ႏွစ္ေပါင္း ၂၁ ႏွစ္ျဖတ္သန္းလာသည့္တုိင္ေအာ္ ကၽြန္ေတာ့္ဘ၀မွာ
ထူးျခားျဖစ္စဥ္ဆိုတာ နည္းပါးလွပါတယ္။အမွန္တုိင္း၀န္ခံရရင္ မရွိဘူးေပါ့။
တကၠသိုလ္ေက်ာင္းၿပီးသြားသည့္တိုင္ေအာင္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ လည္သည္
ပတ္သည္။ ထုိမွ်ထက္မပိုခဲ့ပါ။ အခုဒီ Blog ကေလးကုိ ေရးရၿပီဆိုေတာ့
ကၽြန္ေတာ့္ဘ၀မွာ ထူးျခားျဖစ္စဥ္ေလးျဖစ္ေပၚလာသည္ကို ၀န္ခံရေပေတာ့မည္။
ၠၠဤ Blog ေလးဟာ ေနာင္တစ္ခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ့္ဘ၀ရဲ႕ ေန႔စဥ္မွတ္တမ္းေလး
ျဖစ္လာႏိုင္သလို ဒီ Blog ေလးေရးျဖစ္ေအာင္ ခြန္အားေတြေပးခဲ့တဲ့
ကၽြန္ေတာ္ခ်စ္ရတဲ့ ေကာင္မေလးအတြက္ဖြင့္ဟထားတဲ့ မွတ္တမ္းတင္
စာအုပ္ေလးလဲ ျဖစ္လာႏုိင္ပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ဟာ အခ်စ္ကံေခသူလုိ႔ ဆိုရေအာင္ပင္ အခ်စ္ေရးမွာ ႏံုခ်ာခဲ့ပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္အထက္တန္းေက်ာင္းသားဘ၀မွာ အခ်စ္ကိုစတင္ေတြ႔ရွိခဲ့ပါတယ္။
ဆယ္ေက်ာ္သက္ရင္ခုန္မႈ ဆိုသည္တုိင္ေအာင္ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ အခ်စ္ဦး
ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ထုိေကာင္မေလးက ၾကိဳက္ႏုိင္ဖြယ္အလ်ဥ္းမရွိ။
ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ေသးေကြးလွေသာ(ယခုမဟုတ္ေတာ့ေပ)ခႏၶာကုိယ္ႏွင့္
ထံုအလွေသာ စရိုက္မ်ားေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ထိုအခ်စ္ဇာတ္လမ္းအား
တဖက္သတ္အခ်စ္ႏွင့္သာ ျပည္ဖံုးကားခ်ခဲ့ရသည္။ ေႏွာင္ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာတြင္
ကၽြန္ေတာ္၏ အိမ္သူအဖြားၾကီးက ဒီအေၾကာင္းေတြကို စကားနာထုိးမွာ
ေတြးေနမိပါသည္။ယေန႔ ကၽြန္ေတာ္ထိုေကာင္မေလးကို ခ်စ္ခင္စံုမက္ျခင္း
မရွိေတာ့ေပမယ့္ တိုက္ဆိုင္ေသာ အေၾကာင္းကိစၥမ်ား ေပၚေပါက္လာပါက
သတိရျခင္း အနည္းငယ္ေတာ့ရွိေနပါေသးသည္(၀န္ခံခ်က္)။
အထက္တန္းေက်ာင္းသားဘ၀မွ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားဘ၀
ေနာက္အလုပ္ထဲ ေရာက္သည့္တုိင္ေအာင္ အခ်စ္ဆုိေသာ
ပုဂၢိဳလ္ႏွင့္ အဆက္သြယ္ျဖတ္ထားခဲ့မိသည္။ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာသည့္တိုင္
သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ ဂိမ္းဆုိင္ ၊ လၻက္ရည္ဆုိင္တြင္သာအခ်ိန္မ်ားကိုကုန္ဆံုးေစခဲ့သည္။
ထုိသုိ႔အေနၾကာလာသည္ႏွင့္အမွ် အခ်စ္ဆိုေသာ ပုဂၢိဳလ္အား ေမ့ေလ်ာ့ေနခဲ့သည္။
တစ္ေန႔မွာ ထိုအခ်စ္ဆုိေသာ ပုဂၢိဳလ္ႏွင့္ အမွတ္မထင္ဆံုေတြ႔ခဲ့သည္။
ကၽြန္ေတာ္အံ့ၾသေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ရသည္။ ထိုေတြ႔ဆံုမႈမွာ အိမ္မက္သေယာင္ဆုိသည့္တုိင္
မျဖစ္လာႏုိင္ဖြယ္ အေၾကာင္းမရွိအံ့။ ၂၁ လံုးေခလာသည့္ကံကုိ အျပစ္မတင္ေပမယ့္
ေနာက္ပိုင္းကံမ်ား ေကာင္းလာပါေစလုိ႔ အၾကိမ္ၾကိမ္ဆုေတာင္းမိပါတယ္။
ယခုျဖစ္ပ်က္ေနေသာအေၾကာင္းမ်ားသည္ ေႏွာင္ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာတုိင္
အသက္၀င္လႈပ္ရွားၿပီး ျပန္လည္ဖတ္ရႈတဲ့အခါမွာ ရင္သပ္ရႈေမာရွိေစရန္
ဤ Blog ၌ မွတ္တမ္းတင္းေရးသားခဲ့ပါသည္။
ေမွ်ာ္လင့္သူ.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment