ေရႊစက္ေတာ္သြား ေတာလား

စာဖတ္သူတုိ႔အတြက္ မန္းေရႊစက္ေတာ္ခရီးသြား အေၾကာင္းေလးနဲ႔ သမိုင္းေၾကာင္းေလးကုိ ေရးသားေဖာ္ျပလိုက္ပါတယ္။ မေကြးျမိဳ႕ တစ္၀ုိက္ရဲ႕ သမုိင္းေၾကာင္းဟာ ဟုိးဗုဒၶရွင္ေတာ္ျမတ္ရွိစဥ္ကာလထဲက ယဥ္ေက်းမႈထြန္းကားခဲ့ၿပီး ဗုဒၶရွင္ေတာ္ျမတ္ ေဒသစာရီၾကြခ်ီ ေတာ္မႈခဲ့တဲ့ ေနရာဌာနမ်ားလဲျဖစ္ပါတယ္။ ရာဇ၀င္ေတြအရ ဘုရားရွင္ဟာ ျမစ္အေနာက္ဖက္ကုိသာ ၾကြခ်ီေတာ္မႈၿပီး ျမစ္အေရွ႕ဘက္ ကမ္းကုိ ၾကြခ်ီမႈမျပဳခဲ့ပါဘူး။ ျမစ္အေရွ႕ဘက္က ဘီလူးတုိ႔အပုိင္စားရၿပီး ျမစ္အေနာက္ဖက္က နဂါးတို႔အပိုင္စားရတယ္လုိ႔ မွတ္သားရပါ တယ္။ ထူးျခားခ်က္မွာလဲ ျမစ္အေရွ႕ဘက္က ေစတီမ်ားမွာ ဘီလူးရုပ္ကုိေတြ႔ရၿပီး ျမစ္အေနာက္ဘက္ေစတီမ်ားမွာ နဂါးရုပ္မ်ားကုိေတြ႔ ရသည္။

ေက်ာင္းေတာ္ရာေစတီေတာ္ျမတ္(မေကြးတုိင္း၊ပြင့္ျဖဴျမိဳ႕နယ္)၊မန္းေရႊစက္ေတာ္ရာ(စကုျမိဳ႕နယ္)၊စကိၠန္းတဲေစတီေတာ္ျမတ္(မင္းဘူးျမိဳ႕)၊ ျမသလြန္ေစတီေတာ္ျမတ္ၾကီး(မေကြး) တို႔ဟာ သမိုင္းေၾကာင္းအရ ဆက္စပ္မႈရွိတာကုိေတြ႔ရွိရပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ေက်ာင္းေတာ္ရာေစတီေတာ္ သမိုင္းအက်ဥ္းကုိ လက္လွမ္းမီွသေလာက္ေဖာ္ျပခဲ့ဖူးပါတယ္။ ဘုရားရွင္ဟာ ေက်ာင္းေတာ္ရာေစတီေတာ္ကအျပန္ မင္းဘူးျမိဳ႔မွာ က်ိန္းစက္ေတာ္မႈပါတယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာ မေကြးဘက္ကမ္းမွ ဘီလူးညီေနာင္တုိ႔က ဘုရားရွင္အား သဖန္းသီးကပ္ကာ ကုိးကြယ္ရာတစ္ခုခုကို ေတာင္းခံပါတယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာ ဘုရားရွင္ဟာ သိၾကားမင္းလွဴဒါန္းထားေသာ ျမသားသလြန္အစစ္ကုိ ေပးသနားေတာ္မႈပါတယ္။ ထိုသလြန္ေတာ္ကုိ ဘီလူးညီေနာင္တို႔က ယူေဆာင္ၿပီး မေကြးဘက္မွာ ေစတီတစ္ဆူ တည္ေတာ္မႈပါသည္။ သို႔ေသာ္ ဘီလူးတို႔ခ်ည္းတည္အပ္သည္မွာ မသင့္ေသာေၾကာင့္ သိၾကားမင္းကုိယ္တုိင္ ၀ရဇိန္လက္နက္ျဖင့္ ျဖိဳခြင္း ေတာ္မႈသည္။ ထုိအခါေစတီျပိဳေလသည္။ ေနာက္အခါတြင္ ထုိေနရာတြင္ တည္အပ္ေသာ ရြာအား ဘုရားျပိဳရြာဟု သမုတ္ေလသည္။ ဘီလူးညီေနာင္တုိ႔ နတ္သတ္ေၾကြ လူျဖစ္ကာမွ လူႏွင့္သိၾကား ေပါင္း၍ အခုတည္ရွိေသာ ေတာင္ကုန္းေပၚတြင္ ျမသလြန္ေစတီေတာ္ၾကီးကို တည္ေတာ္မႈေလသည္။

ဘုရားရွင္ စကိၠန္းတဲေတာင္ေပၚတြင္ တစ္ညတာက်ိန္းစက္ၿပီးေနာက္ ျပန္အၾကြမွာ မုဆုိးႏွင့္ နဂါးမင္းတို႔ ေတာင္းပန္မႈေၾကာင့္ ဘုရား ရွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ၾကီးဟာ အခုမန္းေရႊစက္ေတာ္တည္ရွိရာ ေနရာမွာ တန္ခိုးဗ်ာဒိတ္ျဖင့္ ေျခေတာ္ရာ တင္က်န္ေတာ္မႈေစသည္။ ေနာက္အခါတြင္ လူတုိ႔ကုိးကြယ္အပ္ေသာ္ မန္းေရႊစက္ေတာ္ရာဘုရားျဖစ္လာခဲ့သည္။ မန္းေရႊစက္ေတာ္ရာဘုရားဟာ မင္းဘူး(စကု) ျမိဳ႕နယ္ မင္းဘူးျမိဳ႕ႏွင့္ 32 မိုင္အကြာမွာတည္ရွိပါတည္။ မန္းေရႊစက္ေတာ္ရာဘုရားပြဲေတာ္ၾကီးကုိ ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တုိင္း တပို႔တြဲလဆန္း 5 ရက္ေန႔မွ ျမန္မာႏွစ္ဆန္း 1 ရက္ေန႔ထိက်င္းပလွ်က္ရွိပါသည္။ ျမန္မာျပည္အႏွံ႔အျပားမွ ဘုရားဖူးဧည့္သည္မ်ား သိန္းႏွင့္ခ်ီ လာေရာက္ဖူးေမွ်ာ္ၾကသည္။ ဘုရားလဲဖူးရင္း လိပ္ဥလဲတူးရင္းဆိုတဲ့ ျမန္မာစကားပံုအတုိင္း ဘုရားလဲဖူးရင္း အညာေျမရဲ႕ ပူျပင္းမႈ မ်ားကို ဘုရား၏ေျခေတာင္ရင္းမွာ ရစ္ေခြစီးဆင္းေနတဲ့ မန္းေခ်ာင္းအတြင္းမွာ ေရခ်ိဳးအပန္းေျဖၾကသည္။

မန္းေရႊစက္ေတာ္ရာဘုရားသို႔ အလည္ပတ္သြားေရာက္ရန္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ညီအစ္ကိုတစ္ေတြ စီစဥ္ၿပီး မတ္လ 7 ရက္ေန႔ တနဂၤေႏြ ေန႔က သြားေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ အစီအစဥ္တုိင္း တနဂၤေႏြေန႔ နံနက္ 5နာရီ 30 ေလာက္မွာ မေကြးျမိဳ႕မွ ထြက္ခြာလုိ႔လာခဲ့ပါတယ္။ အရင္ကဆို ဧရာ၀တီတံတားၾကီး မရွိေသးတာကတေၾကာင္း၊ ပုသိမ္-မံုရြာလမ္းမၾကီးမေပါက္ေသးတာက တစ္ေၾကာင္း၊ ေရႊစက္ ေတာ္နား နီးေလေလ ေတာင္ဆင္းေတာင္တက္မ်ားလာၿပီး လမ္းမ်ားဆိုး၀ါးမႈတုိ႔ေၾကာင့္ မိုင္ 30 ေက်ာ္ေက်ာ္ခရီးကုိ ေန႔တ၀က္ ေလာက္သြားခဲ့ရပါတယ္။ အခုအခါမွာ ျမစ္ကူးတံတားၾကီးေတြ၊ လမ္းမၾကီးေတြေၾကာင့္ ဆိုင္ကယ္ႏွင့္ပင္ လြယ္လင့္တကူသြားလာ လို႔ႏိုင္ခဲ့ပါၿပီ။ ေကာင္ေလး 6 ေယာက္၊ေကာင္မေလး 2ေယာက္ ဆုိင္ကယ္ 4စီးျဖင့္ထြက္ခြာလာခဲ့ပါတယ္။ တံတားၾကီး(မေကြး- မင္းဘူး) ကုိကူးလုိက္လွ်င္ပဲ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔လုိ ဘုရားဖူးသြားမည့္ ကားၾကီး၊ကားငယ္၊ ဆိုင္ကယ္အသြယ္သြယ္တုိ႔ျဖင့္ စည္ကားေန သည္။ တံတားေပၚမွာ မေကြးဘက္ကမ္းမွ ျမသလြန္ေစတီေတာ္ၾကီးႏွင့္ မင္းဘူးဘက္ကမ္းမွ စကိၠိန္းတဲ ေစတီေတာ္ျမတ္တုိ႔အား ေရႊသားေရာင္ တစ္ေျပာင္ေျပာင္ႏွင့္ သပၸာယ္စရာအတိ ဖူးေမွ်ာ္ရပါသည္။

မင္းဘူးျမိဳ႕အထြက္နားေရာက္ေတာ့ အားလံုးပဲခဏတျဖဳတ္နားၾကၿပီး နံနက္ခင္းစာကို သံုးေဆာင္ျဖစ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ၾကည္ႏူးစရာလင္း အာရုဏ္နံနက္ခင္းမ်ား ေဘာ္ဒါမ်ားေပ်ာ္ရႊင္စြာပဲ သံုးေဆာင္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ထုိ႔ေနာက္ဆက္လက္ထြက္ခြာခဲ့ပါတယ္။ ေအးေဆးစြာပင္ ေမာင္းႏွင္ခဲ့သည္။ ခရီးမပန္းေအာင္ကတစ္ေၾကာင္း၊ ေဘးအႏၱရာယ္မၾကံဳေတြေအာင္က တစ္ေၾကာင္း ေမာင္းႏွင္ခဲ့ၾကသည္။ နံနက္ 7 နာရီေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္မွာ မင္းဘူးျမိဳ႕ႏွင့္ 19မိုင္ႏွင့္ 2 ဖာလံုအကြာ ေလးပင္ရြာ(မန္းေရႊစက္ေတာ္သြားမ်ား ခရီးတစ္ေထာက္ နားရာ)သို႔ေရာက္ရွိလုိ႔ လာခဲ့ပါတယ္။ ဆုိင္ကယ္အပူသက္သာေအာင္ ေခတၱမွ်နားရင္း လၻက္ရည္ေသာက္ျဖစ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ထုိ႔ ေနာက္ မန္းေရႊစက္ေတာ္သို႔(12မိုင္ႏွင့္ 6 ဖာလံုအလို) ခရီးဆက္ခဲ့ၾကပါတယ္။ 8နာရီ 15 မိနစ္မွာ မန္းေရႊစက္ေတာ္သို႔ ေရာက္ ရွိခဲ့ပါတယ္။ ယခုႏွစ္မွျဖင့္ ပုသိမ္-မံုရြာလမ္းမွာခြဲထြက္ ေရႊစက္ေတာ္သို႔ 3မိုင္အလိုလမ္းခြဲမွာ အံၾသသင့္ေလာက္ေအာင္ ေကာင္းမြန္ ေနတာကို ေတြ႔ရေတာ့ ၀မ္းေျမာက္မိပါတယ္။

မန္းေရႊစက္ေတာ္အ၀င္ မန္းေခ်ာင္းသစ္သားတံတားေလးအကူး အထက္စက္ေတာ္ရာကို လွမ္းျမင္ေနရတဲ့ ျမင္ကြင္းဟာျဖင့္ ျမင္ရသူ ခရီးသြားတုိင္း စိတ္ခ်မ္းေျမ့မွာ ဧကန္မလြဲေပ။ မန္းေရႊစက္ေတာ္ေရာက္ေတာ့ အရင္ဆံုး တည္းခုိဖုိ႔အတြက္ တည္းေခ်ာင္းစီစဥ္ရပါ တယ္။ အခန္းရေတာ့ အထုတ္မ်ားေနရာခ်ထားၿပီး အ၀တ္စားလဲကာ ညီအစ္ကိုတစ္ေတြ မန္းေခ်ာင္းထဲေျပးဆင္းၾကပါတယ္။ နံနက္ ေစာေသးေတာ့ သိပ္ၾကာေအာင္ပင္ ေရမကစားလုိက္ႏုိင္။ ခ်မ္းလုိ႔တုန္လာသည္ႏွင့္ ျပန္တက္ခဲ့သည္။ ထုိ႔ေနာက္ ျပင္ဆင္ၿပီး ဘုရား ဆီသို႔ ထြက္လာခဲ့ၾကသည္။ အရင္ဆံုး ေအာက္စက္ေတာ္ရာသို႔ ၀င္ေရာက္ဖူးေမွ်ာ္ခဲ့ပါသည္။ ပံုမွန္အခ်ိန္မွာ ေအာက္စက္ေတာ္ရာ အားဖူးေမွ်ာ္ခြင့္မရပါ။ မန္းေရအတက္အက်ေၾကာင့္ ေျခေတာ္ရာတိမ္ေကာမွာကုိ စိုးေသာေၾကာင့္ ေစတီပံုသံအုပ္ေဆာင္းျဖင့္ ဖုန္းအုပ္ ထားၿပီး ပြဲေတာ္အခ်ိန္တြင္းသာ ဖြင့္လွစ္ေပးထားပါသည္။ ေအာက္စက္ေတာ္ရာအား ေခတၱဖူးေမွ်ာ္ၿပီးေနာက္ အထက္စက္ေတာ္ရာ သို႔ ပြဲေစ်းတန္း ေစာင္းတန္းတစ္ေလွ်ာက္ တက္ေရာက္ခဲ့ပါသည္။ လူငယ္သဘာ၀ ဗဟုသုတအေနႏွင့္ ေလွကားထစ္မ်ား ေရတြက္ ဖုိ႔ၾကံေသာ္လည္း အာရံုကခပ္မ်ားမ်ား၊ ေမ့တက္တာလဲ လြန္ေရာဆိုေတာ့ မေရျဖစ္ခဲ့ေပ။ အထက္စက္ေတာ္ရာတည္ရွိရာ ေတာင္ေပၚ သို႔အတက္ ေစာင္းတန္းတစ္ေလွ်ာက္မွာ ဘုရားဖူးျပည္သူမ်ား ျပည့္ႏွက္လုိ႔ေနပါသည္။ တနဂၤေႏြေန႔ အစုိးရရံုးပိတ္ရက္၊ State ( Grade-11 မပါ) မ်ားလဲပိတ္ထားခ်ိန္၊ ေနာက္ၿပီး လျပည့္ေက်ာ္ 8 ရက္ဥပုဒ္ေန႔ ေစ်းသူေစ်းသားမ်ားလဲ အားလပ္ရက္ျဖစ္ေသာ ေၾကာင့္ လူစည္ကားလွသည္။

ပထမအဆင့္တြင္ ခဏတစ္ျဖဳတ္နားၾကၿပီး ႏုိ႔ေအးေခ်ာင္းမ်ား ၀ယ္စားျဖစ္ခဲ့ၾကသည္။ ဆက္လက္ခ်ီတက္ခဲ့ရာ အထက္စက္ေတာ္ရာ သို႔ ေရာက္ရွိခဲ့သည္။ ေရႊသကၤန္းကပ္၊ ဘုရားဖူး၊ ဓာတ္ပံုရုိက္ၾကသည္။ အထက္စက္ေတာ္ရာေပၚမွ ေအာက္စက္ေတာ္ရာႏွင့္ ပြဲေစ်း မ်ား တည္းေခ်ာင္းမ်ားကုိ ၾကည့္ရႈရင္း စဥ္းစားမိသည္။ ေက်ာင္းတုန္းက မန္းေရႊစက္ေတာ္အေၾကာင္းဖတ္ရတုန္းက ပြဲေတာ္သို႔ လွည္းတန္းရွည္ၾကီးျဖင့္ လာေရာက္ၿပီး ဖူးေမွ်ာက္ၾကသည္။ အခုေတာ့လဲ ေမာ္ေတာ္ကားမ်ား၊ဆိုင္ကယ္မ်ားျဖင့္ လာေရာက္ဖူးေမွ်ာ္ ၾကသည္။ ညိႈ႔ေနတဲ့ ေတာင္တန္းၾကီးေတြ၊ ေျခာက္ေသြ႔ေနတဲ့ ရုိးျပတ္ေတာေတြ၊ ရစ္ေခြစီးဆင္းေနတဲ့ မန္းေခ်ာင္းရယ္၊ ေနာက္ လွေသြးခ်ယ္ေနတဲ့ ပ်ိဳေမေတြေၾကာင့္ ဒီျမင္ကြင္းဟာ ပန္းခ်ီးဆရာလက္မႈိင္ခ်ေလာက္ေအာင္ လွခ်င္တိုင္း လွေနပါေတာ့တယ္။

အထက္စက္ေတာ္ရာမွာ ခဏနားေနရင္း စားျဖစ္ခဲ့တဲ့ သေဘာၤသီးသုပ္ႏွင့္ ေရေႏြးပူပူကလဲ စာဖတ္သူတုိ႔ကို စားေစခ်င္လုိက္သည္။ အရမ္းပင္ ႏွစ္ျခိဳက္လြန္းလွသည္။ ျပန္ဆင္းလာၿပီးေနာက္ တည္းေခ်ာင္းမွာ ထမင္းစားျဖစ္ၾကတယ္။ ဗမာခ်က္စစ္စစ္ကုိ ေလြးရင္း ေျပာင္ၾက ေနာက္ၾကႏွင့္ ကၽြန္ေတာ့္ မ်က္လံုးအစံုမွ ဘယ္ေတာ့မွလြင့္ပ်ယ္မည္မထင္။ စားေသာက္ၿပီး ဗုိက္တင္းေတာ့ စက္ေတာ္ ေခၚ၊ ႏိုးလာေတာ့ ေခ်ာင္းထဲေျပးဆင္းၾကသည္။ ေရကစားတာ 2 နာရီမွ်ပင္ၾကာသြားသည္။ ထုိ႔ေနာက္ ျပန္တက္အထုပ္ပိုးမ်ား ျပင္ဆင္ၿပီး ညေန 5 နာရီ 15 မိနစ္မွာ မန္းေရႊစက္ေတာ္မွ ျပန္လည္ထြက္ခြာခဲ့ပါတယ္။ လမ္းခရီးတစ္ေလွ်ာက္ အဆင္ေျပေခ်ာေမြ့ ခဲ့ၿပီး မေကြးျမိဳ႕သို႔ 8 နာရီပတ္၀န္းက်င္တြင္ ျပန္လည္ေရာက္ရွိခဲ့ပါတယ္။

မန္းေခ်ာင္းထဲက ကၽြန္ေတာ္တို႔တသိုက္
ေအာက္ေျခေတာ္ရာ ဖူးေမွ်ာ္ေနစဥ္
အထက္စက္ေတာ္ရာအတက္ ႏွစ္က်ိတ္ရွစ္ဆူေစတီေတာ္မ်ားႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္

ဒီအေၾကာင္းရာေလးကုိ ကၽြန္ေတာ္အရမး္ပဲေရးသားခဲ့ခ်င္မိပါတယ္။ အဖ်က္အမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ စိတ္ညစ္ၿပီးေပါက္ကြဲခဲ့မိပါတယ္။စာဖတ္ သူတို႔ အျမင္မွာရိုင္းသြားေသာ္ ရွိရင္လဲ အႏူးညႊတ္ပဲေတာင္းပန္အပ္ပါသည္။ ခြင့္လႊတ္ေပးၾကပါ။ ဒီ Post ေလးကိုဖတ္မိၿပီး မေရာက္ေသးသူမ်ားလဲ လာေရာက္ဖူးေမွ်ာ္ျဖစ္ေအာင္၊ လာေရာက္ လည္ပတ္သူမ်ားလဲ သတိရလြမ္းဆြတ္မိေအာင္ ရည္ရြယ္ပါသည္။

(စာၾကြင္း ခရီးသြားဓာတ္ပံုမ်ား Web ေပၚသို႔အမွတ္ရတင္ထားခ်င္ခဲ့ေပမယ့္ Virus ျပႆနာေၾကာင့္ အနည္းငယ္သာတင္ႏိုင္ခဲ့ပါ သည္။)
စာဖတ္သူတို႔အား အစဥ္ေလးစားလွ်က္..
ေမွ်ာ္လင့္သူ.