္ခုရသြားတယ္။ ကိုယ့္ကိစၥကို ေဗဒင္ဆရာ မကူညီႏိုင္ရင္ နတ္ဆရာဆီသြားမယ္ ဆိုၿပီးေတာ့ပါ။ ကိုယ္ ဟယ္ရီေပၚတာ သိပ္ၾကိဳက္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ္ နတ္ဆရာကို ေၾကာက္ေနတယ္။ ဘာမွမဆိုင္မွန္းေတာ့ သိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တစ္ခါတစ္ခါ လူေတြဟာ မဆိုင္တာေျပာရင္ အထင္ၾကီးျခင္းခံရတယ္ဆုိလို႔ ေျပာၾကည့္တာပါ။
အဲ့ဒီလိုနဲ႔ ကုိယ္ နတ္ဆရာဆီ ေရာက္သြားတယ္ ဆိုပါေတာ့…။

“ ဘာကိစၥလဲ ”

“ အဲ့ဒီလို … အဲ့ဒီလို ကိစၥေၾကာင့္ ”

“ ေၾသာ္၊ ေအး၊ သိၿပီ ခဏေစာင့္ ”

ဆိုၿပီးေတာ့ လူငယ္ေတြ ဟစ္ေဟာ့စတိုင္အတိုင္း လက္ကားယား ေျခကားယား လုပ္ေနေလရဲ႕။ ကုိယ္ေလသြားတယ္…။ သူက ‘ က ’ ၾကီးနဲ႔ စရမယ့္ ‘ ကိစၥ ’ ကုိ ‘ ရ ’ ေကာက္နဲ႔ ‘ ရစ္ ’ ေနတဲ့အတြက္ ကိုယ္က ‘ တ ’ ၀မ္းပူနဲ႔ တင္းသြားတာေပါ့။ ထားလုိက္ပါ။ သူက ဆက္ေျပာတယ္။

“ ေမွာ္၀င္ေနတယ္…. ” တဲ့။

ကိုယ္ နားမလည္ခဲ့ပါဘူး။ ေမွာ္ဆိုတာ ဘာကိုေျပာတာလဲ။ ေရကန္ထဲက ေမွာက္ကိုေျပာတာလား။ ကုိယ္သူ႔ကို ေၾကာက္လို႔ ျပန္မေမးခဲ့ပါဘူး။ ဒါနဲ႔ သူက ေနာက္ဆံုးစကားဆိုတယ္။

“ မင္းရဲ႕ ခ်စ္သူက မင္းကို ျပန္ခ်စ္လာေစခ်င္တာမွတ္လား ”

“ ဟုတ္ကဲ့ ”

“ ဒါဆုိ မင္းကုိယ့္ပါးကိုယ္ ျပန္နမ္းႏိုင္တဲ့ တစ္ေန႔ မင္းရဲ႕ ခ်စ္သူက မင္းကို ျပန္ခ်စ္လိမ့္မယ္။ ”

“ အို ”

တကယ္တမ္းေျပာရရင္ မျဖစ္ႏိုင္မွန္းသိရက္နဲ႔ ကုိယ္ေပ်ာ္သြားတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ကုိယ့္မွာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ရွိသြား လို႔ေလ။ ကိုယ့္ပါးကုိယ္ျပန္ နမ္းႏိုင္တဲ့ေန႔……။ ဒါဟာ ကိုယ့္ရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ပါ ခ်စ္သူ။ ဒါနဲ႔ ကိုယ့္ပါးကုိယ္ ျပန္နမ္းႏိုင္ေအာင္ ေန႔တုိင္းပဲ ေလ့က်င့္ေနခဲ့မိတယ္။ အနမ္းသည္ တစ္ခါတစ္ခါ ဘာမွန္းမသိေပမယ့္ ကုိယ္ကေတာ့ ဒီလုိ ခံယူထားပါတယ္။

အလြမ္းသည္ အလြမ္းတိုင္း ေနပါေစ။
အနမ္းအား မေႏွာင့္ယွက္ရ။
နားမလည္ဘူးထင္တယ္…. ခ်စ္သူ။ ဒီလုိပါ။

ခ်စ္သူအား နမ္းဖူးသည့္ အနမ္းတို႔သည္ ရင္မွာ ေႏြးေထြးေနခ်ိန္တြင္ အလြမ္းသည္ အနမ္းအား ၀င္ေရာက္ ေႏွာင့္ယွက္ျခင္း မျပဳရဟု ဆိုလုိပါတယ္။ အဲဒီလုိနဲ႔ ေလ့က်င့္လာခဲ့လိုက္တာ အခုထိ ကုိယ့္ပါးကိုယ္ မနမ္းႏိုင္ေသးပါဘူး။

တစ္ေန႔မွာေပါ့…။ အမ်ိဳးသမီး တစ္ေယာက္နဲ႔ ေတြ႔တယ္။ ကိုယ္လည္း ပ်င္းေနတာေၾကာင့္ သူနဲ႔ စကားေျပာျဖစ္တယ္။
“ နာမည္ ဘယ္လိုေခၚလဲ။ ”

“ မက်င္ပု ”

“ ဘယ္မွာေနလဲ ”

“ ငပုေတာ ”

ကိုယ္ဆက္မေမးရဲေတာ့ဘူး။ ကိုယ္ေနာက္ေမးတဲ့ ေမးခြန္းတိုင္း မွာ ‘ ပု ’ တာေတြကုိပဲ ေျပာေနမွာစိုးလို႔ေလ။ ဒါနဲ႔ သူက ကုိယ့္ကို ျပန္ေမးပါေလေရာ…။

“ နာမည္ ဘယ္လုိေခၚလဲ။ ”

“ ေမာင္လွရွည္ ”

“ ဘယ္မွာေနလဲ ”

“ ေရတာရွည္ ”

သူလည္း ထပ္မေမးေတာ့ပါဘူး။ ဒါနဲ႔ ကုိယ္တို႔ ေဘးက လူၾကီးတစ္ေယာက္က ၀င္ေမးတယ္။

“ ဘာလုပ္ေနတာလဲ …” တဲ့။

“ အေမးအေျဖ လုပ္တန္း ကစားေနတာေလ ”

လို႔ ကုိယ္က ျပန္ေျဖလိုက္တယ္။

“ မသိပါဘူး။ မင္းက အဲဒီ ေကာင္မေလးကို သမၼာက်မ္းစာထဲက အတုိင္း မင္းရဲ႕ နံရိုးတစ္ဖက္ ဟုတ္မဟုတ္ စစ္ေဆး ေနတာလားလို႔ပါ ”

“ ဟင္ ”

ကုိယ္တကယ္ ေတြေ၀သြားတာပါ။ ဒါဆို သမၼာက်မ္းစာထဲကအတုိင္း မင္းဟာ ကုိယ့္ရဲ႕ နံရိုးတစ္ဖက္ေရာ မျဖစ္ႏုိင္ဘူးလား။ ဘုရားသခင္သည္ ေယာက်ာၤးတည္းဟူေသာ လူ၏ နံရိုးတစ္ဖက္အား ထုတ္ယူ၍ မိန္းမတည္းဟူေသာ လူအား ဖန္ဆင္း၏လုိ႔ သမၼာက်မ္းစာထဲမွာ ပါတယ္။

ဒါနဲ႔ ကိုယ္မင္းကို နမ္းၾကည့္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္လုိက္တယ္။ ဟုတ္တယ္ေလ။ မင္းဟာ ကုိယ့္ရဲ႕ နံရိုးဆိုရင္ မင္းရဲ႕ ပါးတစ္ဖက္ကလည္း ကုိယ့္ရဲ႕ အစိတ္အပိုင္း တစ္ခုပဲေပါ့။ အဲဒါဆို နတ္ဆရာေျပာတဲ့အတိုင္း ကုိယ့္ပါးကုိယ္ နမ္းႏိုင္ရင္..။ တစ္ေန႔ မင္းကိုေတြ႔ေတာ့ ဘာမေျပာညာမေျပာနဲ႔ ကုိယ္နမ္းလိုက္မိတယ္။

“ ရႊတ္ ”

“ ဖ်န္း ”

ကိုယ္က ႏွာေခါင္းနဲ႔ပဲ နမ္းခဲ့တာကုိ မင္းက လက္၀ါးနဲ႔ ျပန္ရိုက္တယ္ေပါ့။ ထားပါေလ…။ မင္းက ကိုယ့္ရဲ႕ နံရိုးတစ္ဖက္ မဟုတ္ဘူးလား..။ ဒါဆုိ ကုိယ့္ရဲ႕ နံရိုးတစ္ဖက္ေရာ….။ တစ္နည္းေျပာရရင္ ကုိယ့္ရဲ႕ ပါးတစ္ဖက္ေရာ…။ ေသၿပီ…။
ေကာင္မေလးေရ…. ငါ့ရဲ႕ ပါးတစ္ဖက္မွန္မမွန္ မိန္းကေလး အားလံုးကို လိုက္နမ္းၾကည့္ရမယ္ထင္ပါရဲ႕…။

Own Writter – Luu Nay

စာဖတ္သူတို႔အား အစဥ္ေလးစားလွ်က္…..
ေမွ်ာ္လင့္သူ

ေမးခြန္းၾကီး ၃ ခုရဲ႕ အေျဖ

ေမးခြန္းၾကီး သံုးခုရဲ႕ အေျဖကေတာ့ ေအာက္ပါအတုိင္းျဖစ္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ...

ပထမေမးခြန္း..
မဟာဇနကမင္းသား သမုဒၵရာထဲ ခုန္ခ်ခါနီး ေျပာတဲ့ စကားၾကီး ၃ ခြန္းကေတာ့ ၀မ္း၊ တူး၊ သရီး... ျဖစ္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ။

ဒုတိယေမးခြန္း..
ဆရာေတာ္ၾကီး မိန္႔ေတာ္မႈတဲ့ စကားကေတာ့ 'လိုက္သြားၾက ငါလဲ မတက္ႏိုင္ဘူး' ျဖစ္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ။

တတိယေမးခြန္း..
တုိးတိုးေလးေျပာလိုက္တဲ့ သီေပါမင္းရဲ႕ စကားကေတာ့ 'ထိုင္ရတာ က်ပ္လုိ႔ ဟုိဘက္နည္းနည္းတိုးေပးပါတဲ့' ျဖစ္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ။

လြတ္လပ္စြာေျဖေပးတဲ့ ေဘာ္ဒါေတြေက်းဇူးပဲ။ ေပ်ာ္ရႊင္ႏုိင္ပါေစဗ်ာ။ အခုရက္ပုိင္း ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ း(

စာဖတ္သူတို႔အား အစဥ္ေလးစားလွ်က္...
ေမွ်ာ္လင့္သူ

ေမးခြန္းၾကီး ၃ ခု

အလုပ္ေတြ ရႈပ္ေနတာနဲ႔ စာေတာင္သိပ္မေရးျဖစ္ဘူး။ ဒီေန႔ စာဖတ္သူတို႔ကို ဥာဏ္စမ္းတဲ့ သေဘာ ၊ ဆိုလိုခ်င္တာကေတာ့ ဘယ္ေလာက္ ဗဟုသုတ ျပည့္စံုေနၿပီလားဆိုတာကို စစ္ေဆးတဲ့သေဘာနဲ႔ ေမးခြန္းေလးသံုးခု ေမးခ်င္ပါတယ္။ ဒီေမးခြန္းကို ဘယ္တကၠသိုလ္မွာမွ မေမးဖူးပါဘူး။ စာဖတ္သူတို႔ အာရံုစိုက္ၿပီး Comment မွာေျဖေပးပါ။ ကၽြန္ေတာ္လဲ အေျဖေျပာျပမွာပါ.

ပထမေမးခြန္း။
မဟာဇနကမင္းသားကုိ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြသိၾကမွာပါ။ ဘုရားေလာင္းေပါ့။ မိထီၳလာတုိင္းကို ကုန္ကူးသြားေတာ့ မဟာသမုဒၵရာၾကီးကုိ ျဖတ္ သန္းရပါတယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာ မုန္တိုင္းက်ေတာ့ သေဘာၤပ်က္တယ္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ သေဘာၤေပၚက ခုန္ခ်ဖို႔ျဖစ္လာတယ္။ ဒီလုိနဲ႔ သေဘာၤ ရႊက္တိုင္ထိပ္တက္ ခုန္ခ်ဖို႔ အားျပင္ၿပီး စကားၾကီး ၃ ခြန္းကို ေျပာပါတယ္။ ဒီစကားၾကီး ၃ ခြန္းက ဘာပါလဲ ?

ဒုတိယေမးခြန္း။
သီေပါမင္းၾကီး ပါေတာ္မူေတာ့ တိုင္းတစ္ပါးကုိ ပို႔ေဆာင္ျခင္းခံရပါတယ္။ ေဂါ၀န္ဆိပ္ကို ပို႔ဖို႔ လွည္းယဥ္ေပၚမွာလိုက္ပါၿပီး သူကိုးကြယ္ တဲ့ဆရာေတာ္ဘုရားရဲ႕ ေက်ာင္းေရွ႕က ျဖတ္သြားရတယ္။ ဒီအခါမွာ မင္းသီေပါက ဆရာေတာ္ဘုရား တပည့္ေတာ္တို႔ သြားရပါေတာ့ မယ္ဘုရား.. ဆုိၿပီး ငိုယိုၿပီး ေအာ္ေျပာပါတယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာ ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးက ျပန္မိန္႔ပါတယ္။ ဒီမိန္႔ေတာ္မူတဲ့ စကားက ဘာပါလဲ?

တတိယေမးခြန္း။
ဒုတိယေမးခြန္းထဲကလုိပဲ သီေပါမင္းဟာ ေဂါ၀န္ဆိပ္ကိုအသြား လွည္းယဥ္ေလးေပၚမွာ မိဖုရား စုဖုရားလတ္ရဲ႕ နား အနားကိုကပ္ၿပီး တိုးတိုးေလးေျပာတယ္။ အဲဒီလိုေျပာလိုက္တဲ့ စကားဟာ ဘာပါလဲ ?

ကဲ ေမးခြန္းေလးသံုးခုကေတာ့ ဒါပါပဲ ။ စာဖတ္သူတို႔ အားလံုးစိတ္၀င္စားလိမ့္မယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ ၾကိဳးစားၿပီး ေျဖၾကည့္ပါ။ အေျဖေလး ေတြကို ေမွ်ာ္လင့္ေနပါတယ္။ တစ္ခုေျပာခ်င္တာက ေမးခြန္းကို သိပ္အေလးအနက္ၾကီး မစဥ္းစားဖို႔ပါပဲ။ ေသခ်ာလံုးေစ့ပတ္ေစ့ ဖတ္သူဆိုရင္ အေျဖဟာ ဘယ္လိုမ်ိဳးထြက္ႏုိင္မယ္ဆိုတာ သိႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။

စာဖတ္သူတို႔ကုိ အစဥ္ေလးစားလွ်က္...
ေမွ်ာ္လင့္သူ