ကဲမွာလား ? ကြဲမွာလား(အသဲေျပာပါတယ္) ?

စာဖတ္သူ ညီအစ္ကုိေမာင္ႏွမအေပါင္းတုိ႔ခင္ဗ်ာ..

ကၽြန္ေတာ္ေကာက္ယူလွ်က္ရွိတဲ့ စစ္တမ္းေလးကုိ စာဖတ္သူတခ်ိဳ႕တို႔သာ vote ေပးၾကၿပီး တစ္ခ်ိဳ႕က vote ၍အဆင္မေျပ၍ေသာ္၄င္း၊ Poll ကုိ မျမင္၍ေသာ္၄င္း vote ျခင္းမရွိတာကုိ ေတြ႔ရွိရပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ျဖစ္ေစခ်င္တာက ကၽြန္ေတာ္ေပၚျပဴလာျဖစ္ခ်င္တာမဟုတ္ပါဘူး။ တကယ္ပဲ ျမန္မာလူမ်ိဳးတို႔ရဲ႕ သၾကၤန္အတာပြဲနဲ႔ ပတ္သတ္ၿပီး စိတ္ထဲဘယ္လုိရွိမလဲဆိုတာ သိခ်င္မိတာပါ။ လက္ရွိေကာက္ယူၿပီးစီးမႈအေျခ အေနေလးကုိ ေအာက္မွာေတြ႔ရွိႏိုင္ပါတယ္။



ေမးခြန္း = သၾကၤန္ေရာက္ရင္ ?

အရမ္းစိတ္လႈပ္ရွားတယ္။ (41.18% - 7 votes)

ပံုမွန္ပါပဲ။ (35.29% - 6 votes)

စိတ္ညစ္ရတယ္။ (5.88% - 1 vote)

ဘယ္လိုမွကုိ ခံစားခ်က္မရွိတာ။ ( 17.65% - 3 votes)>

အခုလက္ရွိမွာေတာ့ 17 votes ရရွိထားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ စာဖတ္သူႏႈန္းထားနဲ႔ ႏိႈင္းယွဥ္လိုက္ရင္ အရမ္းနည္းပါတယ္။ မ vote ရေသး တဲ့ စာဖတ္သူတို႔ vote ေပးၾကပါဦးခင္ဗ်ာ း) ကၽြန္ေတာ္ ဒီ Poll ေလးကို သၾကၤန္မတိုင္ခင္ထိ ထားရွိေပးသြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ စာဖတ္သူ အေပါင္းတို႔ ႏွစ္သစ္ကူးသၾကၤန္မွာ အစဥ္ပဲရႊင္လန္း ခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစ။ အင္း ခ်စ္သူေလးကုိ သတိရလိုက္တာ ။ ဘာမွလဲဆုိင္ဘူးေနာ္ း)
ဒါနဲ႔ သၾကၤန္မွာ ကဲမွာလား ? ကြဲမွာလား(အသဲေျပာပါတယ္) ? vote ေပးၾကဦးေနာ္။

ကဲ စာဖတ္သူအားလံုးကုိ အစဥ္ပဲေလးစားပါတယ္။
ေမွ်ာ္လင့္သူ.

မင္းပါ ခ်စ္သူ

အခ်စ္ဦး မျဖစ္ခဲ့ေပမယ့္
ကုိယ့္အတြက္ ပထဆံုးလက္တြဲျဖစ္ခဲ့တာ
မင္းပါခ်စ္သူ။

အခ်စ္ဦး မျဖစ္ခဲ့ေပမယ့္
ကုိယ့္ႏွလံုသားက ဖြင့္ဟတဲ့စကားကုိ
ပထမဆံုးၾကားခဲ့ရတာ မင္းပါခ်စ္သူ။

အခ်စ္ဦး မျဖစ္ခဲ့ေပမယ့္
ကုိယ့္ရဲ႔ခါးကုိ လက္တစံုနဲ႔
သိမ္းဖက္ခဲ့ရတာ မင္းပါခ်စ္သူ။

အခ်စ္ဦး မျဖစ္ခဲ့ေပမယ့္
ကုိယ့္ရဲ႕ ပထမဆံုးအနမ္းကုိ
လက္ခံရရွိခဲ့တာ မင္းပါခ်စ္သူ။

အခ်စ္ဦး မျဖစ္ခဲ့ေပမယ့္
ကုိယ့္ရဲ႕ ရင္ခြင္ကုိ
မီွခုိခြင့္ရခဲ့တာ မင္းပါခ်စ္သူ။

အခ်စ္ဦး မျဖစ္ခဲ့ေပမယ့္
ကုိယ့္ရဲ႕ စိတ္အစဥ္ကုိ
ဖမ္းစားႏုိင္ခဲ့တာ မင္းပါခ်စ္သူ။

မပီ၀ိုးတ၀ါးနဲ႔ တိတ္တခိုးအျဖစ္နဲ႔
အခ်စ္ဦးကုိ ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့တဲ့အခ်ိန္ေတြထက္
မင္းရဲ႕ လက္ကုိတြဲၿပီး ေသာင္ျပင္ေပၚမွာ
ေလွ်ာက္ခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ေတြကုိ
ငါ.. ပိုမက္ေမာတယ္ခ်စ္သူ။

စာဖတ္သူတို႔အား အစဥ္ေလးစားလွ်က္.
ေမွ်ာ္လင့္သူ

ေရာဂါဆိုးႏွင့္ရင္ဆုိင္ရၿပီး ကၽြႏ္ေတာ္တုိ႔ႏွင့္ ခြဲခြာသြားေသာ ေဖေဖ

ဒီေန႔ တနလာၤေန႔ ဘုရားၾကီးသန္႔ရွင္းေတာင္ မသြားျဖစ္လုိက္ဘူး။ မေန႔က ပင္ပန္းထားလို႔ အိပ္ေပ်ာ္သြားတာက တစ္ေၾကာင္း၊ေနာက္ ၿပီး ေမေမက ညဦးပိုင္းက ဖ်ားေနတာေၾကာင့္ရယ္ မသြားျဖစ္လိုက္ဘူး။ ညက ေမေမလဲ အိပ္ရာ၀င္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လဲ တံခါးေတြ စစ္၊ မီးေတြစစ္ၿပီး အိပ္ရာ၀င္ခဲ့တယ္။ အရင္ရက္ေတြနဲ႔မတူ အေအးဓာတ္ေလးက အနည္းငယ္ ျပန္လည္လြမ္းျခံဳေနသည္။ ေစာင္ပါးပါး ေလး ရင္ဘတ္ေပၚတင္ၿပီး အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္။

အိပ္လို႔ သိပ္မၾကာခင္လား၊ ဒါမွမဟုတ္ အာရုဏ္တက္ခ်ိန္လားေတာ့ မသိဘူး။ အိမ္မက္လုိလုိ ဘာလိုလိုႏွင့္ တကယ္အျပင္မွာထိေတြ႔ ခံစားရသလို အရာတစ္ခုျမင္မက္မိသည္။ အိမ္မက္ထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္ ေဖေဖရင္ဘတ္ေပၚမွာ ေခါင္းေလးတင္ၿပီး အိပ္ေနတာတဲ့။ ကၽြန္ ေတာ္အျငိမ္မေနပဲ ေဆာ့ေနေတာ့ ေဖေဖက “ေဟ့ေကာင္” တဲ့ရယ္သံေလးနဲ႔ ေျပာသည္။ ကၽြန္ေတာ္က “ ေဖေဖႏွလံုးေအာင့္လုိ႔ လား” ဆိုေတာ့ “ မဟုတ္ပါဘူး သားၾကီးရ ေဖေဖယားလုိ႔ပါကြ ” ။ ေဖေဖ့မ်က္ႏွာၾကည့္လုိက္ေတာ့ ၀င္းရႊင္ေနတာပဲ။ ထုိသုိ႔ေနရင္း ႏွင့္ ရုတ္တရက္ေတြးလိုက္မိသည္။ ေဖေဖက ငါတို႔ကုိထားခဲ့ၿပီး လူ႔ဘ၀ၾကီးကစြန္႔ခြာသြားၿပီပဲ။ ထိုသုိ႔စဥ္းစားမိလုိက္သည္ႏွင့္ အိ္မ္မက္ ေလးပ်က္ပ်ယ္သြားသည္။

လြန္ခဲ့တဲ့ 13 ႏွစ္ကစၿပီး ေဖေဖႏွလံုးေသြးေၾကာက်ဥ္း ေရာဂါကိုစတင္ခံစားရသည္။ ေသြးတိုးေရာဂါရင့္လာေတာ့ ႏွလံုးဘက္ထိလာ တာလုိ႔ ဆရာ၀န္မ်ားကိုဆုိတယ္။ ေဖေဖရဲ႕ ေသြးေပါင္ခ်ိန္ဟာ အျမဲတမ္းျမင့္တက္လွ်က္ရွိေနၿပီး သာမာန္လူတေယာက္ရဲ႕ ေသြးေပါင္ ခ်ိန္တုိင္းဆုိ ေဖေဖမေနႏိုင္ေတာ့။ ေခါင္းမူးတယ္ေျပာတယ္။ ေဖေဖေသြးေပါင္ခ်ိန္တိုင္းလဲ သာမာန္လူမေနႏုိင္။ လြန္ခဲ့တဲ့ 13 ႏွစ္ ေလာက္မွာ ေဖေဖရန္ကုန္ခရီးသြားေနတုန္း ႏွလံုးေရာဂါစေဖာက္ခဲ့တာပါ။ ဒါေပမယ့္ ေဖေဖဟာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔အားလံုုးကုိ ဖြင့္မေျပာ ပဲ အေကာင္းပကတိပံုစံနဲ႔ ရန္ကုန္ကျပန္လာတယ္။ ၿပီးေတာ့ ေဆးမွတ္တမ္းေတြအားလံုးကုိ သိမ္းဆည္းထားလုိက္တယ္။ ေနာက္ ပုိင္း ေရာဂါေဖာက္ျခင္းလကၡဏာေတာ့ မေတြ႔ရ။ ဒီလုိနဲ႔ ေနလာေတာ့ 2002ခုႏွစ္မွာ ေဖေဖဒုတိယအၾကိမ္ ေရာဂါအျပင္းအထန္ ျပန္ေဖာက္လာခဲ့တယ္။ ႏွလံုးသမားေတြဟာ တၾကိမ္ပဲေဖာက္ခြင့္ရွိတယ္။ ဒုတိယတၾကိမ္ဆို မလြယ္ကူေတာ့။

မေကြးျပည္သူေဆးရံုၾကီး အေရးေပၚခန္းထဲကို အလွ်င္ျမန္ပို႔ခဲ့သည္။ ေဖေဖခံစားရတာၾကည့္ၿပီး ဘယ္လုိမွမသက္သာႏုိင္။ ေဖေဖ့ကုိ အခန္းထဲထည့္ထားၿပီး ေမေမကို ေဆးရံုအုပ္ၾကီးကေခၚေတြ႔တယ္။ လူနာက ဘယ္လိုမွေတာ့မျဖစ္ႏုိင္ေတာ့ေၾကာင္း။ နီးစပ္ရာေဆြမ်ိဳး ေတြကို ေခၚထားသင့္ေၾကာင္း ေခၚေျပာတယ္။ ေမေမက တက္ႏုိင္သေလာက္ေတာ့ကယ္ပါဦးဆရာရယ္ဆုိေတာ့ ။ ဆရာ၀န္ၾကီးက စကားဟလာတယ္။ ေငြေၾကးတက္ႏုိင္လား။ ေငြနဲ႔အသက္ဆက္မယ္ဆုိရင္ေတာ့ သက္တမ္းေစ့မဟုတ္ရင္ေတာင္ နည္းနည္းေနႏုိင္ ေသးတယ္လုိ႔ဆိုပါတယ္။ ေမေမကလဲ ရွိသမွ်စည္းစိမ္ကုန္ပါေစ ကုမယ္လုိ႔ေျပာလုိက္ေတာ့ ဆရာ၀န္ၾကီးတို႔က အားခ်င္းကုသဖို႔ျပင္ ဆင္ၾကသည္။ သို႔ေသာ္ ေသ 70/30 ရွင္ သာရွိခဲ့သည္။

ေဖေဖေရာဂါက ႏွလံုးေသြးေၾကာက်ဥ္းၿပီး ေနာက္ဆံုး တေၾကာသာက်န္ၿပီး က်န္ေသြးေၾကာေတြပိတ္သြားခဲ့တယ္။ ႏွလံုးထဲစီး၀င္တဲ့ ေသြးပမာဏအတုိင္း ျပန္မထြက္ေတာ့ပဲ ႏွလံုးေအာက္ေျခပိုင္းမွာ ေသြးမ်ားစုလာခဲ့တယ္။ တျဖည္းျဖည္းႏွင့္ ထုိေသြးမ်ားပုပ္လာခဲ့ တယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ေရာဂါကပုိဆုိးလာခဲ့တယ္။ ဆရာ၀န္ၾကီးမ်ား ၾကိဳးစားကုၾကတယ္။ ေဖေဖေဘးပတ္၀န္းက်ုင္မွာလဲ စက္ေတြကလဲ အမ်ားၾကီး ရင္ဘတ္ေတြမွာေကာ ၾကိဳးေတြကရႈပ္ရွပ္ခတ္ေနသည္။ တရက္လဲသတိရမလာ၊ သံုးေလးငါးရက္ တပတ္ သတိရမလာခဲ့ ဘူး။ ေမေမခမ်ာမွာေတာ့ လင္ေယာက်ၤားေဇာႏွင့္ ပင္ပန္းရေကာင္းမွန္းမသိ။ ေဆးရံုကေန အိမ္ကုိလွမ္းစီမံလုိက္။ ေဖေဖ့ကုိ ျပဳစု လုိက္ႏွင့္ပင္ပန္းလွသည္။ ဒီလုိနဲ႔ ကုိးရက္ေျမာက္ေန႔ မနက္မွာေတာ့ ေဖေဖလက္ကေလးေတြလႈပ္လာတယ္။ ႏႈတ္ခမ္းေလး မပြင့္တ ပြင့္ႏွင့္ ေရကုိေတာင္းလာတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔အားလံုးဗ်ာ ေပ်ာ္ရႊင္လုိက္ၾကတာ။ ထေတာင္ခုန္ၾကတယ္။

ေဖေဖက လူခ်စ္လူခင္အရမ္းေပါတယ္။ ေဖေဖ ေမ့ေမ်ာေနတဲ့အခ်ိန္ပိုင္းေလးအတြင္းမွာ လူနာလာၾကည့္တဲ့ ဧည့္သည္ေတြက မ်ား ျပားလြန္းတယ္။ သူနာျပဳဆရာမမ်ား၊ အလုပ္သင္ဆရာ၀န္မ်ားက လူနာဦးသိန္းေအး တို႔ေဆးရံုလာတက္တာ ပြဲေစ်းမ်ားခင္ထားသ လားေအာင့္ေမ့ရတယ္တဲ့။ IC ခန္းထဲပိုးသတ္တဲ့ ၀တ္စံုနဲ႔ တစ္ဦးလွ်င္ 5 မိနစ္က်ႏႈန္း ၀င္ခြင့္ေပးတာေတာင္ တေနကုန္မပ်က္ရွိေန သည္။ ဆရာ၀န္မ်ားက လူနာကုိအနားေပးထားပါအံုး။ မ၀င္ၾကပါနဲ႔ဦးဆိုလဲ ၀င္ေတြ႔ၾကသည္။ ေဖေဖႏႈိးလာၿပီဆုိတဲ့ သတင္းလဲၾကား ေကာ အားလံုးေပ်ာ္ရႊင္ၾကသည္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔လူနာရွင္ေတြေရာ၊ ဆရာ၀န္ဆရာမေတြေကာ ေဖေဖမိတ္ေဆြအေပါင္းသင္းေတြေကာ ေျပာလို႔မဆံုးၾကေတာ့။ ေနာက္ပုိင္း ေရာဂါေလးတည္ျငိမ္စျပဳလာေတာ့ ေဖေဖမေကြးေဆးရံုၾကီးမွ ရန္ကုန္ေဆးရံုၾကီးသို႔ ေဆးကုသ ခံရန္ သြားရသည္။ ရန္ကုန္ေဆးရံုၾကီးမွာ ေဆး၀ါးကုသမႈေတြခံယူၿပီး ျပန္ဆင္းလာခဲ့သည္။ ေရာဂါျဖစ္စ အခ်ိန္ႏွင့္ 5 လမွ်ေတာင္ ၾကာသြားခဲ့သည္။ မေကြးေဆးရံုမွာ 3 လႏွင့္ ရန္ကုန္ေဆးရံုၾကီးမွာ 2 လမွ်ျဖစ္သည္။ ေမေမလဲစိတ္ေထာင္းကိုယ္ေၾကျဖစ္ခဲ့ရသည္။ သို႔ေသာ္လဲ ေဖေဖအတြက္ဆုိ မ်က္ႏွာတစ္ခ်က္မပ်က္ဖူး။ စိတ္တခ်က္မျငိဳျငင္ဘူး။ ေဖေဖအတြက္ ဇနီးေကာင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္သ လို ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ညီအစ္ကုိႏွစ္ေယာက္အတြက္လဲ မိခင္ေကာင္းတစ္ဦးျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။

ရန္ကုန္က ျပန္လာကတည္းက ေဖေဖတစ္ေယာက္ လူအေကာင္းပတိလုိေတာ့ သြားလာလႈပ္ရွားလုိ႔မရေပမယ့္ ေျဖးေျဖးခ်င္းေတာ့ သန္မာလာခဲ့သည္။ ဒီလုိနဲ႔ ေမေမႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေဖေဖအနားမွာပဲ ေနၿပီး စိတ္ေပ်ာ္ရႊင္ေအာင္ထားၿပီး ေနလာခဲ့ၾကရာ 2006 ခုႏွစ္ ဇြန္လ 11 ရက္ေန႔မွာ ေဖေဖတတိယအၾကိမ္ ေရာဂါဆုိးၾကီးေဖာက္လာခဲ့သည္။ အဲေန႔က ေမေမက အမ်ိဳးသမီးေရးရာက ဖြင့္တဲ့ သူနာျပဳသင္တန္းဆင္းပြဲကို တက္ေရာက္ရမွာျဖစ္တယ္။ ေဖေဖက ေမေမ့ေဘးမွာထုိင္ၿပီး ဟုိအ၀တ္စားနဲ႔က မသင့္ေတာ္ဘူး။ ဒီအ၀တ္စားနဲ႔သင့္ေတာ္တယ္။ ဆံထံုးကုိအဲလုိမထံုးနဲ႔ ဘယ္လုိထံုး စသျဖင့္ေျပာေနတယ္။ ညီေလးကလဲ က်ဳရွင္သြားမွာမလုိ စက္ ဘီးနဲ႔ထြက္ခါနီး သားငယ္..မင္း စက္ဘီးစီးတာ ၾကမ္းတယ္ေနာ္၊ ေျဖးေျဖးစီး။ သားၾကီးကလဲ ေဖေဖ့ႏွလံုးေဆးတခ်ိဳ႕ကုန္ေနၿပီ သြား၀ယ္ေပးဦး။ ကၽြန္ေတာ္က ေဖေဖကလဲ ၾကိဳေျပာပါဆုိ ေဖေဖက ေဆးျပတ္လုိ႔ရတာမဟုတ္ဘူးလုိ႔ေျပာခဲ့တယ္။

ဒီလုိ သားအမိေတြကို မွာၾကားေနတဲ့ၾကားကေန ေဖေဖ ခစ္..ခစ္ ဆုိၿပီး မ်က္ျဖဴစိုက္သြားသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔အားလံုး အသံၾကား တဲ့ေနရာ ၾကည့္လုိက္ေတာ့ ေဖေဖသတိလစ္သြားတယ္။ ဒီလုိနဲ႔ ညီေလးက ေနာက္ေဖးက ၾသဇာရြက္ကုိခူးၿပီး ေမေမ့ကုိေပးတယ္။ ေမေမက ၾသဇာရြက္ကုိ ေခ်ၿပီးေဖေဖ့ႏႈတ္ေခါင္းနားေတ့လုိက္သည္။ ေဖေဖသတိျပန္လည္လာသည္ ။ ေဖေဖအားတင္းထားေနာ္၊ ဘာမွစိတ္မပူနဲ႔ သားေဆးရံုဖုန္းဆက္ထားတယ္။ ကားလာေတာ့မယ္လုိ႔ေျပာလုိက္ေတာ့ ေဖေဖေခါင္းေလးတစ္ခ်က္ျငိမ့္ ၊ ကၽြန္ေတာ္ တုို႔ကိုလဲ ဘာမွစိတ္မပူနဲ႔လုိ႔ ေျပာသလုိ အျပံဳးေလးတစ္ပြင့္ေပးၿပီး မ်က္လႊာေလးခ်သြားခဲ့သည္။ ထိုအခ်ိန္မွ စၿပီးေဖေဖဘယ္ေတာ့မွ မ်က္လံုးျပန္မဖြင့္လာခဲ့ေတာ့ဘူး။ ေဖေဖကၽြန္ေတာ္တို႔ကုိ အျပီးခြဲသြားခဲ့တယ္။ အခ်ိန္ေလးကေတာ့ 2006 ခုႏွစ္ ဇြန္လ 11 ရက္ နံနက္ 8 နာရီ 15 မိနစ္...

ညက အိမ္မက္ထဲမွာ ေဖေဖေပၚလာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္အရမ္းေပ်ာ္ရႊင္မိတယ္ဗ်ာ။ ေပ်ာ္ရႊင္စရာပံုစံေလးေတြနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ေဖေဖ့ကို သံုးေလးၾကိမ္ေလာက္မက္ဖူးတယ္။ ေနာက္ဘ၀မွာမ်ား ေရစက္စံုခဲ့ရင္ ေဖေဖရယ္၊ ေမေမရယ္၊ ညီေလးရယ္၊ ကၽြန္ေတာ္ရယ္၊ အားလံဳးအတူျပန္စံုခ်င္မိပါတယ္ဗ်ာ။

စာဖတ္သူတို႔အား အစဥ္ေလးစားလွ်က္..
ေမွ်ာ္လင့္သူ..

Funny Football Pic

အဲလိုလုပ္ၾကနဲ႔ေလ လူျမင္ကြင္းၾကီး
အမယ္ငွီး မ်ိဳးတုန္းပါၿပီ
ေလေပၚသုိင္းနဲ႔ဖမ္းမယ္
အမေလး ေတပါပီဂ်ာ
နင္က အီအီးပဲရႈ
ဂိုးသြင္းႏိုင္လို႔ မာမီေတာ့လႊတ္ေပ်ာ္တာပဲ
စြန္း၀ူခံုး လာၿပီေဟ့
လႊတ္လုိက္ပါေတာ့ ကေလးရယ္.
စက္သီးဆြဲထားဘူးေနာ္
သတ္ေနတာလား ကုေနတာလား ငါ့ဆရာရယ္

စာဖတ္သူတို႔အား အစဥ္ေလးစားလွ်က္..
ေမွ်ာ္လင့္သူ

ေရႊစက္ေတာ္သြား ေတာလား

စာဖတ္သူတုိ႔အတြက္ မန္းေရႊစက္ေတာ္ခရီးသြား အေၾကာင္းေလးနဲ႔ သမိုင္းေၾကာင္းေလးကုိ ေရးသားေဖာ္ျပလိုက္ပါတယ္။ မေကြးျမိဳ႕ တစ္၀ုိက္ရဲ႕ သမုိင္းေၾကာင္းဟာ ဟုိးဗုဒၶရွင္ေတာ္ျမတ္ရွိစဥ္ကာလထဲက ယဥ္ေက်းမႈထြန္းကားခဲ့ၿပီး ဗုဒၶရွင္ေတာ္ျမတ္ ေဒသစာရီၾကြခ်ီ ေတာ္မႈခဲ့တဲ့ ေနရာဌာနမ်ားလဲျဖစ္ပါတယ္။ ရာဇ၀င္ေတြအရ ဘုရားရွင္ဟာ ျမစ္အေနာက္ဖက္ကုိသာ ၾကြခ်ီေတာ္မႈၿပီး ျမစ္အေရွ႕ဘက္ ကမ္းကုိ ၾကြခ်ီမႈမျပဳခဲ့ပါဘူး။ ျမစ္အေရွ႕ဘက္က ဘီလူးတုိ႔အပုိင္စားရၿပီး ျမစ္အေနာက္ဖက္က နဂါးတို႔အပိုင္စားရတယ္လုိ႔ မွတ္သားရပါ တယ္။ ထူးျခားခ်က္မွာလဲ ျမစ္အေရွ႕ဘက္က ေစတီမ်ားမွာ ဘီလူးရုပ္ကုိေတြ႔ရၿပီး ျမစ္အေနာက္ဘက္ေစတီမ်ားမွာ နဂါးရုပ္မ်ားကုိေတြ႔ ရသည္။

ေက်ာင္းေတာ္ရာေစတီေတာ္ျမတ္(မေကြးတုိင္း၊ပြင့္ျဖဴျမိဳ႕နယ္)၊မန္းေရႊစက္ေတာ္ရာ(စကုျမိဳ႕နယ္)၊စကိၠန္းတဲေစတီေတာ္ျမတ္(မင္းဘူးျမိဳ႕)၊ ျမသလြန္ေစတီေတာ္ျမတ္ၾကီး(မေကြး) တို႔ဟာ သမိုင္းေၾကာင္းအရ ဆက္စပ္မႈရွိတာကုိေတြ႔ရွိရပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ေက်ာင္းေတာ္ရာေစတီေတာ္ သမိုင္းအက်ဥ္းကုိ လက္လွမ္းမီွသေလာက္ေဖာ္ျပခဲ့ဖူးပါတယ္။ ဘုရားရွင္ဟာ ေက်ာင္းေတာ္ရာေစတီေတာ္ကအျပန္ မင္းဘူးျမိဳ႔မွာ က်ိန္းစက္ေတာ္မႈပါတယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာ မေကြးဘက္ကမ္းမွ ဘီလူးညီေနာင္တုိ႔က ဘုရားရွင္အား သဖန္းသီးကပ္ကာ ကုိးကြယ္ရာတစ္ခုခုကို ေတာင္းခံပါတယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာ ဘုရားရွင္ဟာ သိၾကားမင္းလွဴဒါန္းထားေသာ ျမသားသလြန္အစစ္ကုိ ေပးသနားေတာ္မႈပါတယ္။ ထိုသလြန္ေတာ္ကုိ ဘီလူးညီေနာင္တို႔က ယူေဆာင္ၿပီး မေကြးဘက္မွာ ေစတီတစ္ဆူ တည္ေတာ္မႈပါသည္။ သို႔ေသာ္ ဘီလူးတို႔ခ်ည္းတည္အပ္သည္မွာ မသင့္ေသာေၾကာင့္ သိၾကားမင္းကုိယ္တုိင္ ၀ရဇိန္လက္နက္ျဖင့္ ျဖိဳခြင္း ေတာ္မႈသည္။ ထုိအခါေစတီျပိဳေလသည္။ ေနာက္အခါတြင္ ထုိေနရာတြင္ တည္အပ္ေသာ ရြာအား ဘုရားျပိဳရြာဟု သမုတ္ေလသည္။ ဘီလူးညီေနာင္တုိ႔ နတ္သတ္ေၾကြ လူျဖစ္ကာမွ လူႏွင့္သိၾကား ေပါင္း၍ အခုတည္ရွိေသာ ေတာင္ကုန္းေပၚတြင္ ျမသလြန္ေစတီေတာ္ၾကီးကို တည္ေတာ္မႈေလသည္။

ဘုရားရွင္ စကိၠန္းတဲေတာင္ေပၚတြင္ တစ္ညတာက်ိန္းစက္ၿပီးေနာက္ ျပန္အၾကြမွာ မုဆုိးႏွင့္ နဂါးမင္းတို႔ ေတာင္းပန္မႈေၾကာင့္ ဘုရား ရွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ၾကီးဟာ အခုမန္းေရႊစက္ေတာ္တည္ရွိရာ ေနရာမွာ တန္ခိုးဗ်ာဒိတ္ျဖင့္ ေျခေတာ္ရာ တင္က်န္ေတာ္မႈေစသည္။ ေနာက္အခါတြင္ လူတုိ႔ကုိးကြယ္အပ္ေသာ္ မန္းေရႊစက္ေတာ္ရာဘုရားျဖစ္လာခဲ့သည္။ မန္းေရႊစက္ေတာ္ရာဘုရားဟာ မင္းဘူး(စကု) ျမိဳ႕နယ္ မင္းဘူးျမိဳ႕ႏွင့္ 32 မိုင္အကြာမွာတည္ရွိပါတည္။ မန္းေရႊစက္ေတာ္ရာဘုရားပြဲေတာ္ၾကီးကုိ ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တုိင္း တပို႔တြဲလဆန္း 5 ရက္ေန႔မွ ျမန္မာႏွစ္ဆန္း 1 ရက္ေန႔ထိက်င္းပလွ်က္ရွိပါသည္။ ျမန္မာျပည္အႏွံ႔အျပားမွ ဘုရားဖူးဧည့္သည္မ်ား သိန္းႏွင့္ခ်ီ လာေရာက္ဖူးေမွ်ာ္ၾကသည္။ ဘုရားလဲဖူးရင္း လိပ္ဥလဲတူးရင္းဆိုတဲ့ ျမန္မာစကားပံုအတုိင္း ဘုရားလဲဖူးရင္း အညာေျမရဲ႕ ပူျပင္းမႈ မ်ားကို ဘုရား၏ေျခေတာင္ရင္းမွာ ရစ္ေခြစီးဆင္းေနတဲ့ မန္းေခ်ာင္းအတြင္းမွာ ေရခ်ိဳးအပန္းေျဖၾကသည္။

မန္းေရႊစက္ေတာ္ရာဘုရားသို႔ အလည္ပတ္သြားေရာက္ရန္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ညီအစ္ကိုတစ္ေတြ စီစဥ္ၿပီး မတ္လ 7 ရက္ေန႔ တနဂၤေႏြ ေန႔က သြားေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ အစီအစဥ္တုိင္း တနဂၤေႏြေန႔ နံနက္ 5နာရီ 30 ေလာက္မွာ မေကြးျမိဳ႕မွ ထြက္ခြာလုိ႔လာခဲ့ပါတယ္။ အရင္ကဆို ဧရာ၀တီတံတားၾကီး မရွိေသးတာကတေၾကာင္း၊ ပုသိမ္-မံုရြာလမ္းမၾကီးမေပါက္ေသးတာက တစ္ေၾကာင္း၊ ေရႊစက္ ေတာ္နား နီးေလေလ ေတာင္ဆင္းေတာင္တက္မ်ားလာၿပီး လမ္းမ်ားဆိုး၀ါးမႈတုိ႔ေၾကာင့္ မိုင္ 30 ေက်ာ္ေက်ာ္ခရီးကုိ ေန႔တ၀က္ ေလာက္သြားခဲ့ရပါတယ္။ အခုအခါမွာ ျမစ္ကူးတံတားၾကီးေတြ၊ လမ္းမၾကီးေတြေၾကာင့္ ဆိုင္ကယ္ႏွင့္ပင္ လြယ္လင့္တကူသြားလာ လို႔ႏိုင္ခဲ့ပါၿပီ။ ေကာင္ေလး 6 ေယာက္၊ေကာင္မေလး 2ေယာက္ ဆုိင္ကယ္ 4စီးျဖင့္ထြက္ခြာလာခဲ့ပါတယ္။ တံတားၾကီး(မေကြး- မင္းဘူး) ကုိကူးလုိက္လွ်င္ပဲ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔လုိ ဘုရားဖူးသြားမည့္ ကားၾကီး၊ကားငယ္၊ ဆိုင္ကယ္အသြယ္သြယ္တုိ႔ျဖင့္ စည္ကားေန သည္။ တံတားေပၚမွာ မေကြးဘက္ကမ္းမွ ျမသလြန္ေစတီေတာ္ၾကီးႏွင့္ မင္းဘူးဘက္ကမ္းမွ စကိၠိန္းတဲ ေစတီေတာ္ျမတ္တုိ႔အား ေရႊသားေရာင္ တစ္ေျပာင္ေျပာင္ႏွင့္ သပၸာယ္စရာအတိ ဖူးေမွ်ာ္ရပါသည္။

မင္းဘူးျမိဳ႕အထြက္နားေရာက္ေတာ့ အားလံုးပဲခဏတျဖဳတ္နားၾကၿပီး နံနက္ခင္းစာကို သံုးေဆာင္ျဖစ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ၾကည္ႏူးစရာလင္း အာရုဏ္နံနက္ခင္းမ်ား ေဘာ္ဒါမ်ားေပ်ာ္ရႊင္စြာပဲ သံုးေဆာင္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ထုိ႔ေနာက္ဆက္လက္ထြက္ခြာခဲ့ပါတယ္။ ေအးေဆးစြာပင္ ေမာင္းႏွင္ခဲ့သည္။ ခရီးမပန္းေအာင္ကတစ္ေၾကာင္း၊ ေဘးအႏၱရာယ္မၾကံဳေတြေအာင္က တစ္ေၾကာင္း ေမာင္းႏွင္ခဲ့ၾကသည္။ နံနက္ 7 နာရီေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္မွာ မင္းဘူးျမိဳ႕ႏွင့္ 19မိုင္ႏွင့္ 2 ဖာလံုအကြာ ေလးပင္ရြာ(မန္းေရႊစက္ေတာ္သြားမ်ား ခရီးတစ္ေထာက္ နားရာ)သို႔ေရာက္ရွိလုိ႔ လာခဲ့ပါတယ္။ ဆုိင္ကယ္အပူသက္သာေအာင္ ေခတၱမွ်နားရင္း လၻက္ရည္ေသာက္ျဖစ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ထုိ႔ ေနာက္ မန္းေရႊစက္ေတာ္သို႔(12မိုင္ႏွင့္ 6 ဖာလံုအလို) ခရီးဆက္ခဲ့ၾကပါတယ္။ 8နာရီ 15 မိနစ္မွာ မန္းေရႊစက္ေတာ္သို႔ ေရာက္ ရွိခဲ့ပါတယ္။ ယခုႏွစ္မွျဖင့္ ပုသိမ္-မံုရြာလမ္းမွာခြဲထြက္ ေရႊစက္ေတာ္သို႔ 3မိုင္အလိုလမ္းခြဲမွာ အံၾသသင့္ေလာက္ေအာင္ ေကာင္းမြန္ ေနတာကို ေတြ႔ရေတာ့ ၀မ္းေျမာက္မိပါတယ္။

မန္းေရႊစက္ေတာ္အ၀င္ မန္းေခ်ာင္းသစ္သားတံတားေလးအကူး အထက္စက္ေတာ္ရာကို လွမ္းျမင္ေနရတဲ့ ျမင္ကြင္းဟာျဖင့္ ျမင္ရသူ ခရီးသြားတုိင္း စိတ္ခ်မ္းေျမ့မွာ ဧကန္မလြဲေပ။ မန္းေရႊစက္ေတာ္ေရာက္ေတာ့ အရင္ဆံုး တည္းခုိဖုိ႔အတြက္ တည္းေခ်ာင္းစီစဥ္ရပါ တယ္။ အခန္းရေတာ့ အထုတ္မ်ားေနရာခ်ထားၿပီး အ၀တ္စားလဲကာ ညီအစ္ကိုတစ္ေတြ မန္းေခ်ာင္းထဲေျပးဆင္းၾကပါတယ္။ နံနက္ ေစာေသးေတာ့ သိပ္ၾကာေအာင္ပင္ ေရမကစားလုိက္ႏုိင္။ ခ်မ္းလုိ႔တုန္လာသည္ႏွင့္ ျပန္တက္ခဲ့သည္။ ထုိ႔ေနာက္ ျပင္ဆင္ၿပီး ဘုရား ဆီသို႔ ထြက္လာခဲ့ၾကသည္။ အရင္ဆံုး ေအာက္စက္ေတာ္ရာသို႔ ၀င္ေရာက္ဖူးေမွ်ာ္ခဲ့ပါသည္။ ပံုမွန္အခ်ိန္မွာ ေအာက္စက္ေတာ္ရာ အားဖူးေမွ်ာ္ခြင့္မရပါ။ မန္းေရအတက္အက်ေၾကာင့္ ေျခေတာ္ရာတိမ္ေကာမွာကုိ စိုးေသာေၾကာင့္ ေစတီပံုသံအုပ္ေဆာင္းျဖင့္ ဖုန္းအုပ္ ထားၿပီး ပြဲေတာ္အခ်ိန္တြင္းသာ ဖြင့္လွစ္ေပးထားပါသည္။ ေအာက္စက္ေတာ္ရာအား ေခတၱဖူးေမွ်ာ္ၿပီးေနာက္ အထက္စက္ေတာ္ရာ သို႔ ပြဲေစ်းတန္း ေစာင္းတန္းတစ္ေလွ်ာက္ တက္ေရာက္ခဲ့ပါသည္။ လူငယ္သဘာ၀ ဗဟုသုတအေနႏွင့္ ေလွကားထစ္မ်ား ေရတြက္ ဖုိ႔ၾကံေသာ္လည္း အာရံုကခပ္မ်ားမ်ား၊ ေမ့တက္တာလဲ လြန္ေရာဆိုေတာ့ မေရျဖစ္ခဲ့ေပ။ အထက္စက္ေတာ္ရာတည္ရွိရာ ေတာင္ေပၚ သို႔အတက္ ေစာင္းတန္းတစ္ေလွ်ာက္မွာ ဘုရားဖူးျပည္သူမ်ား ျပည့္ႏွက္လုိ႔ေနပါသည္။ တနဂၤေႏြေန႔ အစုိးရရံုးပိတ္ရက္၊ State ( Grade-11 မပါ) မ်ားလဲပိတ္ထားခ်ိန္၊ ေနာက္ၿပီး လျပည့္ေက်ာ္ 8 ရက္ဥပုဒ္ေန႔ ေစ်းသူေစ်းသားမ်ားလဲ အားလပ္ရက္ျဖစ္ေသာ ေၾကာင့္ လူစည္ကားလွသည္။

ပထမအဆင့္တြင္ ခဏတစ္ျဖဳတ္နားၾကၿပီး ႏုိ႔ေအးေခ်ာင္းမ်ား ၀ယ္စားျဖစ္ခဲ့ၾကသည္။ ဆက္လက္ခ်ီတက္ခဲ့ရာ အထက္စက္ေတာ္ရာ သို႔ ေရာက္ရွိခဲ့သည္။ ေရႊသကၤန္းကပ္၊ ဘုရားဖူး၊ ဓာတ္ပံုရုိက္ၾကသည္။ အထက္စက္ေတာ္ရာေပၚမွ ေအာက္စက္ေတာ္ရာႏွင့္ ပြဲေစ်း မ်ား တည္းေခ်ာင္းမ်ားကုိ ၾကည့္ရႈရင္း စဥ္းစားမိသည္။ ေက်ာင္းတုန္းက မန္းေရႊစက္ေတာ္အေၾကာင္းဖတ္ရတုန္းက ပြဲေတာ္သို႔ လွည္းတန္းရွည္ၾကီးျဖင့္ လာေရာက္ၿပီး ဖူးေမွ်ာက္ၾကသည္။ အခုေတာ့လဲ ေမာ္ေတာ္ကားမ်ား၊ဆိုင္ကယ္မ်ားျဖင့္ လာေရာက္ဖူးေမွ်ာ္ ၾကသည္။ ညိႈ႔ေနတဲ့ ေတာင္တန္းၾကီးေတြ၊ ေျခာက္ေသြ႔ေနတဲ့ ရုိးျပတ္ေတာေတြ၊ ရစ္ေခြစီးဆင္းေနတဲ့ မန္းေခ်ာင္းရယ္၊ ေနာက္ လွေသြးခ်ယ္ေနတဲ့ ပ်ိဳေမေတြေၾကာင့္ ဒီျမင္ကြင္းဟာ ပန္းခ်ီးဆရာလက္မႈိင္ခ်ေလာက္ေအာင္ လွခ်င္တိုင္း လွေနပါေတာ့တယ္။

အထက္စက္ေတာ္ရာမွာ ခဏနားေနရင္း စားျဖစ္ခဲ့တဲ့ သေဘာၤသီးသုပ္ႏွင့္ ေရေႏြးပူပူကလဲ စာဖတ္သူတုိ႔ကို စားေစခ်င္လုိက္သည္။ အရမ္းပင္ ႏွစ္ျခိဳက္လြန္းလွသည္။ ျပန္ဆင္းလာၿပီးေနာက္ တည္းေခ်ာင္းမွာ ထမင္းစားျဖစ္ၾကတယ္။ ဗမာခ်က္စစ္စစ္ကုိ ေလြးရင္း ေျပာင္ၾက ေနာက္ၾကႏွင့္ ကၽြန္ေတာ့္ မ်က္လံုးအစံုမွ ဘယ္ေတာ့မွလြင့္ပ်ယ္မည္မထင္။ စားေသာက္ၿပီး ဗုိက္တင္းေတာ့ စက္ေတာ္ ေခၚ၊ ႏိုးလာေတာ့ ေခ်ာင္းထဲေျပးဆင္းၾကသည္။ ေရကစားတာ 2 နာရီမွ်ပင္ၾကာသြားသည္။ ထုိ႔ေနာက္ ျပန္တက္အထုပ္ပိုးမ်ား ျပင္ဆင္ၿပီး ညေန 5 နာရီ 15 မိနစ္မွာ မန္းေရႊစက္ေတာ္မွ ျပန္လည္ထြက္ခြာခဲ့ပါတယ္။ လမ္းခရီးတစ္ေလွ်ာက္ အဆင္ေျပေခ်ာေမြ့ ခဲ့ၿပီး မေကြးျမိဳ႕သို႔ 8 နာရီပတ္၀န္းက်င္တြင္ ျပန္လည္ေရာက္ရွိခဲ့ပါတယ္။

မန္းေခ်ာင္းထဲက ကၽြန္ေတာ္တို႔တသိုက္
ေအာက္ေျခေတာ္ရာ ဖူးေမွ်ာ္ေနစဥ္
အထက္စက္ေတာ္ရာအတက္ ႏွစ္က်ိတ္ရွစ္ဆူေစတီေတာ္မ်ားႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္

ဒီအေၾကာင္းရာေလးကုိ ကၽြန္ေတာ္အရမး္ပဲေရးသားခဲ့ခ်င္မိပါတယ္။ အဖ်က္အမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ စိတ္ညစ္ၿပီးေပါက္ကြဲခဲ့မိပါတယ္။စာဖတ္ သူတို႔ အျမင္မွာရိုင္းသြားေသာ္ ရွိရင္လဲ အႏူးညႊတ္ပဲေတာင္းပန္အပ္ပါသည္။ ခြင့္လႊတ္ေပးၾကပါ။ ဒီ Post ေလးကိုဖတ္မိၿပီး မေရာက္ေသးသူမ်ားလဲ လာေရာက္ဖူးေမွ်ာ္ျဖစ္ေအာင္၊ လာေရာက္ လည္ပတ္သူမ်ားလဲ သတိရလြမ္းဆြတ္မိေအာင္ ရည္ရြယ္ပါသည္။

(စာၾကြင္း ခရီးသြားဓာတ္ပံုမ်ား Web ေပၚသို႔အမွတ္ရတင္ထားခ်င္ခဲ့ေပမယ့္ Virus ျပႆနာေၾကာင့္ အနည္းငယ္သာတင္ႏိုင္ခဲ့ပါ သည္။)
စာဖတ္သူတို႔အား အစဥ္ေလးစားလွ်က္..
ေမွ်ာ္လင့္သူ.

၂၀၁၀ကမာၻ႔ဖလားျပိဳင္ပြဲအတြက္ ေတာင္အာဖရိကႏိုင္ငံတြင္းသို႔ ျပည့္တန္ဆာ လိင္အလုပ္သမ ေလးေသာငး္ခန္႔ ၀င္ေရာက္လာဖြယ္ရွိ

တစ္လေက်ာ္ၾကာျမင့္မည့္ အဆိုပါ ကမာၻ႔ဖလားျပိဳင္ပြဲ က်င္းပခ်ိန္အတြင္း ပရိသတ္မ်ားအတြက္ အဌားလိုက္ရန္ လိင္အလုပ္သမမ်ား အစုလိုက္အျပံဳလုိက္ ၀င္ေရာက္လာႏိုင္ေခ် ရွိသည့္အတြက္ အိမ္ရွင္ႏိုင္ငံသည္ နယ္စပ္ေဒသအား တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ ထိန္းခ်ဳပ္လ်က္ရွိေနသည္။

ႏိုင္ငံ၏ ဗဟိုမူးယစ္ေဆး၀ါးထိန္းခ်ဳပ္ေရးဆိုင္ရာ အာဏာပိုင္အဖြဲမွ ဒုတိယဥကၠဌျဖစ္သူ ေဒးဗစ္ေဘအဲဗားက ႏိုင္ငံျခား ခရီးသြားမ်ားကို ပစ္မွတ္ထားကာ ႏိုင္ငံတ၀ွမ္းရွိ မိန္းခေလးမ်ားအေနျဖင့္ လမ္းမမ်ားေပၚတြင္ လိင္ပိုင္းဆိုင္ရာ အလုပ္မ်ား လုပ္ကိုင္ရန္ ေသြးေဆာင္ဖ်ားေယာင္မႈမ်ား တုိးတက္လာဖြယ္ရွိေနသည္ဟု ေဒသဆိုင္ရာ အစိုရဌာနမ်ားအား ေျပာၾကားလုိက္သည္။ လူဦးေရ၏ ၁၆%မ်ားလည္း အိပ္အုိင္ဗီ ရရွိသြားမည္ကို စိုးရိမ္ေနရလ်က္ ရွိေနသည္။

“အဲဒါဟာ ေၾကာက္စရာေကာင္းျပီး အရမ္းကို ပူပန္ေနရတဲ့ အေၾကာင္းအရာပါဘဲ။ ကမာၻ႔ဖလားျပိဳင္ပြဲအတြက္ ျပည့္တန္ဆာေတြ ေလးေသာင္းေလာက္ ႏိုင္ငံထဲကို ၀င္ေရာက္လာဖုိ႔ ရွိေနတဲ့အေပၚ သတိမူမိေစဖိုရာ စည္းရံုးလွဳံေဆာ္မႈ အဖြဲအစည္းမ်ား ေဆာင္ရြက္လွဳပ္ရွားမႈမ်ားျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ လိုက္လံေျပာဆုိေနပါတယ္။ ကမာၻ႔ႏိုင္ငံတ၀ွမ္းက မိန္းခေလးေတြဟာ ဒီကိုလာေရာက္ဖုိ႔ ေမ်ာ္လင့္ေနၾကပါတယ္ အထူးသျဖင့္ေတာ့ အေရွ႕ဥေ၇ာပကပါ။ ပိုက္ဆံက စကားေျပာတာပါဘဲ သူတုိ႔ဟာ လိင္အလုပ္သမေတြပါ။ ျပီးေတာ့ ၂၀၁၀ ေတာင္အာဖ၇ိက ကမာၻ႔ဖလားကို ပိုက္ဆံရဖုိ႔အတြက္ လာၾကဖုိ႔ပါ။”ဟု ေျပာၾကားလိုက္သည္။


ကုလသမဂၢ မူးယစ္ဆိုင္ရာဌာန၏ အစည္းအေ၀းတြင္ လံုျခံဳေရး ရဲ၀န္ထမ္းမ်ား အကန္႔အသတ္ျဖင့္ အသစ္ေရာက္ရွိလာမည့္ အေပၚ ေဆြးေႏြးမႈမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့ျပီး လံုျခံဳေရး၀န္ထမ္း တိုးျမင့္ဖုိ႔ ကိစၥကိုလည္း ေျပာဆုိခဲ့သည္။

“တစ္ဦးခ်င္းဆီ သံသယရွိဖြယ္ ပတ္စပိုစ့္ေတြကို အေသးစိတ္ မွတ္တမ္းယူ ထိန္းခ်ဳပ္ စစ္ေဆးမႈေတြ တုိးျမင့္လုပ္ေဆာင္ဖို႔ နယ္စပ္ေတြကေန အာမခံခ်က္ေတြ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ရရွိထားပါတယ္။ ပင္လယ္ကမး္ေျခကေန အမ်ားဆံုးး တရားမ၀င္ ေရာက္ရွိလာဖို႔ ရွိလာႏုိင္တဲ့ KwaZulu-Natal အရပ္မွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ရွိႏွင့္ျပီးသား အေရအတြက္ကေန အမ်ိဳးသမီး အေရအတြက္ (၄၀၀၀၀)ေလာက္အထိ တုိးျမင့္လာခဲ့ပါတယ္။”

“ကေလးေတြကေတာ့ အဲဒီကာလတြင္းမွာ အားလပ္ရက္ထဲကို ေရာက္ေနပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူတုိ႔ဟာ ျပည့္တန္ဆာျဖစ္သြားဖုို႔ မစိုးရိမ္ရေလာက္ပါဘူး။ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးတဲ့ ေက်းလက္ေဒသ မိသားစုေတြဆီက ကေလးေတြဟာ ျမိဳ႔ၾကီးေတြမွာ လာေရာက္ျပီး အလုပ္ရဖုိ႔အတြက္ ေသြးေဆာင္ ဖ်ားေယာင္းသူေတြရဲ႕ မက္လံုးျခင္း ခံေနရပါတယ္။ မၾကာပါဘူး သူတို႔ဟာ မတရားက်င့္ခံရျပီး လိင္လုပ္သားေတြျဖစ္ လိင္ကုန္သည္ေတြ ျဖစ္ကုန္တာပါဘဲ။”

ေတာင္အာဖရိကႏုိင္ငံ အစုိးရမွလည္း ေျမေအာက္အဖြဲအစည္းမ်ားကို ထိန္ခ်ဳပ္ျခင္းျဖင့္ အဆုိပါ ျပည့္တန္ဆာမ်ား အျမားအျပား ေရာက္ရိွလာမည့္ အေပၚ တားဆိီးပိတ္ပင္မႈမ်ား ျပဳလုပ္သြားမည္ ျဖစ္သည္။ ျဗိတိန္ႏိုင္ငံသို႔ အစုိးရကိစၥျဖင့္ အလည္အပတ္ ေရာက္ရွိေနေသာ သမၼတျဖစ္သူ ဂ်ေကာ့ဇူးမားက ကမာၻ႔ဖလားပြဲ က်င္းပခ်ိန္တြင္း ႏိုင္ငံအတြင္းရွိ အမႈအခင္းမ်ားကို အနည္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ ထိန္းခ်ဳပ္သြားမည္ ျဖစ္ေၾကာင္းႏွင့္ အဂၤလန္ပရိသတ္မ်ားအတြက္လည္း လံုျခံဳစိတ္ခ်ရပါေၾကာင္း အေလးေပး ေျပာဆိုခဲ့ေသးသည္။

အဂၤလန္ႏိုင္ငံမွ ပရိသတ္အင္အား (၂၅၀၀၀)အပါအ၀င္ ကမာၻတစ္၀ွမ္းမွ ႏိုင္ငံျခားသား ပရိသတ္ေပါင္း (၄၅၀၀၀၀)ခန္႔ ေတာင္အာဖရိက ကမာၻဖလားပြဲသို႔ လာေရာက္လည္ပတ္မည္ဟု ေမ်ာ္လင့့္ရသည္။

Source : Mutdfan
စာဖတ္သူတို႔အား အစဥ္ေလးစားလွ်က္.
ေမွ်ာ္လင့္သူ.

Baby Paint

စာဖတ္သူတို႔အား အစဥ္ေလးစားလွ်က္..
ေမွ်ာ္လင့္သူ..

ေဘာ္ဒါတို႔ေရ.

စာဖတ္သူ ပရိသတ္တို႔ေရ...

အေနာ္ ေမွ်ာ္လင့္သူ ဒီရက္ပုိင္း ဘယ္လိုမွ မအားတာရယ္ ၊ ပင္ပန္းတာရယ္ ၊ ခရီးထြက္ဖို႔ ရွိေနတာရယ္ေၾကာင့္ ပို႔စ္အသစ္တင္ျဖစ္မွာ မဟုတ္ ေသးပါဘူး ။ ဒါေၾကာင့္မလို႔ ေဘာ္ဒါတို႔ ေနာက္တပတ္ထဲေလာက္က်မွ အားရပါးရ စုဖတ္ၾကေတာ့ေနာ္..

ေမွ်ာ္လင့္သူ.

During Two Days

ဒီရက္ပုိင္း အလုပ္ရႈပ္ေနတာနဲ႔ပဲ Post တင္ဖုိ႔ေတာင္ အခ်ိန္မရျဖစ္ေနတယ။္ စာအုပ္လဲ မဖတ္ျဖစ္၊ ဘေလာ့ဂ္ေတြလဲ လိုက္မဖတ္ျဖစ္ တာ ေတာ္ေတာ္ေတာင္ၾကာေနၿပီ။ ထိုင္သံုးဖုိ႔ကုိ အခ်ိန္မရာျဖစ္ေနတာ။ ဆိုင္ေျပာင္းဖုိ႔အတြက္ သိမ္းရျပဳရ လုပ္ေနရတယ္။ တနလာၤ ေန႔က မနက္ေစာေစာ ဘုရားတက္ျဖစ္တယ္။ ညကလဲ အိပ္ရာ၀င္က ေနာက္က်ေနေတာ့ မနက္ေမေမလာႏိုးတာ တန္းမႏိုးဘူး အိပ္ ရွင္မူးတူးျဖစ္ေနတာ ။ ဒါနဲ႔ အိပ္ရာထ ဘုရားသြား ။ ဘုရားရင္ျပင္ေပၚေရာက္ေတာ့ အစ္ကုိတုိ႔ မေရာက္ေသးဘူး ။ တံျမက္စည္းကလဲ မပါလာေတာ့ လွည္းေလးတြန္းၿပီး ဘုရားပန္းအိုးေတြ လိုက္သိမ္းတယ္။ ေနာက္ၿပီး ပန္းလဲကူေပးတယ္။ ပန္းအိုးေတြ ျပန္ခ်ေပးတယ္။

ဘုရားက ျပန္လာေတာ့ အစ္ကုိတုိ႔နဲ႔ မနက္စာတူတူစားျဖစ္တယ္။ ေနာက္ၿပီး ေမေမကို ေစ်းခဏလိုက္ပို႔လိုက္တယ္။ ေစ်းကျပန္ေရာက္ ေတာ့ ဆိုင္ကိုသြားရတာ။ ဆိုင္သိမ္းဖုိ႔ ျပင္ရဆင္ရမယ္။ ဆိုင္ေရာက္တာနဲ႔ ျဖဳတ္ဟသိမ္းဟနဲ႔ ေန႔လည္ထမင္းစားခ်ိန္ေရာက္သြားတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ရယ္ အစ္ကုိရယ္ ထမင္းသြားစားတယ္။ ႏွစ္ေယာက္ကုိ 10000 က်ပ္က်တယ္။ ဟဲဟဲ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးမေျပာနဲ႔ေနာ္ ။ တကယ္ က်တာ ။ ျဖစ္ပံုက ဒီလုိဗ်။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ဆုိင္သံုးတဲ့ မီးၾကိဳးေတြ ေရာင္းဖုိ႔ အသိအစ္ကုိတစ္ေယာက္က သူသိတဲ့ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္း တစ္ခုကို ခ်ိတ္ေပးတယ္။ ကဲ ေရာင္းမယ္ေပါ့ ။ ျပန္ေရာက္မွ ထမင္းစားမယ္ေပါ့ ။ ဒါနဲ႔ သြားေတာ့ ဟုိေရာက္ေတာ့ ဆရာေတာ္ဘုရား က ဒကာေလးတုိ႔ ဆာေရာေပါ့ ။ ထမင္းစားခ်ည္တဲ့ ။ ေတာ္ပါၿပီ ဘုရားဆိုတာလဲ မရဘူး။ သုတ္လိုက္တယ္။ ငါးေျခာက္ေၾကာ္နဲ႔ ပဲၾကီးဟင္းခ်ိဳ ဇြတ္မ်ိဳခ်လိုက္တယ္။ စားၿပီးေတာ့ ဆရာ ေတာ္ဘုရားနဲ႔ ေစ်းေျပာေတာ့ ဘုန္းဘုန္းက ေစ်းဆစ္တယ္။ ဒါေအာက္ဆံုးေစ်းပါပဲ ဒီအတိုင္းပဲေပးလုိက္ပါဘုရားလို႔ေျပာတယ္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ေအာက္ဆံုးေစ်းေအာက္ 10000 ေလ်ာ့ေပးလုိက္ရတယ္။ ေတြးမိလိုက္ပါတယ္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ တနပ္က 10000 တန္တယ္လို႔ ။ ဟိဟိ ကန္ေတာ့ပါဘုရား။

ျပန္ေရာက္ေတာ့ ခဏေလာက္နားလုိက္ၾကတယ္။ ဗိုက္တင္းရင္ အလုပ္မလုပ္ဘူးေနာ္ း) ေရမိုးခ်ိဳးျပန္ ျပန္ေရာက္ေတာ့ မနက္က ျဖဳတ္ထားတဲ့ စက္ေတြအားလံုးကို ေလမႈတ္စက္နဲ႔ မႈတ္ တိုက္ခၽြတ္ေပါ့။

ဒီလုိ ဒီလိုတုိက္ခၽြတ္ရတယ္

ၿပီးေတာ့ ဒီလုိစီတယ္

ဒီလို ေထာင္ထားတယ္
အားလံုး တိုက္ခၽြတ္ၿပီးေတာ့ နားလုိက္ၾကတယ္။ 10 နာရီေက်ာ္ေနၿပီေလ။ မနက္က်မွ ဆက္သိမ္းေတာ့မယ္။ ဒါနဲ႔ မနက္ေရာက္ ေတာ့ တုိင္ကီထဲလဲ ဆီနည္းေနတာနဲ႔ ဆီပံုးေလးနဲ႔ ဆီစာအုပ္ေလးကိုင္ၿပီး ဆီဆုိင္သြားတယ္ ။ ဟဲ့ အေရာင္းဆုိင္က ပိတ္တယ္ဟ။ ဟုတ္သားပဲ ဒီေန႔ ေတာင္သူလယ္သမားေန႔ ရံုးပိတ္ရက္ပဲ။ ဒါနဲ႔ဆုိင္ဘက္ထြက္ခဲ့တယ္။ မနက္စာစား ဘာစားန႔ဲ မြန္းတည့္သြား တယ္။ မေန႔က တိုက္ခၽြတ္ထားတဲ့ စက္ေတြအားလံုးကုိ သူ႔ပံုးခြံေနနဲ႔သူ ျပန္ထည့္တယ္။



အားလံုးတက္ညီလက္ညီ သိမ္းလိုက္ၾက ကားနဲ႔ေရႊ႔လိုက္နဲ႔ ညေနေစာင္းသြားတယ္။ အားလံုးပင္ပန္းၾကေပမယ့္ တက္ညီလက္ညီ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္နဲ႔ဆုိေတာ့ ပင္ပန္းရိပ္ေတာင္ သိပ္မျမင္ရၾကဘူး ။ အားလံုးၿပီးေတာ့ လၻက္ရည္ဆုိင္သြားတယ္ စားၾကေသာက္ၾက တယ္။ ေနာက္ၿပီး ေရခ်ိဳးဖုိ႔ ကမ္းနားက အစ္ကုိတို႔ အိမ္ကုိသြားတယ္။ ျမစ္ထဲမွာ လူငယ္ေတြ ေရကစားေနၾကတာေတြ႔ေတာ့ ပင္လဲ ပင္ပန္းတာနဲ႔ ေရကူးၿပီး ဇိမ္ခံဖုိ႔ေတြးလိုက္တယ္။ ဒါနဲ႔ အားလံုးေရသြားကူးၾကတယ္။ ကူးစမရွိေတာ့ အရမ္းလဲ ေမာတယ္ ေခါင္း ေတြနားေတြ ကုိက္လာတယ္။ ဒါနဲ႔ ျပန္တက္ေႏြးေႏြးေထြးေထြးေလး ၀တ္ၿပီး ဆုိင္ျပန္လာတယ္။ ဆုိင္မွာက စက္ကႏွစ္လံုးပဲ ဆင္ ထားတာရွိေတာ့တယ္။ လုသံုးရတယ္ း) ၿပီးေတာ့ ထမင္းသြားစားတယ္။ ျပန္ေရာက္ေတာ့ ဒီအေၾကာင္းေလး ေရးခ်င္တာနဲ႔ ထိုင္ ေရးျဖစ္တယ္။ နာရီၾကည့္ေတာ့ 10 နာရီခြဲၿပီ။ ကဲ ကၽြန္ေတာ့္အေၾကာင္းဖတ္ရတာလဲ ပ်င္းေရာေပါ့။ နားေတာ့မယ္ေနာ္.
( ေၾသာ္ ဒါနဲ႔ ေနာက္ရက္ေတြ ကၽြန္ေတာ္အြန္လုိင္းေပၚ အလာၾကဲမယ္ေနာ္. ေမွ်ာ္ေနမယ့္သူေတြ ေက်းဇူး )
စာဖတ္သူတုိ႔အား အစဥ္္ေလးစားလွ်က္.

ေမွ်ာ္လင့္သူ