သူငယ္ခ်င္းမ်ား ႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္

လြန္ခဲ့ေသာ ငါးႏွစ္ ၊ ၂၀၀၄ ေလာက္ကေပါ့ စာေရးသူ တကၠသိုလ္ေျမသို႔ ပထမဆံုး ေျခလွမ္းခ်ျဖစ္ခဲ့သည္။ စာေရးသူ တက္ခဲ့တဲ့ အထက္ တန္းေက်ာင္းက စာေရးသူတုိ႔အိမ္ႏွင့္က သိပ္မေ၀း ။ မနက္ေက်ာင္းသြား ၊ ေန႔ခင္း ထမင္းျပန္စား ၊ ညေနေက်ာင္းဆင္း
ျပန္ေတာ့လဲ အိမ္ ေဘးက က်ဴရွင္တက္ ၊ ဒီလိုနဲ႔ တပတ္ကုန္ခဲ့ရသည္။ အျပင္ေလာက ႏွင့္ စာေရးသူ ႏွင့္ လားလားမွ မဆုိင္သလိုပင္ ။ တပတ္လွ်င္ ေက်ာင္း ပိတ္ရက္ တစ္ရက္သာ စာေရးသူ၏ အေမႏွင့္ ေစ်းဘက္သို႔ေရာက္ျဖစ္သည္။

အခုေတာ့ အသိပညာေတြ အတက္ပညာေတြ စုစည္းဖုိ႔အတြက္ တကၠသိုလ္ဆိုေသာ ေျမသုိ႔ ေျခခ်ခဲ့ရသည္။ လူရည္မလည္တဲ့စာေရးသူ အဖုိ႔ အားလံုးက အသစ္ဆန္းျဖစ္ၿပီး ေၾကာက္စိတ္ေတာင္ အနည္းငယ္ ၀င္မိခဲ့သည္။ ေက်ာင္အပ္တဲ့ ေန႔မွာ စာေရးသူ၏အေမကုိယ္တိုင္ ေက်ာင္းလိုက္အပ္ေပးခဲ့သည္။ ေက်ာင္းစတက္တဲ့ ေန႔မွာ ကသိကေအာက္ ေတာ္ေတာ္ေလး ႏိုင္ခဲ့သည္။ စာေရးသူ ေဘးဘယ္ညာ
ၾကည့္ လိုက္သည္။ အားလံုးက ဘယ္အခ်ိန္က ခင္လာၾကတဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြမသိ အားရပါးရ စုဖြဲ႕ၿပီး စကားေျပာေနၾကသည္။တမ်ိဳးၾကီး
ျဖစ္ေန သည္။ ေကာင္ေလးေတြေကာ ေကာင္မေလးေတြေကာ အတူတူထိုင္လုိ႔ရသား ။

ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္နဲ႔ ဟိုဘက္ၾကည့္လိုက္ ဒီဘက္ၾကည့္လိုက္ ၾကည့္ေနစဥ္မွာပင္ တစ္ေယာက္က ပုခံုးလာပုတ္သည္။ငါသိတဲ့သူ
ေတာ့ ရွိသားပဲ လွည့္ၾကည့္လုိက္သည္။ ၁၀ တန္းတုန္းက ေဘာ္ဒါမွာ တစ္ခန္းထဲ အတူေနခဲ့တဲ့ ေဘာ္ဒါ ျဖစ္ေနသည္။ စာေရးသူ အလြန္
ေပ်ာ္ရႊင္ ခဲ့ရသည္။ ေနာက္ရက္ေတြမွာ မေၾကာင္ေတာ့ ေဘာ္ဒါနဲ႔ စာသင္လုိက္ ကမ္တင္း သြားလိုက္ ၊ ျပန္ေတာ့လဲ သူ႔အိမ္ၿပီးမွကိုယ့္
အိမ္ျပန္တယ္ ။ ဒီလိုနဲ႔ သိပ္မၾကာခင္ပဲ စာေရးသူအတြက္ ေနာက္ထပ္ခ်စ္ရမယ့္ ေဘာ္ဒါႏွစ္ေယာက္ တုိးလာခဲ့ျပန္သည္။

ဒီလိုနဲ႔ တပူးတဲြတဲြ သူငယ္ခ်င္းေတြ ေနခဲ့ၾကသည္။ တစ္ေယာက္အခက္ခဲကုိ တစ္ေယာက္က ဘယ္ေတာ့မွ ဥပကၡာမျပဳပဲ ေျဖရွင္းေပးခဲ့ ၾကသည္ ။ ေပ်ာ္ရႊင္စြာေနတက္ေသာ လူငယ္မ်ားျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သူတို႔ရွိေနတဲ့ ေနရာတိုင္းမွာ ေပ်ာ္ရႊင္မူေလးေတြ ျဖစ္ေပၚေနတက္ သည္။ ကုိယ့္ Intake တူခ်င္းမသိတဲ့သူမရွိသေလာက္ပင္ ။ စူးစမ္းခ်င္စိတ္ကလဲ အျပည့္ျဖစ္ခဲ့သည္။ စူးစမ္းေကာင္းလို႔လဲ ဆရာေန ေသာ အေဆာင္အား ေက်ာ္၀င္မိသျဖင့္ ေက်ာင္းအုပ္ၾကီးအား ဌာနမႈးမွ ေတာင္းပန္၍ ေက်ာင္းဆက္တက္ခြင့္ရခဲ့သည္ အထိျဖစ္ခဲ့သည္
ေက်ာင္းမွာ ဘာတဲ့ဆုိရင္ ေရွ႕ဆံုးက သြားသည္။ အျမဲတစ္ေစလဲ လြဲတက္သည္။


တစ္ေန႔ ေက်ာင္းမွာ ဆရာကန္ေတာ့ပြဲတဲ့ ၊ စာေရးသူတို႔ အဖြဲ႔တက္ၾကြေနၿပီေပါ့ ။ မနက္ျဖန္ၾကရင္ ဘာ၀တ္မယ္ညာ၀တ္မယ္ေပါ့ ။ ေနာက္ဆံုး ျမန္မာတို႔ရဲ႕ ထံုးတမ္းစဥ္လာအရ တိုက္ပံုကိုေရြးလုိက္သည္။ မရွိလဲမပူ အေဖဟာယူ၀တ္မယ္ေပါ့။ မနက္ဆံေကသာကုိ အုန္းဆီေက်ာ့ေအာင္လိမ္း တိုက္ပံုဖားဖားၾကီးမ်ားႏွင့္ ေလးေယာက္သား ေက်ာင္းေရာက္ခဲ့သည္။ အားလံုးကေတာ့ ေပါ့ေပါ့ပါးပါး အဆင္ေျပသလုိ၀တ္လာၾကသည္။ အတန္းၾကီးေတာင္ တိုက္ပံုမ၀တ္ ၊ ဒါေပမယ့္ မရွက္ေပါင္ ျမန္မာ့ရိုးရာပဲ ေနာက္ဆံုး တိုက္ပံုေတြနဲ႔ ဆိုေတာ့ ေရွ႕ဆံုးကေတာင္ ၀င္ကန္ေတာ့ခြင့္ရခဲ့သည္။

တစ္ေယာက္ကလာေအာ္သည္။ မနက္ျဖန္ ဌာနမွာ စာတမ္းဖတ္ပြဲရွိတယ္တဲ့ ။ စာေရးသူတိုိ႔ ေရာက္ေအာင္သြားခဲ့သည္။ ဟိုေရာက္ေတာ့ အတန္းၾကီးမ်ားက သူတို႔ျပဳစုထားတာေတြကို ဖတ္ၾကသည္။ ေမးသည္ကုိ ေျဖၾကသည္။ အခုမွ ေက်ာင္းစတက္တဲ့ စာေရးသူတို႔နား မလည္။ ဘယ္အခ်ိန္ၿပီးသည္ေတာ့မသိ ၊ ေက်ာင္းေစာင့္လာႏိႈးမွ ေဘာ္ဒါေလးေယာက္ႏုိးၿပီး ထျပန္ခဲ့သည္။ ဒီလိုနဲ႔ ေက်ာင္းခ်ိန္ေတြ ျဖတ္သန္းခဲ့သည္။ ေက်ာင္းရည္လဲ လည္လာခဲ့သည္။ ေက်ာင္းတက္ခ်ိန္တက္ ၊ လၻက္ရည္ဆိုင္ထုိင္ခ်ိန္ထိုင္ ၊ က်န္အားလပ္ခ်ိန္မ်ားအား အက်ိဳးရွိစြာ ဂိမ္းဆိုင္တြင္ျဖံဳးလုိက္သည္။

စာေရးသူတို႔ အိမ္မက္ျဖစ္ေသာ ဘြဲ႔ကုိ ေလးေယာက္လံုး အတူတူယူမယ္ ဆိုေသာ အိမ္မက္လြင့္ျပယ္ခဲ့သည္။ ဘြဲ႔ယူအခမ္းနားအား စာေရးသူႏွင့္ ေနာက္တစ္ေယာက္သာတက္ ႏိုင္ခဲ့သည္။ ေဘာ္ဒါႏွစ္ေယာက္ တစ္ႏွစ္က်ေနခဲ့သည္။ ထုိတုန္းကလဲ ေယာက်ၤားေလးမ်ား ျဖစ္ေပမယ့္ မ်က္ရည္ၾကခဲ့ရသည္။ စာေရးသူတို႔ ႏွစ္ေယာက္ ေက်ာင္းၿပီးသြားေတာ့ အလုပ္ခြင္ထဲ၀င္ျဖစ္ခဲ့သည္။ က်န္တဲ့ ေဘာ္ဒါနွစ္ ေယာက္မွာလဲ ေက်ာင္းဆက္တက္ျဖစ္ခဲ့သည္။

တစ္ေန႔ေဘာ္ဒါေတြ ညေနပိုင္း လၻက္ရည္ဆုိင္ထိုင္စဥ္ ေဘာ္ဒါတစ္ေယာက္ဆီမွ စကားတစ္ခြန္း ၾကားလိုက္ရတယ္။ " ငါမိန္းမခိုး မယ္တဲ့ " ၊ အံ့ၾသသြားခဲ့တယ္ ။ ဒါေပမယ့္ သူဒီလုိျဖစ္လာၿပီ ဆိုေတာ့လဲ ေဘာ္ဒါေတြ ေသြးဆူလာၾကသည္။ အေျခေန အက်ိဳးေၾကာင္း
ေမးျမန္းၿပီးေတာ့ စီစဥ္ရေတာ့သည္။

ဆက္လက္ေရးသားပါအံုးမည္။

ေမွ်ာ္လင့္သူ.. (သူငယ္ခ်င္းမ်ားအား သတိရလြမ္းဆြတ္လွ်က္)

ခရီးသြားမွတ္တမ္း ( ၂ )

ေန႔လည္စား စားၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ အျပန္ခရီးကို စတင္ခဲ့ပါတယ္။ လမ္းမ်ား ဆိုးသည့္တုိင္ေအာင္ ရာသီဥတုက သာယာလွ ေသာေၾကာင့္ သက္သာရာ ရခဲ့သည္။ ေနေရာင္ ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေလးေအာက္မွာ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ ဆုိင္ကယ္ေလး တစ္ရိပ္ရိပ္ေျပးေနခဲ့သည္။ လမ္း ေဘးတစ္ေလွ်ာက္ ျမင္ေတြ႔ရေသာ စပါးခင္းမ်ားကလဲ မ်က္စိပသာဒ က်လွသည္။ လူၾကီးသူမေတြ ေျပာတာ ၾကားဖူးသည္။ ေတာဆိုေျပ မွ ျမိဳ႕ဆိုေျပ၏တဲ့ ။ အားလံုးတက္ညီလက္ညီနဲ႔ လုပ္ငန္းခြင္၀င္ေနတဲ့ ျမင္ကြင္းေလးက အားေဆးတစ္ခြက္ထက္ အားပုိရွိလွသည္။

ခရီးလမ္း တစ္ေလွ်ာက္ ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားရွင္၏ ခရီးစဥ္အေၾကာင္းကို ေတြးေတာမိပါသည္။ ဘုရားရွင္ဟာ မဟာပုဏၰမေထရ္ျမတ္၏ ေလွ်ာက္ထားခ်က္အရ တစ္ပတ္တိုင္တုိင္ ၀ါဏိဇၨဂါမရြာသားမ်ားအား တရားေရေအး တုိက္ေၾကြးခဲ့ပါတယ္ ။ ထိုအခ်ိန္မွာ နဂါးမင္းတစ္ပါး ၾကြလာၿပီး ဘုရားရွင္ထံ ေလွ်ာက္ထားေသာအခါ ဘုရားရွင္က အျပန္ခရီးတြင္ နဂါးမင္း ေနထိုင္ရာ အရပ္ေဒသသို႔ ၾကြခ်ီေတာ္မူၿပီး ေျခ ေတာ္ရာ တစ္စံု ေပးသနားေတာ္မူပါသည္။ ထိုေနရာသည္ မန္းေခ်ာင္းေဘးမွာ ရွိတဲ့ မန္းေရႊစက္ေတာ္ရာ ေနရာပဲျဖစ္ပါတယ္။ ထို႔ေနာက္မွာ
ဘုရားရွင္ ဆက္လက္ၾကြခ်ီခဲ့ရာ မေကြးျမိဳ႕ တစ္ဖက္ကမ္း မင္းဘူးျမိဳ႕သို႔ ၾကြခ်ီေတာ္မူပါတယ္ ။ ထိုျမိဳ႕၌ပင္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ က်ိန္းစက္ ေတာ္မူပါတယ္။

အေတြးေလး နယ္ခ်ဲ႕ခဲ့ရာ သိပ္ေတာင္မၾကာလိုက္ေပ ။ မေကြးျမိဳ႕တစ္ဖက္ကမ္း မင္းဘူးျမိဳ႕သုိ႔ ေရာက္ရွိလာခဲ့သည္။ ဘုရားရွင္ က်ိန္းစက္ ခဲ့တဲ့ ေနရာမွာ ဘုရားတစ္ဆူ တည္ထားကိုးကြယ္ခဲ့ပါတယ္။ ထိုေစတီအား စကၠိန္းတဲ ေစတီေတာ္ျမတ္ဟု ေခၚဆိုခဲ့ၾကပါ တယ္။

(သမိုင္း၀င္ စကိၠန္းတဲေစတီေတာ္ျမတ္ၾကီး - မင္းဘူးျမိဳ႕)

မင္းဘူးျမိဳ႕ဟာ ဧရာ၀တီျမစ္ေနာက္ဖက္ကမ္း ကိုသာ ၾကြခ်ီေတာ္မူၿပီး ျမစ္အေရွ႕ဘက္ကမ္းသို႔ မၾကြခဲ့ေပ။ စာေပမ်ား၌ ျမစ္အေရွ႕ဘက္ ကမ္းသည္ ဘီလူးမ်ားၾကီးစိုးရာ ေနရာျဖစ္ေသာ ေၾကာင့္ဟုဆုိပါသည္။ ဘုရားရွင္ တစ္ညက်ိန္းစက္ေနစဥ္ ျမစ္အေရွ႕ဘက္ကမ္းမွ ဘီလူးညီေနာင္ေလးေဖာ္က သဖန္းသီးႏွင့္ ဘုရားရွင္အား ဆက္ကပ္ပူေဇာ္သည္။ ထိုအခါ ဘုရားရွင္က သူက်ိန္းစက္ခဲ့ေသာ သိၾကား မင္းဖန္ဆင္းသည့္ ျမသားသလြန္ေတာ္ကုိ ေပးသနားေတာ္မူသည္။ ထုိျမသားသလြန္ေတာ္အား ျမစ္တဖက္ကမ္းတြင္ ထာပနာၿပီး ေစတီ တစ္ဆူ ပူေဇာ္ေလသည္။ ထိုေစတီအား ျမသလြန္ေစတီေတာ္ျမတ္ၾကီးဟု ေခၚတြင္ေတာ္မူေလသည္။

(ျမသလြန္ေစတီေတာ္ျမတ္ၾကီးအား ျမစ္တစ္ဖက္ကမ္း စကၠိန္းတဲေစတီေတာ္ျမတ္ေပၚမွ ဖူးေတြ႔ရစဥ္)

(ျမသားသလြန္အား ထာပနာ၍ တည္ထားေတာ္မူေသာ ျမသလြန္ေစတီေတာ္ျမတ္ၾကီး - မေကြး)

စကိၠန္းတဲ ဘုရားေပၚတြင္ ခရီးတစ္ေထာက္နားၿပီးေနာက္ ခရီးဆက္လက္ထြက္ခြာခဲ့သည္။ နဂါးပြက္ေတာင္ (မင္းဘူးျမိဳ႕) ဘက္သို႔ ေမာင္းႏွင္လိုက္သည္။ နဂါးပြက္ေတာင္သည္ ျမန္မာႏုိင္ငံရွိ ရြံ႕မီးေတာင္မ်ားအနက္ တစ္ခုျဖစ္သည္။ အခ်ိန္တုိင္းပြက္ေနၿပီး ထြက္လာ ေသာေခ်ာ္ရည္မ်ားမွာ ေအးခဲေနၿပီး ရံြ႕မ်ားသာ ျဖစ္သည္။ အခုေနာက္ပိုင္းမွာ ရြံ႕မီးေတာင္ၾကီးအျပင္ ေဘးမီတာအနည္းငယ္မွာပင္ ေနာက္ထက္ ရြံ႕မီးေတာင္ငယ္မ်ားလဲ ေပၚထြက္လာခဲ့သည္။

(နဂါးပြက္ေတာင္ ပင္မရြံ႕မီးေတာင္ၾကီး - မင္းဘူးျမိဳ႕)

(အသစ္ေပၚထြက္လာေသာ ရြံ႕မီးေတာင္ငယ္မ်ား)

(နဂါးပြက္ေတာင္အား ေစာင့္ေရွာက္ေသာ နဂါးေမာင္ႏွမ ရုပ္ထု)

ထို႔ေနာက္ မင္ဘူးျမိဳ႕မွ ဆက္လက္ထြက္ခြါခဲ့ရာ မြန္းလြဲပိုင္း ၂ နာရီေလာက္တြင္ မေကြးေရႊျမိဳ႕ေတာ္ၾကီးသို႔ ျပန္လည္ေရာက္ရွိခဲ့ပါေတာ့ သည္။

ေမွ်ာ္လင့္သူ

ေၾသာ္ ခ်စ္တက္တာကိုး

နာမည္က ေမာင္တိုး ၊ အသက္ကလား အခုမွ ၂၂ ႏွစ္ျပည့္ၿပီးကာစ ၊ပညာအရည္ခ်င္းကေတာ့ ေရးဖတ္ထက္ နည္းနည္းပုိတဲ့ အစိုးရကေပး တဲ့ ဘြဲ႔ေလး တစ္လံုးနဲ႔ေပါ့ ၊ ရုပ္ရည္ကေတာ့ မခ်ိဳမခ်ဥ္ ၊ ဒါေပမယ့္ လူခ်စ္လူခင္ေတာ့ လြတ္ေပါတယ္ (အဟိ) ၊ ဒါေပမယ့္ ရည္းစားက ေတာ့ တစ္ေယာက္မွ မရွိ (အခုလက္ရွိကုိေျပာတာမဟုတ္ဘူးေနာ္ ) ၊ ဆက္ေျပာမယ္နားေထာင္ ။

ေမာင္တိုးက လူခ်စ္လူခင္ေပါေပမယ့္ သူ႔ဘ၀က အခ်စ္ခံရံုပဲလားမသိ ၊ သူ႔ကို ၾကိဳက္တယ္သူေတြေတာ့ မ်ားသား (နည္းနည္း ေလလံုးထြား လိုက္အံုးမယ္) ၊ အဲဒါခက္တာပဲ သူ႔ကို ၾကိဳက္တဲ့ေကာင္မေလး (သင္ဇာ၀င့္ေက်ာ္ နဲ႔မ်ား ခက္ဆင္ဆင္ ) ကုိၾကေတာ့ သူက ျပန္မၾကိဳက္ ၊ ေၾသာ္ ဒါကလဲ လူ႔ဘ၀ၾကီးကို ဟုတ္ဘူးလား ပရိတ္သတ္တို႔ေရ... အဲ ေယာင္ကုန္ၿပီ စာဖတ္သူတို႔ေရ.. အဟီး...

ကဲ ဆက္ေျပာမယ္ .. ဒီလိုပဲေပါ့ဗ်ာ ၊ လိုတာမရ ရတာမလိုကိုက လူ႔ဘ၀ရဲ႕ စာသားေလးေတြ မဟုတ္လား၊ ေမာင္တိုး တစ္ေယာက္ ဒီလိုနဲ႔ အသက္ေတာင္ ၂၂ ေရာက္ခဲ့ေပါ့ ၊ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ေမာင္တိုးတစ္ေယာက္ ဆန္းပြင့္လာတယ္ဗ်ာ၊ ဆန္းပြင့္တယ္ဆိုတာ ဒီလိုဗ်၊ သူၾကိဳက္တဲ့ (ဘယ္ႏွေယာက္ေျမာက္လဲေတာ့ မသိ) ေကာင္မေလးက သူ႔ကုိ ျပန္ၾကိဳက္တယ္ဗ်ာ ၊ ေမာင္တုိးတစ္ေယာက္ ေဒၚလာသန္း ၂၀ မကုန္ပဲ လကမာၻ တစ္ေခါက္ေရာက္သြားတယ္ ၊ သူ႔ကံကလဲဗ်ာ ဆိုးလြန္းပါတယ္ ၊ စာဖတ္သူတို႔ေရ ငိုေတာ့မငိုၾကနဲ႔ေနာ္ ၊ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ သူေနာက္ ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္နဲ႔ထပ္ေတြ႔တယ္ဗ်ာ ၊ ေမာင္တိုး တစ္ေယာက္ ငါ့ကံ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းသလဲ စမ္းၾကည့္မယ္ ဆုိၿပီး ေနာက္ တစ္ေယာက္ ခ်ိတ္လိုက္တယ္ ၊ ဟိဟိ ကံက ေကာင္းတယ္လို႔ေျပာရမလား ၊ မေကာင္းဘူးလို႔ပဲ ေျပာရမ
လား စာဖတ္သူတို႔ေရ...

ဒီလိုနဲ႔ မင္းသားက တစ္ပါး ၊ မင္းသမီးေလးက ႏွစ္ပါးနဲ႔ေပါ့ ၊ ေၾသာ္ ေျပာရအံုးမယ္ မဒီေလးႏွစ္ပါးက ပထမဆံုးေတြ႔တဲ့ တစ္ပါးက အ သက္က ေမာင္တိုးထက္ငယ္တယ္ (ေရာ ဘယ္ေလာက္ငယ္လဲ စာဖတ္သူတို႔ ေမးေတာ့မယ္ ) ၃ ႏွစ္ဗ်ာ ၃ ႏွစ္ ၊ အသက္ဘယ္ေလာက္ ရွိမလဲ တြက္ၾကည့္ေပေတာ့ ၊ သူနဲ႔က ေတြ႔ေရာ ခ်စ္ၾကေရာေပါ့ ၊ စေတြ႔ထဲက စူတဲ့ႏႈတ္ခမ္း အခုထိလဲ စူတံုးပဲ (အဟီး) ၊ ခ်စ္ဖို႔ေတာ့ ေကာင္းသား ၊ ရက္ပုိင္းပဲျခားတယ္ ေနာက္မဒီေလး တစ္ပါးနဲ႔ေတြ႔တယ္ ၊ ေမာင္တိုးထက္ ၂ ႏွစ္ၾကီးတယ္ ၊ ကိုယ့္ထက္ငယ္ေတာ့လဲ ညီမေလးဆုိၿပီး ခ်စ္လိုက္ျပန္ေရာ ၊ ေဟာ ကိုယ့္ထက္ၾကီးေတာ့လဲ မ ဆိုၿပီး ပိုးလိုက္တာပဲ ၊ အဟိ အဲထိေတာ့ ကံအေကာင္းဆံုးလူသား ေလးေပါ့ ၊

ဒီလိုနဲ႔ သိပ္မၾကာလိုက္ပါဘူး ၊ မဟာ လမင္းၾကီး ျပည့္တဲ့ေန႔ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ေရာက္ခဲ့ ပါတယ္ခင္ဗ်ာ ၊ လက သူ႔ဘာသာ အခ်ိန္ တန္ျပည့္တာ မွန္ေပမယ့္ ေမာင္တိုး တစ္ေယာက္ ၀က္သခ်ီးလည္ ပါေပေတာ့တယ္ခင္ဗ်ာ၊ ေၾသာ္ မေရာက္ခင္ တစ္ရက္ေျပာျပအံုးမယ္၊
ညီမေလးနဲ႔ မနက္ပိုင္းေတြ႔တယ္ ၊ ေမာင္တိုးကို ေကာင္မေလးက ေျပာတယ္ ၊ ကုိ မနက္ျဖန္ လျပည့္ေန႔ ခ်စ္သြားခ်င္တဲ့ေနရာ လုိက္ပို႔ ေပးတဲ့ ၊ ကဲ ေမာင္တိုးကလဲ ခ်စ္တာကုိး အလြယ္တကူပဲ ၊ ဟာ ခ်စ္ကလဲ ျဖစ္တာေပါ့ လည္ရမွာေပါ့ ၊ တစ္လမွာ တစ္ခါပဲ လျပည့္တာ ကို (ဟင္း သူေျပာမွလား လ တစ္လကိုဘယ္ႏွစ္ခါျပည့္မလဲ) ၊ ေကာင္မေလးက ဒါေၾကာင့္ ကို႔ကို ခ်စ္တာတဲ့ ၊ေမာင္တိုး တစ္ေယာက္ CIA က ဘင္လာဒင္ ဖမ္းမိတဲ့ မ်က္ႏွာမ်ိဳးနဲ႔ (ဘယ္လိုလဲ မေမးနဲ႔ မွန္းသာၾကည့္ ) ၊

ေဟာ နာရီ အနည္းငယ္ပဲ ျခားတယ္ ၊ မ နဲ႔ ေတြ႔ျပန္တယ္ ၊ အလုပ္ေတြလြတ္ရႈပ္ေနတယ္ ၊ မနက္ျဖန္ ေျပာထားတဲ့ ကိစၥ ေမ့ေနၿပီလား တဲ့ ၊ ေမာင္တိုး စဥ္းစားရၿပီ ၊ အဲဟုတ္သားပဲ မ ေျပာထားတယ္ေလ ဘုရားဖူးသြားမယ့္ ကိစၥ ၊ ေမ့ေနတာေတာ့ အမွန္ ဒါေပမယ့္ ေမာင္ တိုး ေခ်ာင္းတစ္ခ်က္ ဟန္႔လိုက္သည္ ၊ မ ကေျပာေတာ့မယ္ ဒါက ေမ့စရာလား လိုက္ပို႔ေပးမွာေပါ့ ၊ မနက္ျဖန္ မနက္ ၆ နာရီ ေစာင့္ေန လာေခၚမယ္ ၊ ေၾသာ္ စာဖတ္သူတို႔ေရ အျပစ္ေတာ့မေျပာၾကပါနဲ႔ ၊ ဒီတစ္ေယာက္ကိုလဲ ေမာင္တိုးက ခ်စ္တာပါပဲ၊ (အားၾကေနၿပီလား မ သိ) ၊ ေမာင္တိုး တစ္ေယာက္ အခ်ိန္ေတြကို စီမံ ခန္႔ခြဲရေလၿပီ ၊ ေရာ ငါ ဘာစဥ္းစားေနတာပါလိမ့္ ၊ မ နဲ႔က မနက္သြား ခ်စ္နဲ႔က ညေန အဆင္ေျပေနတာပဲ ၊

ေမာင္တိုး တစ္ေယာက္ အစီစဥ္ေကာင္းလုိ႔ ရက္ၾကပ္ထဲမွ ေအာင္ျမင္စြာ ျဖတ္သန္းလာခဲ့သည္ ၊ နည္းနည္းေလးပဲ စိတ္ေမာလုိက္ရ သည္ ၊ သူေအာင္ျမင္လို႔ ေပ်ာ္တဲ့မ်က္ႏွာမ်ိဳး ျမင္ဖူးလား ၊ မျမင္ဖူး ေတြးၾကည့္ေျပာမယ္ (ေဘာလံုးတစ္သင္း ပြဲၾကပ္ထဲ ႏုိင္ေအာင္ ကန္ ႏိုင္လို႔ ေပ်ာ္ေနတဲ့ မန္ေနဂ်ာရဲ႕ မ်က္ႏွာနဲ႔ ခက္ဆင္ဆင္ ) ၊ ကဲ ေလေၾကာ မရွည္ေနေတာ့ပါဘူး ၊ ဆက္ေျပာမယ္ ၊

တစ္ေန႔ ေမာင္တိုး တစ္ေယာက္ သီခ်င္းေလးဖြင့္ၿပီး ညိမ့္ေနတံုး ရွိေသးတယ္ ၊ ခ်စ္ (ညီမေလးကို ထိုသို႔ေခၚသည္) ၀င္လာသည္၊ ကုိ ဆိုင္ကယ္တိုက္လို႔တဲ့ ၊ ေမာၾကီးသုတ္ျပာနဲ႔ ၊ ေမာင္တိုးက ေမးလိုက္တယ္ ဘယ္နားမွာလဲ ၊ ေျဖပါတယ္ အေရွ႕မွာတဲ့ ၊ ခက္တယ္ ဘာ လို႔သြားၾကည့္ေနလဲ ၊ လန္႔သြားမွာေပါ့ ေရေသာက္ ၊ ကို ဟုတ္ဘူး ခ်စ္ဆိုင္ကယ္နဲ႔ တိုက္ပစ္တာတဲ့ ၊ ဟိုက္ ဘုရား (This Is Police Case) ၊ ရင္ေတြခုန္လိုက္တာ (လန္႔တာကို ေျပာတာေနာ္) ၊ ကဲ ေမာင္တိုးတို႔ သူရဲေကာင္းလုပ္ဖို႔ အခ်ိန္ေတာ့ တန္ၿပီ၊ ခ်စ္သူေရွ႕ မား မားရပ္လို႔ေပါ့ ၊ ခ်စ္တိုက္တာ မ်ားလားဟင္ ၊ ကိုကလဲ ထြက္ၾကည့္ပါအံုး ၊ ဟုတ္သားပဲ ၊ ေမာင္တိုးတစ္ေယာက္ ထြက္ၾကည့္ရတာေပါ့၊ ဒါနဲ႔ လူနာကို ေဆးခန္းလိုက္ပို႔ ဟိုပို႔ ဒီပို႔နဲ႔ ေမာင္တိုး တစ္ေယာက္လဲ အေတာ္တန္ကို ေမာသြားတယ္ ၊ ကိစၥေတြေတာ့ အားလံုးၿပီးပါၿပီ ဆရာ၀န္က မနက္ျဖန္ထပ္လာပါတဲ့ ၊ ကိြကိြ ၊

ကဲ ေမာင္တိုး တစ္ေယာက္ မနက္ျဖန္ ဘယ္လိုႏွစ္ပါး (အဲ သံုးပါး ျဖစ္သြားၿပီ) ၊ ဘယ္လိုသံုးပါးသြားမလဲ ဆက္ဖတ္ေပးပါအံုး စာဖတ္သူ အေပါင္းတို႔ေရ ( ဒူေ၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀ )

ေမွ်ာ္လင့္သူ (စိတ္ကူးပံုေဖာ္သည္)

Myanmar Internet User

ျမန္မာ Internet user တစ္ေယာက္ ဆုိင္ထဲ၀င္လာသည္။ သူအရင္ဆံုး ဘာလုပ္မည္နည္း ? G-talk ၊ MIRC ၊ VZO စသည့္ Chatting Browser ေတြ အကုန္သူဖြင့္လုိက္သည္။ တစ္မ်ိဳးကုိ Account သံုးေလးခုႏွင့္ေပါ့ ။ အခ်ိန္အေတာ္တန္ ၾကာေအာင္ သူအသံုးျပဳလုိက္သည္။ ထုိ႔ေနာက္ ေကာင္တာမွာ ေငြရွင္းလိုက္သည္။ စာဖတ္သူတို႔ စဥ္းစားၾကည့္ပါ သူဘာရသြားသနည္း ?

ကၽြန္ေတာ္တို႔ ကမာၻၾကီးဟာ အခုဆိုလွ်င္ အလ်င္ျမန္တိုးတက္လာၿပီး ကမာၻၾကီးမွာ ရြာၾကီးတစ္ရြာ ျဖစ္လာခဲ့သည္။ အျဖစ္ပ်က္ေတြလဲ ေျပာင္းလဲျမန္ဆန္လြန္းလွသည္။ စီးပြားေရး ၊ လူမႈေရး ၊ က်န္းမာေရး ၊ ပညာေရး စသည္ျဖင့္ တရိပ္ရိပ္ႏွင့္ ျမန္ဆန္စြာ တိုးတက္လာသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အေနႏွင့္ ထိုသုိ႔တိုးတက္မႈမ်ားကို လက္လွမ္းမွီသေလာက္ ေလ့လာႏုိင္မွသာ သူမ်ားေနာက္မက်န္ေနခဲ့ပဲ သူမ်ားႏွင့္ ရင္ေဘာင္တန္းႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ Chat ဆိုသည္မွာ ျမန္မာအနက္အဓိပၸာယ္အရ အလႅာပသလႅာပ ၊ အပ်င္းေျဖ စကားေျပာသည္ဟု အဓိပၸာယ္ရပါတယ္။ လူတစ္ေယာက္ဟာ တစ္ေန႔မွာ အလႅာပသလႅာပ ေျပာဖို႔ အခ်ိန္ ၃ နာရီေလာက္ သံုးတယ္ဆုိရင္ သင့္ေတာ္ပါ့မလား။ ျမန္မာလူငယ္ အမ်ားစုအေနႏွင့္ Chat ကုိအမုန္းသံုးစြဲ ၾကတာကို အျမဲေတြ႔ေနရပါတယ္။ ေနေကာင္းလား၊ စားၿပီးၿပီလား ၊ ဘာေတြလုပ္ေနသလဲ စသျဖင့္ စကားစခ်ီၿပီး ေျပာေနၾကသည္။ အရွိန္ေလး နည္းနည္းရလာလွ်င္ ရည္းစားစကား ဖြင့္ေျပာမည္။ ဒါသည္ တစ္ေယာက္ထဲႏွင့္ မဟုတ္ ေနာက္ Account တစ္ခုမွ တစ္ေယာက္အားလဲ Q လိုက္ေသးသည္။ ေဘးမွ ၾကည့္လိုက္လွ်င္ ကမာၻ အလုပ္ရႈပ္ဆံုး လူသားဟုေတာင္ ထင္ရသည္။ စာဖတ္သူတို႔အေန ႏွင့္ ကၽြန္ေတာ့္အား Chatting လုပ္ျခင္းအား မုန္းတီးသည္ဟု ထင္ေကာင္း ထင္ႏိုင္ေပလိမ့္မည္။ ကၽြန္ေတာ္ မမုန္းပါ ၊ မုန္းစရာအေၾကာင္းလဲ မရွိေပ။ ကၽြန္ေတာ္ ဆိုလိုရင္းက လူငယ္ေတြ အသံုးမွားေနျခင္းကိုသာ ဆုိလိုေပသည္။

ျမန္မာ စကားပံု တစ္ခုရွိသည္ ။ " တစ္ရြာ တစ္က်ီေဆာက္ပါ " ။ ေခတ္ၾကီး တိုးတက္လာသည္ႏွင့္အမွ် တစ္ေနရာမွ တစ္ေနရာ ေရာက္မွ မိတ္ဖြဲ႔ေနစရာ မလိုေတာ့ပဲ ျပည္နယ္ႏွင့္ တိုင္းအသီးသီးမွာ ရွိတဲ့ ညီကိုေမာင္ႏွမေတြ Online ေပၚမွာ ေတြ႔ၾကၿပီး မိတ္ဆက္ရင္း ခင္မင္ရင္ႏွီးႏိုင္ေပသည္။ ကြဲကြာေနေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ား မိဘေဆြမ်ိဳးမ်ား Online ေပၚမွာ လြယ္လင့္တကူ ေတြ႔ဆံုၾကၿပီး ဆက္သြယ္ႏိုင္ၾကသည္။ မိတ္ေဆြရင္းကဲ့သုိ႔ေသာ ေဘာ္ဒါမ်ားလဲ ရရွိႏိုင္ေပသည္။ ထိုသို႔ အရမ္းအသံုး၀င္လွေသာ Chatting ကို အက်ိဳးရွိစြာ အသံုးခ်ေစခ်င္သည္။

ကမာၻေပၚမွာ ေန႔စဥ္ေျပာင္းလဲ ေနသမွ်ကိုလဲ သြားေရာက္ၾကည့္ရႈေနစရာ မလုိပဲ Internet ေပၚမွပင္ လြယ္လင့္တကူ ရွာေဖြၾကည့္ရႈႏိုင္ သည္။ သူမ်ားႏိုင္ငံေတြမွာ တိုးတက္ဖြံ႔ျဖိဳးေနသည္ကို သြားရည္ယိုခိုင္းသည္ မဟုတ္ပါ။ သူတို႔ေတြ ဘယ္လုိၾကိဳးစားလို႔ ဘယ္လိုေအာင္ ျမင္သည္ဆိုတာကို အတုယူေစခ်င္သည္။ Internet တစ္နာရီ သံုးမည္ဆုိပါက ထိုသံုးသည့္ အခ်ိန္ထဲမွ မိမိအတြက္ အက်ိဳးရွိမည့္ အေၾကာင္းရာမ်ားကို ေလ့လာရွာေဖြ မွတ္သားေစခ်င္သည္။ တစ္ခ်ိဳ႕ Internet User မ်ား G-talk ႏွင့္ Gmail ဆက္စပ္သည္ဆုိတာကို ေတာင္ သိပ္မသိဘူးျဖစ္ေနသည္။ သူတို႔ေတြ Internet သံုးသည့္အခ်ိန္ေတြမွာ ဘာေတြလုပ္ေနသနည္း။

ထိုသို႔ေျပာေသာေၾကာင့္ စာဖတ္သူမ်ား ေမးခ်င္ၾကလိမ့္မည္။ " စာေရးသူေကာ ဘာသိသနည္း " ။ ကၽြန္ေတာ္ ေျဖခ်င္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္ Internet ႏွင့္ပတ္သတ္၍ အပံု ၁၀၀ ပံု ၁ ပံုေတာင္ သိခ်င္မွ သိပါလိမ့္မည္။ သို႔ေသာ္ ကၽြန္ေတာ္အားမငယ္ပါ ။ ဘာေၾကာင့္လဲ ? ကၽြန္ေတာ့္မွာ ေလ့လာခ်င္စိတ္ အျပည့္၀ရွိသည္။ အျမဲတေစလဲ ေလ့လာသည္။ ဟိုလူ ဒါသိသည္ ၊ ကၽြန္ေတာ္လဲ သိရမည္ ၊ သိေအာင္လဲ ၾကိဳးစားသည္။ ဟိုလူ ဟိုဟာသိသည္ ၊ ကၽြန္ေတာ္လဲ သိရမည္ ၊ သိေအာင္လဲ ၾကိဳးစားမည္ ။ စာေရးသူတို႔လဲ သိၾကမွာပါ Google ဆိုတာကၾကီးက Internet ေပၚက စာၾကည့္တိုက္ၾကီးတစ္ခုပါပဲ ။ စာဖတ္သူတို႔ ဘာသိခ်င္လဲ ၊ ဘာတက္ခ်င္လဲ၊ ဘာေတြေလ့လာခ်င္လဲ ။ Google ထဲမွာ ရိုက္ထည့္လိုက္ယံုနဲ႔ မိမိလိုခ်င္တာနဲ႔ အနီးစပ္ဆံုးေဖာ္ျပေပးလိမ့္မည္။ ကဲဘယ္ေလာက္လြယ္ သလဲ ။ ကၽြန္ေတာ္ သိခ်င္သမွ် ဘာပဲလိုလုိ Google မွာပဲ ရွာၾကည့္လိုက္သည္။ ရွာေပးႏိုင္သည္။

စာဖတ္သူတို႔ကို ဟာသအေနနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တစ္ခုေျပာျပ ပါမည္။ ကၽြန္ေတာ္ Network ႏွင့္ ပတ္သတ္သမွ်ကို Google ထဲမွာပဲ ရေအာင္ ရွာသည္။ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ ကၽြန္ေတာ့္နားလာၿပီး ဆိုင္ကယ္ေသာ့ေပ်ာက္သျဖင့္ လာျငီးေနသည္။ ကၽြန္ေတာ္ေျပာလုိက္သည္ မင္း Google ထဲမွာ My Motorcycle Key လို႔ ရိုက္ထည့္လိုက္ပါလားလုိ႔ ဟာသအေနနဲ႔ေတာင္ ေျပာမိပါသည္။ ထိုမွ်ေလာက္ အသံုး၀င္ သည္ကို စာဖတ္သူတို႔ အက်ိဳးရွိရွိ အသံုးခ်ေစခ်င္သည္။ ကမာၻတစ္၀ွမ္းမွာ နာမည္ၾကီးေနသည့္ Social Website ၾကီးေတြ ျဖစ္တဲ့ Facebook တို႔ Tagged တို႔ကိုလဲ ၀င္ေရာက္ အသံုးျပဳေစလိုသည္။ ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူမ်ားအေနနဲ႔လဲ မိမိတို႔ ပညာအေရးနဲ႔ ပတ္သတ္သမွ်ကို Internet ေပၚမွာ ရွာေဖြေလ့လာေစခ်င္သည္။

ေနာက္တစ္ခု ကၽြန္ေတာ္ေျပာခ်င္ပါသည္။ ျမန္မာ Internet user ေတြ အသံုးျပဳေနတဲ့ Word ပိုင္းနဲ႔ ပတ္သတ္လို႔ပါ။ အသံုးျပဳသူ ေတာ္
ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ Broken English ( ျမန္မာအသံထြက္အား English စာလံုးႏွင့္ ေရးသားသည္။) ကို အသံုးျပဳေနတာကိုပါ။ ဒါကလဲ လြဲမွားေနတာ တစ္ခုပါပဲ။ အခ်ိန္အမ်ားၾကီး အသံုးျပဳသည့္ တုိင္ေအာင္ ကိုယ့္အတြက္ အက်ိဳးမရွိတာမ်ိဳး ျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။ ကမာၻတစ္၀ွမ္း ရွိ လူမ်ိဳးၾကီး ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ကုိယ့္လူမ်ိဳး စာလံုးကိုသာ အသံုးျပဳၾကပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အေနႏွင့္လဲ English word သံုးသည့္ အခါမွာ English စာသံုးတိုင္းသာ အသံုးျပဳေစလိုပါသည္။ ပံုမွန္ေျပာဆိုမႈကို Simple English မ်ိဳးကို အသံုးျပဳလို႔ ရေပသည္။ ေနာက္တခုက ကုိယ့္လူမ်ိဳး စာလံုးကုိလဲ အသံုးျပဳေစခ်င္သည္။ Myanmar word ကိုလဲ ၾကိဳးစားရိုက္ေစခ်င္သည္။ ခက္သည္ဆုိၿပီး မရိုက္လွ်င္ တစ္သက္လံုး တက္မည္ မဟုတ္ေပ။ မည္သူမွ ေမြးကတည္းက မတက္သည္ကို သတိျပဳေစလိုသည္။ အဓိကက်သည္မွာ မိမိ၏ စူးစမ္းခ်င္စိတ္ ေလ့လာလိုစိတ္ေပၚသာ မူတည္ပါသည္။ အစပိုင္းမွာ ခက္ခဲေသာ္လဲ ေနာက္ပိုင္းတြင္ လြယ္ကူစြာ ရိုက္နိုင္ေပလိမ့္ မည္။ ေနာင္တစ္ခ်ိန္တြင္လဲ အသံုး၀င္ေပလိမ့္မည္။

တိုးတက္မႈတိုင္းမွာ ေကာင္းက်ိဳး ႏွင့္ ဆိုးက်ိဳး ထုိႏွစ္မ်ိဳးဟာ ဒြန္တြဲေနတက္ပါတယ္။ စာဖတ္သူတို႔ကို သတိျပဳေစလိုေစခ်င္သည္က မိမိကုန္ခဲ့ေသာ အခ်ိန္ ႏွင့္ ေငြ အေပၚတြင္ ေကာင္းက်ိဳးမ်ားသာ သက္ေရာက္ဖို႔ပါပဲ ။ Internet ေပၚမွာ လူငယ္တုိ႔လမ္းမွား ေရာက္ေစ ႏုိင္ေသာ ညစ္ညမ္း Website မ်ား သိန္းေပါင္းမ်ားစြာ ရွိေပသည္။ ထုိအတြက္သာ သင့္ရဲ႕ အခ်ိန္ ႏွင့္ ေငြကို ကုန္ဆံုးေစပါက သင့္အတြက္ အက်ိဳးယုတ္ယံု သာျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ ထိုသို႔ပါက Internet မသံုးတက္သည္ကပင္ သင့္အတြက္ ေကာင္းေပလိမ့္မည္။ Internet ေပၚတြင္ တန္ဖိုးရွိေသာ Website မ်ားကို ေလ့လာႏိုင္ယံုသာမက ထို Website တည္ေဆာက္ပံုမ်ားကိုလဲ အခ်ိန္ေပးႏိုင္လွ်င္ ေပးႏိုင္သလို ေလ့လာႏိုင္ေပသည္။

ပညာ ႏွင့္ ပတ္သတ္လွ်င္ ရွက္ေၾကာက္သည့္ စိတ္မထားသင့္ပါ။ "ပညာရွာ ပမာ သူေတာင္းစား" ဆိုေသာ ျမန္မာ စကားပံုအား လူငယ္တို႔ လက္ကိုင္ထား သင့္ေပသည္။ သင္ မသိခဲ့သည္ရွိေသာ သင္အသံုးျပဳေသာ Cyber မွ တာ၀န္ရွိသူမ်ားကို ျပခုိင္း၍ ရပါသည္။ သင့္အေနႏွင့္လဲ သူတစ္ခါ လုပ္ျပသည္ကို အေတြးထဲမွာ ဆြဲျမဲေအာင္ မွတ္ထားသင့္သည္။ တစ္ခါေခၚျပခိုင္းသည္ ၊ ႏွစ္ခါေခၚျပခိုင္း
သည္ ၊ အၾကိမ္မ်ားလာလွ်င္ သင္ကိုယ္တိုင္ ဆိုလွ်င္လဲ စိတ္ရွည္ႏုိင္မည္ မဟုတ္ေတာ့ေပ။ အခြင့္ခါ သင့္တိုင္းမွာ သင့္ရဲ႕ Network ပုိင္းအသိပညာကို တိုးတက္ေအာင္ ၾကံေဆာင္ႏုိင္ေအာင္ သင္ကုိယ္တိုင္သာ စြမ္းေဆာင္ရေပမည္။
ျမန္မာ Internet User မ်ား တိုးတက္ေရးကို အစဥ္ေရွးရႈလွ်က္....

ေမွ်ာ္လင့္သူ..

ေကာင္ေလး ႏွင့္ ေကာင္မေလး

ေကာင္ေလး ႏွင့္ ေကာင္မေလး

တစ္ေနကုန္ အလုပ္ေတြနဲ႔ရႈပ္ေနတဲ့ ေကာင္ေလး ညေနပိုင္းေလာက္မွာ ေရမိုးခ်ိဳးၿပီးကြန္ျပဴတာေရွ႕၀င္ထိုင္ျဖစ္ခဲ့တယ္. သူ႔ရဲ႕ Gtalkထဲ
မွာ သူမသိတဲ့ Account တစ္ခုကိုသူေတ႔ြလိုက္တယ္.. အမွတ္မထင္ၾကည့္ေနတုန္းမွာပဲ " Hi " ဆိုၿပီး ႏႈတ္ခြန္းဆက္တဲ့စကားေလး တက္
လာခဲ့တယ္. သူေၾကာင္ၾကည့္ေနမိတယ္. ေနာက္ သူျပန္ထူးလုိက္တယ္.
" Hello " .
ဒါနဲ႔ ဘယ္ကမွန္းမသိတဲ့ Account ပိုင္ရွင္ေလးနဲ႔ သူစကားေျပာမိတယ္. ဒါေပမယ့္သူစိတ္သိပ္မၾကည္ဘူး.တဖက္ေၾကာင့္ဟုတ္မယ္
မထင္. တစ္ေနကုန္အလုပ္ရႈပ္ေနတဲ့အတြက္အရမ္းပင္ပန္းေနတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ပါ. ဒါနဲ႔ပဲ သူစကားသိပ္မေျပာေတာ့ပဲလက္စသတ္လိုက္
တယ္.
"ကၽြန္ေတာ္ အရမ္းပင္ပန္းေနလို႔ နားေတာ့မယ္ ေနာ္. ေနာက္မွေတြ႔ေတာ့မယ္ေနာ္."
လို႔ေကာင္ေလး ေျပာလိုက္တယ္.
"ေနာက္ေကာ ခင္လုိ႔ရလားဟင္"
"ဟုတ္ကဲ့ ရပါတယ္."
သူ Account ကုိ Signout လုပ္လိုက္တယ္.ေနာက္ေန႔မွာ ဒီလုိပဲ ေကာင္ေလး အလုပ္ေတြၿပီးလို႔ Online တက္ျဖစ္တယ္.မေန႔က Account ပိုင္ရွင္ေလး ရွိေနတာကို သူသတိမျပဳမိခဲ့ဘူး.ခဏေလာက္ေနေတာ့ msg တက္လာတယ္.
" ယူတုိ႔ကို မခင္ဘူးေနာ္."
ေကာင္ေလး ျပန္ေျဖလိုက္တယ္
" မဟုတ္ပါဘူး ယူေရာက္ေနမွန္း ကၽြန္ေတာ္ သတိမထားမိလို႔ပါ"
သူမေက်နပ္ေအာင္ ေကာင္ေလးေတာင္းပန္လုိက္တယ္. ဒီလိုနဲ႔ေကာင္ေလးနဲ႔ ေကာင္မေလးရင္းႏွီးခဲ့တယ္. ေကာင္မေလးက ညပိုင္း
ဆိုရင္ ေကာင္ေလးဆီကုိ ဖုန္းအျမဲေခၚတယ္.ေကာင္ေလးက ေကာင္မေလး သူ႔အေပၚစိတ္၀င္စားတာကို သူရိပ္မိခဲ့တယ္. ဒါေပမယ့္ ေကာင္ေလးက အရမ္းခ်စ္တက္တယ္. သူအရမ္းလဲ အသဲကြဲဖူးတယ္.ဒါေၾကာင့္ အခ်စ္ကိုေၾကာက္ေနၿပီး သူေရွာင္ဖယ္ဖယ္လုပ္ေနခဲ့ တယ္. ဒါေပမယ့္ ေသခ်ာတာကေတာ့ သူလဲ ေကာင္မေလးကိုစိတ္၀င္စားေနမိတာပဲ.ေနာက္ပိုင္း ေကာင္ေလးကသူ႔စိတ္ကုိမထိန္း ခ်ဳပ္ ႏိုင္ေတာ့ပဲ ..ဖုန္းေပၚမွာပဲ သူဖြင့္ေျပာလိုက္တယ္...............

အခ်ိန္စက္၀န္းလည္ပတ္ခဲ့တယ္.သူတို႔ အြန္လိုင္းခ်စ္သူျဖစ္တာ တစ္လျပည့္ခဲ့ၿပီ.အရာအားလံုး အဆင္ေျပခဲ့တယ္. သံေယာဇဥ္ေတြလဲ ခိုင္ျမဲလာခဲ့တယ္.ႏွစ္ေယာက္သား ဘ၀ထူေထာင္ဖုိ႔ အိပ္မက္ေတြမက္ခဲ့တယ္.သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ လိႈင္းခတ္လာခဲ့တယ္.ေကာင္မေလးကို သူ႔အိမ္ကမိဘေတြက အိပ္ေထာင္ျပဳေပးဖုိ႔ စီစဥ္ၾကတယ္.ေကာင္မေလးကငိုၿပီး ေကာင္ေလးကိုဖုန္းနဲ႔ေျပာတယ္.ေကာင္ေလး အၾကီးက်ယ္တုန္လႈပ္သြားတယ္.မ်က္ႏွာမျမင္ဖူးၾကေပမယ့္ စိတ္ထဲမွာေတာ့ အရမ္းရင္းႏွီးေနၾကတဲ့ ခ်စ္သူေတြေလ.. ဒါေပမယ့္ေကာင္
ေလးမွာ အေ၀းတစ္ေနရာကဆုိေတာ့ မလႈပ္သာပဲေကာင္မေလး အေျခေနကိုသာ နားစြင့္ေနခဲ့ရတယ္.ေကာင္မေလးကလဲေကာင္ေလး
ကို အရမ္းခ်စ္ေတာ့ အိမ္ကစီစဥ္ေပးတာကို အတင္းျငင္းဆန္ခဲ့တယ္. တစ္ခါမွ ျပန္ခံမေျပာဘူးေပမယ့္..ေကာင္ေလး အတြက္သူေျပာခဲ့ တယ္. ေနာက္ဆံုး ေကာင္ေလးနဲ႔ ေကာင္မေလး အတူတူ တစ္ေနရာကိုထြက္ေျပးၿပီး ဘ၀တစ္ခု ထူေထာင္ဖုိ႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္.ဒါနဲ႔
ေကာင္ေလးနဲ႔ ေကာင္မေလး အခ်ိတ္ဆက္လုပ္ၿပီး.ထြက္ေျပးဖို႔စီစဥ္ခဲ့တယ္.ေကာင္ေလး ေကာင္မေလးဆီ လာဖို႔ ကားဂိတ္ဆင္းခါနီး မွာပဲ.ေကာင္မေလး ညီမေလးဆီက ဖုန္း၀င္လာခဲ့တယ္.ဒါနဲ႔ အေျပးအြန္လိုင္းေပၚတက္မိတယ္.အြန္လုိင္းေပၚမွာ ေတြ႔လုိက္ရတာ သူရဲ႕ ခ်စ္သူမဟုတ္ပဲ..မိဘေတြသေဘာတူထားတဲ့ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ပါ.ေကာင္မေလးကုိ ေမ့ပစ္လုိက္ဖို႔ ေကာင္မေလးကမိဘေတြကို မလြန္ဆန္နိုင္လို႔ေနာက္ဆံုးသူနဲ႔ လက္ထက္မယ္. မင္းတို႔က အိမ္မက္သက္သက္ပါ..အဓိပၸာယ္မဲ့စြာ သံရည္ပူလုိ ပူတဲ့ စကားလံုးေတြ သူ႔နားထဲ ေလာင္းထည့္ခံလိုက္ရတယ္.ေကာင္ေလး အရမ္းခံစားရတယ္.သူ႔ရဲ႕ အစီစဥ္ကို လက္ေလွ်ာ့ခဲ့ရေပမယ့္ သူေကာင္မေလးကို တစ္ရက္မွမေမ့ပဲသတိရလြမ္းဆြတ္ေနခဲ့မိတယ္.

တပတ္ျပည့္တဲ့ေန႔မွာ ဖုန္း၀င္လာခဲ့တယ္.မိဘေတြသေဘာတူထားတဲ့ ေကာင္ေလးျဖစ္ေနခဲ့တယ္..ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တဲ့ ေန႔ကစၿပီးေကာင္မ ေလး ထမင္းလဲ မစားေတာ့ဘူး.အျပင္လဲမထြက္ေတာ့ဘူး.. ေနလဲမေကာင္းျဖစ္ေနတယ္တဲ့.ဒါေၾကာင့္ မင္းဖုန္းဆက္ၿပီးေကာင္မေလး ကို ထမင္းစားေအာင္ေျပာေပးတဲ့..ၿပီးေတာ့ သူမင္းကို စိတ္နာေအာင္လဲေျပာေပးတဲ့...ခ်စ္သူဒီလိုျဖစ္ေနေပမယ့္ ေကာင္ေလး ဖုန္းဆက္
ဖုိ႔ျငင္းဆန္လုိက္တယ္.သူေကာင္မေလး ရဲ႕စိတ္ကုိသူအသိဆံုးပဲေလ. ေကာင္မေလးအခုလိုခံစားရသလိုေကာင္ေလးလဲခံစားေနရတာ
ေလ. သူေျပာလုိက္ရင္ ေကာင္မေလးေသေလာက္ေအာင္ ခံစားရမယ္ဆိုတာ သိေနတယ္ေလ. သူမေျပာဘူးလို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္. ေနာက္ရက္အနည္းငယ္ၾကာမွာ ဖုန္း၀င္လာခဲ့တယ္. ေကာင္မေလးျဖစ္ေနတယ္.ေကာင္ေလး အရမ္းေပ်ာ္သြားတယ္. အိမ္ကနည္းနည္း အေလွ်ာ့ေပးလိုက္တယ္.ဒီတၾကိမ္မွာေတာ့ ေကာင္ေလး လက္လႊတ္မခံခ်င္ေတာ့ ေကာင္မေလးကိုလာေတြ႔ဖုိ႔အျမန္ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္. ဒါေပမယ့္ ေကာင္ေလးအေပ်ာ္ေတြမၾကာခဲ့ပါဘူး.. သူေမးလ္ တစ္ေစာင္လက္ခံရလိုက္တယ္..

ကုိကုိ..
မေျပာခ်င္ဆံုးစကားကိုေျပာရေတာ့မယ္..
ဒီရက္ေတြမွာကိုကို႔ ကုိလြမ္းေနခဲ့တာပါ..
မလုပ္ခ်င္တာေတြကို ကုိကုိ႔ေၾကာင့္လုပ္ခဲ့တယ္.
ခ်ိန္းထားတဲ့အခ်ိန္မွာ ကိုကုိ႔ဆီက လာႏိုင္ဖို႔အျမဲစဥ္းစားေနမယ္ေနာ္..
၈လပိုင္း ၂၁ ေန႔ကေနၿပီး ကိုကုိနဲ႔ မေတြ႔ေတာ့ဘူးေနာ္..
အြန္လုိင္းကိုလဲမ၀င္ေတာ့ဘူး.. ဖုန္းလဲမဆက္ေတာ့ဘူး..
ကိုကို မေတြ႔ၾကတဲ့အခ်ိန္ေတြမွာလြမ္းေနမယ္..
ရင္ထဲမွာလဲ ကုိကုိတစ္ေယာက္ထဲပဲရွိေနမယ္..
ယံုၾကည္မယ္.. ကိုကုိလဲ ----နဲ႔ထပ္တူရွိမယ္လုိ႔ ယံုေနမယ္ေနာ္..
ကုိကုိ.. ျပန္လာခဲ့မယ္ေနာ္.. ကိုကုိ..ေစာင့္ေနေပးပါေနာ္.
ကိုကုိ႔ ကုိ ---- ခ်စ္တယ္..
ကိုကုိေနေကာင္းေအာင္ အျမဲဂရုစိုက္ရမယ္ေနာ္..
-----နဲ႔ ကိုကိုခ်စ္ခဲ့ၾကတာ ပံုျပင္မဟုတ္ဘူးဆိုတာ..
အာလံုးသိဖို႔ ----- ကုိုိကို႔ဆီကိုေရာက္ေအာင္လာခဲ့မယ္ေနာ္..
ကိုကုိ.. ---- ကိုမေမ့ပါနဲ႔ေနာ္..
ကိုကုိခ်စ္ေနပါေနာ္..
ခ်စ္တယ္ ..ကိုကုိ(ကိုကို႔ခ်စ္ဇနီး)

ဒီ msg ေလးရၿပီး ေနာက္ပိုင္း ေကာင္ေလးနဲ႔ ေကာင္မေလး မေတြျဖစ္ၾကေတာ့ဘူး..ေကာင္မေလး ေပ်ာက္သြားလုိက္တာဘယ္ဆီ
ေရာက္ေနမွန္းေတာင္ ေကာင္ေလးမသိခဲ့ပါဘူး.အခ်ိန္ေတြ တျဖည္းျဖည္း ၾကာျမင့္လာခဲ့ပါတယ္.ဒါေပမယ့္ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ ေကာင္မေလးကို ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ်.သတိရလြမ္းဆြတ္ေနမိတယ္.. ေကာင္မေလးေပၚမွာပဲ ထာ၀ရ သစၥာရွိဖို႔ဆံုးျဖတ္ထားတယ္ခ်ိန္းထား
တဲ့ရက္မွာ ျပန္ေတြ႔ၾကမယ္လို႔ အစြမ္းကုန္ယံုၾကည္ေနမိတယ္...ေကာင္ေလး အခ်စ္ေတြ ထာ၀ရမေပ်ာက္ကြယ္ပဲေကာင္မေလးကိုထာ၀ရ
ခ်စ္ေနမယ္ဆုိတာ ေကာင္မေလး သိေနပါေစလို႔ ဆုေတာင္းရင္း..
(4.9.2012)

စာဖတ္သူတို႔အား အစဥ္ေလးစားလွ်က္..

ေမွ်ာ္လင့္သူ..

ေက်ာင္းေတာ္ရာ ဘုရားသမိုင္းအက်ဥ္း

(ေက်ာင္းေတာ္ရာ ေစတီေတာ္ျမတ္ၾကီး)

ေရွးအခါက လွည္းကုန္သည္မ်ား ေလွကုန္သည္မ်ား စုေပါင္း ေနထိုင္ေသာေၾကာင့္ ကုန္သည္ရြာ ပါဠိလို
၀ါဏိဇၨဂါမလို႔အမည္တြင္ခဲ့ပါတယ္။ ထုိရြာတြင္ မဟာပုဏၰႏွင့္ စူဠပုဏၰဆိုတဲ့ သူၾကြယ္ညီေနာင္ ႏွစ္ဦးရွိခဲ့ပါတယ္။ ထုိညီေနာင္ႏွစ္ဦးဟာ ကုန္သြယ္မႈျပဳၾကပါတယ္။ ေနာင္ေတာ္က ေလွႏွင့္ကုန္ေရာင္းထြက္လွ်င္ ညီေတာ္က အိမ္၌ေန၍ကုန္မ်ားကို စုေဆာင္းေပးၿပီးအလွည
့္က် လုပ္ေဆာင္ၾကသည္။

တစ္ေန႔၌ အစ္ကိုေတာ္ မဟာပုဏၰဟာ ယူဇနာ ၃၀၀ ေ၀းကြာေသာမဇၥ်ိမတိုက္ ယခုအိႏၵိယတိုင္း သာ၀တိၳျပည္သုိ႔ ဆိုက္ေရာက္သျဖင့္ ေဇတ၀န္ေက်ာင္းေတာ္ ႏွင့္မနီးမေ၀းေသာအရပ္၌ စခန္းခ်ေနၾကေလသည္။ အရင္ဘ၀မ်ားစြာ ကတည္းကပါရမီရင့္သန္လာခဲ့ေသာ
မဟာပုဏၰအဖို႔ ဘုရားရွင္ရဲ႕ တရားေတာ္ေတြကို ၾကားနားရၿပီးရဟန္းျပဳလုိသျဖင့္ ဘုရားရွင္ထံ၌ ခြင့္ေတာင္းၿပီးရဟန္းျပဳကာပိုင္ဆုိင္
သမွ် ပစၥည္းဥစၥာမ်ားအား ဘ႑ာစိုးၾကီးမွတဆင့္ လႊဲေပးခဲ့သည္။ ရဟန္းျပဳၿပီးသည့္ေနာက္ မဂ္ဖိုလ္တရားမထင္ႏိုင္သျဖင့္ ဤေနရာ
သည္ ငါႏွင့္မအပ္စပ္ ငါေမြးရပ္ကိုျပန္၍ အားထုတ္ပါက ထင္ႏိုင္သည္ဟု ေတြးမိသျဖင့္ ဘုရားရွင္ထံ ခြင့္ေတာင္းၿပီး ျပန္ၾကြလာခဲ့သည္။

မဟာပုဏၰမေထရ္ျမတ္သည္ သုနပရႏၱတိုင္းအရပ္၌ ေလးဌာနသတင္းသံုးေတာ္မူပါသည္။ အဇၨဳဟတၳေတာင္ ၊ သမုဒၵဂီရိေက်ာင္းရာ ၊ မာတုလဂီရိ ၊ မကုလကာမ၀ိဟာရ ဌာနတို႔မွာ သတင္းသံုးေတာ္မူပါသည္။ ဦးစြာ သံုးဌာနမွာစိတ္ျငိမ္မူမရွိျခင္းေၾကာင့္ ေနာက္ဆံုး မကုလကာမ၀ိဟာရမွာသာ သီတင္းသံုးၿပီး မဂ္ဖိုလ္တရားထင္ႏိုင္ေပေတာ့သည္။

(မဟာပုဏၰမေထရ္ျမတ္)

ေနာက္ဆံုးသတင္းသံုးေသာ ဌာနမွာ ညီေတာ္တို႔ရြာႏွင့္ မနီးမေ၀းတည္ရွိရာ ဆြမ္းခံရာ၌လဲ အဆင္ေျပခဲ့၏ ။ ေနာက္တြင္ညီေတာ္မွာ မဟာပုဏၰမေထရ္ျမတ္၏ သရဏဂံုတည္ေသာ ဥပသကာျဖစ္ခဲ့သည္။

တစ္ေန႔မွာ ညီေတာ္ စူဠပုဏၰဦးစီးေသာ ကုန္သည္အဖြဲ႕ဟာ သမုဒၵယထဲသို႔ ကုန္သြယ္ထြက္ခဲ့သည္။ရြက္ေလွသည္အရွိန္ဟုန္ျဖင့္
ကၽြန္တစ္ကၽြန္းသို႔ ဆိုက္ေရာက္ေလသည္။ (ယခု အိႏိၵယေတာင္သမုဒၵရာအတြင္းရွိ မလႅာယု မည္ေသာ မလယကၽြန္းပင္ျဖစ္ေလသည္။)
ထိုကၽြန္း၌ စႏၵကူးနံ႔သာပင္မ်ားသာေပါက္ေရာက္သည္။ ညီေတာ္မွာေလွပါကုန္မ်ားအား ခ်ေစၿပီး ထိုအပင္တို႔အား ခုတ္ေစကာေလွေပၚ
တင္၍ တင္ေဆာင္လာခဲ့သည္။

ဌာေနသို႔ျပန္ေရာက္လွ်င္ ထူးျခားလွေသာ စႏၵကူးေက်ာင္းေတာ္ၾကီး ေဆာက္လုပ္ကာေနာင္ေတာ္မေထရ္အားလႈဒါန္းေလသည္။
မေထရ္ျမတ္က ဌာေနမွတိုင္းသားတို႔ တရားေရေအး တိုက္ေကၽြးႏုိင္ရန္အတြက္ ဘုရားရွင္ထံ အသနားခံၿပီး ဆြမ္းစားဖိတ္ေတာ္မႈသည္။
ဘုရားရွင္သည္ ရွင္သာရိပုတၱရာ ၊ ရွင္ေမာဂၢလႅာန္ ႏွစ္ပါးႏွင့္တကြ တပါးယုတ္ငါးရာ( ရဟန္း ၄၉၉ ) ႏွင့္အတူသိၾကားမင္းဖန္ဆင္းေပး
ေသာ ျပာသာဒ္ယာဥ္ပ်ံ ငါးရာႏွင့္ ၾကခ်ီေတာ္မူပါတယ္။


ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ( ၇ ) ရက္ သီတင္းသံုးေတာ္မူၿပီးေနာက္ မေထရ္အားေခၚကာ ဗ်ာဒိတ္ေပးေတာ္မူသည္။
" ေနာင္ေသာ္အခါ အရိမဒၵန ေပါကၠာရာမျပည္ကုိ အစုိးရေသာအေလာင္းစည္သူမင္းသည္ ေဖာင္စၾကၤာႏွင့္ တုိင္းခြင္လွည့္လည္၍ ဆုိက္ေရာက္လာေသာအခါ (ဤငါ၏ သရကၡန္ေက်ာင္းရာ၌)ေစတီတည္၍ ၾကီးစြာေသာ ပူေဇာ္ျခင္းကို ျပဳလတၱံ႔"ဟုဗ်ာဒိတ္
စကားမိန္႔ၾကာၿပီး ျပန္ၾကြေတာ္မူေလသည္။

စာဖတ္သူတို႔အား အစဥ္ေလးစားလွ်က္

ေမွ်ာ္လင့္သူ

ခရီးသြားမွတ္တမ္း ( ၁ )

တန္ေဆာင္တိုင္ အားလပ္ရက္ကေလး တစ္ရက္ ကၽြန္ေတာ္ ျမစ္အေနာက္ဖက္သုိ႔ ခရီးထြက္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ အရင္ရက္ပိုင္းကေတာင္ၾကီး
မီးပံုးပြဲကို သြားဖို႔စီစဥ္ထားေသာ္လည္း အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ မသြားျဖစ္ခဲ့ေပ။ဒါေၾကာင့္ျမစ္အေနာက္ဖက္ဘုရားဖူးအစီစဥ္ဆြဲ
ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။

မနက္ေ၀တီေ၀လင္းအခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ေမြးရပ္ေျမ မေကြးမွ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ျမစ္အေနာက္ဖက္ ဘုရားဖူးခရီးစဥ္ကုိစတင္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ငယ္ငယ္ ၈တန္းအရြယ္ေလာက္ထိ ျမစ္အေနာက္ပုိင္း (မင္းဘူး) သုိ႔ တစ္ေခါက္ေရာက္ဖို႔မလြယ္ခဲ့ေပ။ကၽြန္ေတာ္တို႔ျမိဳ႕
(မေကြး) ႏွင့္ မင္းဘူး ျမိဳ႕ၾကားရွိ ဧရာ၀တီျမစ္ျပင္မွာ အေတာ္က်ယ္ပါတယ္။ ေႏြအခါမွာလဲ ေရလမ္းေၾကာင္းပိတ္၍သြားရတာမလြယ္
ကူသလို မိုးအခါမွာလဲ ေရၾကီးျခင္းေၾကာင့္ ခက္ခဲရျပန္ပါတယ္။

မေကြး ႏွင့္ ဘုရား၏ ေျခေတာ္ရာအစစ္ရွိရာ မန္းေရႊစက္ေတာ္ႏွင့္ မိုင္၄၀ ပတ္၀န္းက်င္သာရွိေပမယ့္ အရင္ကေန႔တ၀က္က်ိဳးနီးပါသြား
ခဲ့ပါတယ္။ ၂၀၀၂ ခုႏွစ္တြင္ ဧရာ၀တီတံတား(မေကြး) ဖြင့္လွစ္လိုက္ျခင္းေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ လြယ္ကူစြာ ျမစ္အေနာက္ဖက္သို႔ ကူးလူး
သြားလာႏိုင္ခဲ့သည္။ ကၽြန္ေတာ္ ဗုဒၶသမိုင္း၀င္ စႏၵကူးန႔ံသာေက်ာင္းေတာ္ရာ ေစတီေတာ္ျမတ္ၾကီးဆီက ိုဦးခိုက္ထြက္လာခဲ့ပါတယ္။
ေက်ာင္းေတာ္ရာ ဘုရားမွာ မေကြးတိုင္း မင္းဘူးခရိုင္ ပြင့္ျဖဴျမိဳ႕နယ္အတြင္းမွာ တည္ရွိပါတယ္။ မေကြးျမိဳ႕ႏွင့္ မိုင္ ၂၀ ကြာေ၀းပါတယ္။ ဆိုင္ကယ္ႏွင့္ပံုမွန္စီးပါကာ ၁ နာရီေက်ာ္ေက်ာ္မွ်သာ စီးရပါတယ္။

မင္းဘူးျမိဳ႕တြင္ ၀င္ၿပီး မနက္စာစားျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ မေကြးတုိင္း တစ္တိုင္းထဲပင္ျဖစ္သည့္တိုင္ေအာင္ ျမစ္တစ္စင္းျခားထားရံုႏွင့္ မတူညီ
ေသာ စရိုက္လကၡာမ်ားကုိေတြ႔ခဲ့ရပါတယ္။ မင္းဘူးျမိဳ႕ဟာ ခရိုင္ျမိဳ႕တစ္ျမိဳ႕ျဖစ္ၿပီး စီးပြားေရး အတန္သင့္ေကာင္းမြန္ေသာ ျမိဳ႕တစ္ျမိဳ႕
ျဖစ္ပါတယ္။ ဘုရားေက်ာင္းကန္မ်ားႏွင့္လဲ စည္ကားေနပါတယ္။ထို႔ေနာက္ဆက္လက္ထြက္ခါခဲ့ရာ မိနစ္ ၃၀ေလာက္တြင္မင္းဘူးစက
ုသြား ကားလမ္းေဘး ေရပုတ္ရြာ အနီးမွာ ေက်ာင္းေတာ္ရာသမိုင္းႏွင့္ ဆက္စပ္ေနေသာ ေရႊျမင္တင္ ဘုရားကုိ ဖူးေမွ်ာ္ခဲ့ရပါတယ္။ ေရႊျမင္တင္ ေစတီေတာ္ဟာ မဟာပုဏၰရဟႏာၱအရွင္ျမတ္၏ ပထမသီတင္းသံုးေတာ္မူရာ အဇၥဴဟတၳအရပ္၌ တည္ထား ေတာ္မူေသာ ေစတီတစ္ဆူျဖစ္ပါတယ္။


ဆက္လက္ခရီးႏွင္ခဲ့ရာ စကုျမိဳ႕ ကုိေက်ာ္လြန္ၿပီး ပြင့္ျဖဴႏွင့္ ေက်ာင္းေတာ္ရာလမ္းခြဲရွိရာ လယ္ကိုင္းသို႔ ေရာက္ရွိခဲ့ပါတယ္။ လမ္းတစ္
ေလွ်ာက္ ခ်ိဳင့္မ်ားေပါသျဖင့္မိုင္၂၀ အား အေတာ္တန္ပင္ေမာင္းယူေနခဲ့ရပါတယ္။

ေက်ာင္းေတာ္ရာ ေစတီေတာ္ သမိုင္းအား စာဖတ္သူတို႔ သိရွိေစရန ္ကၽြန္ေတာ္မွတ္သားထားသေလာက္ အနည္းငယ္ တင္ျပေပးပါမည္။
ေက်ာင္းေတာ္ရာ သမိုင္းအက်ဥ္းမွာ သြားေရာက္ဖတ္ရႈေပးပါ..

နံနက္ ၉ နာရီေလာက္မွာ ကၽြန္ေတာ္ ေက်ာင္းေတာ္ရာ ေစတီေတာ္ၾကီးတည္ရွိရာ ၀ါဏိဇၨဂါမ ရြာၾကီးသို႔ ေရာက္ရွိခဲ့ပါတယ္။ တည္ေနရာ
ကေတာ့ စႏၵကူးနံ႔သာ ေက်ာင္းေတာ္ရာဘုရား အေရွ႕ဘက္ ၃ ဖာလံုအကြာ မုန္းေခ်ာင္း ငါးေကၽြးဆိပ္ တည္ရွိရာေနရာျဖစ္ပါတယ္။ ပံုမွာ ျမင္ေတြ႔ရတာကေတာ႔ ပုေဏၰာ၀ါဒသုတၱံ - ေဒသနာေတာ္အလာ ဘုရားရွင္လက္ထက္ သုနာပရႏၱတိုင္းသား စႏၵကူးနံ႔သာ ေက်ာင္းေတာ္
အလွဴရွင္ မဟာပုဏၰအရွင္ျမတ္၏ေမြးရပ္ေျမဇာတိရပ္ကို ႏိုင္ငံေတာ္အစုိးရ ယဥ္ေက်းမႈဌာနမွ ရွာေဖြစုိက္ထူေပးထားေသာမွတ္တိုင္
ျဖစ္ပါတယ္။

(ေက်ာင္းေတာ္ရာ ငါးေကၽြးဆိပ္)

ဘုရားၾကီးရဲ႕ ပဲြေတာ္ခ်ိန္ဖြင့္ပဲြ ၀ါဆိုလျပည့္ေန႔ႏွင့္ ၀ါေခါင္လျပည့္ေန႔တို႔မွာ ၾကက္ပ်ံမက် စည္ကားသိုက္ျမိဳက္စြာ က်င္းပၾကပါတယ္။ ဘုရားဖူးျပည္သူမ်ားမွာ ၾကက္သီးထေလာက္ေအာင္ပင္ မ်ားတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ ပဲြေတာ္ခ်ိန္တြင္ ဘုရားငါးၾကီးမ်ားအားထိုငါေကၽြး
ဆိပ္ (အထက္ပါပံု) တြင္ ငါးစာေကၽြးၾကရသည္။ ေစတီေတာ္ၾကီး၏ နာယက ဆရာေတာ္ၾကီးမ်ားက စက္ေလွမ်ားျဖင့္ ရႊတ္ဖတ္ပူေဇာ္
ကာ ျမစ္ေၾကာင္း တစ္ေလွ်ာက္ မုန္းေခ်ာင္းထဲသို႔ ငါးၾကီးမ်ားအား ေခၚေဆာင္လာသည္ဟုသိရွိရပါတယ္။

(ေက်ာင္းေတာ္ရာ ငါးေကၽြးဆိပ္ႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္)

ငါးေကၽြးဆိပ္၌ ေခတၱမွ်ေနၿပီး ေစတီေတာ္ၾကီးတည္ရွိရာေနရာကို ထြက္လာခဲ့ပါတယ္။ ေစတီေတာ္ျမတ္ၾကီးအား ဖူးေမွ်ာ္ၿပီး ဘုရား
ပုရ၀ုဏ္အတြင္းရွိ စႏၵကူးေတာမ်ားအား လွည့္လည္ၾကည့္ကာ ဘုရားေဂါပက အဖြဲ႔မ်ားႏွင့္ စကားေျပာေနရင္း ခဏနားေနလိုက္သည္။

ေက်ာင္းေတာ္ရာဘုရားၾကီး ပုရ၀ုဏ္တြင္းရွိ စႏၵကူးပင္မ်ား

ထို႔ေနာက္ ဘုရားၾကီး အျပင္ဘက္ရွိ ထမင္းဆိုင္တန္းမ်ား၌ ရြာထမင္းဟင္းစားကာ အျပန္ခရီးစတင္ခဲ့ပါတယ္။
(အျပန္ခရီးအား ဆက္လက္ေဖာ္ျပေဖာ္ျပပါမည္။ )

ေမွ်ာ္လင့္သူ