Job & Me

ဒီေခါင္းစဥ္ေလးနဲ႔ စာေရးခ်င္တာေတာ့ ၾကာပါၿပီ။ ရာသီဥတု ေႏွာင့္ယွက္တာရယ္၊ အလုပ္ပင္ပန္းလို႔ အိပ္ေပ်ာ္သြားတာရယ္ေၾကာင့္ မေရးျဖစ္ခဲ့ တာပါ။ အေထြထူးေတာ့လဲ မဟုတ္ပါဘူး။ ေက်ာင္းၿပီးလုိ႔ အလုပ္စ၀င္ၿပီး ဒီကေန႔ ဒီအခ်ိန္ထိ လူပင္ပန္းေပမယ့္ စိတ္ေပ်ာ္ရႊင္ေနရဲ႕တဲ့ အလုပ္ ေတြနဲ႔ ပတ္သတ္ၿပီး ေရးသားခ်င္ခဲ့တာပါ။ 2007 ခုႏွစ္ 9 လပိုင္းက စၿပီး ကၽြန္ေတာ္ ပညာသင္ယူမႈၿပီးစီးၿပီး လုပ္ငန္းခြင္ထဲကို ၀င္ေရာက္ ခဲ့ပါတယ္။ နယ္မွာအလုပ္အကိုင္နည္းနည္းရွားပါတာရယ္၊ ေနာက္ၿပီး ကုိယ္ဆက္တက္ခ်င္တဲ့ သင္တန္းေတြမရွိတာရယ္ေၾကာင့္ မႏၱေလးက ေဒၚေလးရွိတဲ့ဆီကို ထြက္လာျဖစ္ခဲ့တယ္။ မႏၱေလးေရာက္ေတာ့ သင္တန္းတက္ဖုိ႔ထက္ အလုပ္ဘက္ကုိပဲ အားသန္ခဲ့တယ္။ ေဒၚေလး အကူညီနဲ႔ အိပ္ေဆာင္ပစၥည္း Trading Company တစ္ခုမွာ အလုပ္ရခဲ့တယ္။

ေက်ာင္းက ၿပီးခါစ လုပ္ငန္းခြင္ထဲကို အခုမွစ၀င္ခါစဆိုေတာ့ ေၾကာင္အန္းအန္းေတာ့ႏုိင္ခဲ့တယ္။ တာ၀န္ယူဖို႔ သီးသန္႔အပိုင္းေပးထားတယ္။ ကုိယ္တာ၀န္ယူတဲ့ အပိုင္းမွာ ျပႆနာျဖစ္ခဲ့ရင္ ကုိယ္ပဲ ေခါင္းခံရမယ္ဆိုပါေတာ့။ တစ္ခါမွ ဒီလုိ တာ၀န္မ်ိဳးမယူဖူးဘူး။ ေခါင္းၾကီးခဲ့တယ္။ အလုပ္ကလဲ အရမ္းမ်ားတယ္။ တာ၀န္ယူရတဲ့အပိုင္းကေတာ့ ဂိုေဒါင္မႈးေပါ့။ ေၾကြျပားနဲ႔ ပတ္သတ္တာေတြကို အကုန္တာ၀န္ယူရတယ္။ တစ္ေန႔ကို 12ဘီးကားၾကီး 2စီး 3စီးေလာက္ အျမဲ၀င္တယ္။ တစ္ေန႔ကုိ ေၾကြျပားေတြကုိ ၀င္လိုက္ထြက္လိုက္နဲ႔ ေထာင္ရွိေနတယ္။ လူ အရမ္းပင္ပန္းတယ္။ ဒါေပမယ့္ တစ္ခါမွ စိတ္မပင္ပန္းခဲ့ဖူးဘူး။ ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ အားလံုးက တက္ညီလက္ညီနဲ႔ ၀ုိင္း၀န္းကူညီ ပံ့ပိုး ေပးၾကတယ္။ မသိတာကုိ သိေအာင္သင္ေပးတယ္။ မွားေနတာေတြ မွန္ေအာင္ျပင္ေပးတယ္။ တစ္ရံုးလုံးမွာ ကၽြန္ေတာ္အငယ္ဆံုးပဲေပါ့။ အဲတုန္းက ကၽြန္ေတာ္အသက္က 19 ႏွစ္ေပါ့။ သူေဌးကလဲ အရမ္းသေဘာေကာင္းတယ္။ ေဖာ္ေရႊတယ္။ လက္ေအာက္ငယ္သားေတြကို မွ်မွ်တတဆက္ဆံတယ္။ အထက္လူၾကီးေတြ စိတ္မပ်က္ေအာင္လဲ ကုိယ္ကၾကိဳးစားေပးရတယ္။ အလုပ္ထဲမွာ ဘယ္ေလာက္ပင္ပန္းပန္း အားလံုးတက္ညီလက္ညီလုပ္ၾကၿပီး မိသားစုစိတ္ဓာတ္ေလးအျပည့္နဲ႔ဆိုေတာ့ စိတ္ေပါ့ပါးၿပီး ၾကိဳးစားျဖစ္ခဲ့တဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ဘ၀အတြက္ ပထမဆံုး လုပ္ငန္းတစ္ခုျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။

လုပ္ငန္းအဆင္ေျပျပန္ေတာ့လဲ ေနေရးထိုင္ေရးနဲ႔ အျခား အလုပ္နဲ႔မပတ္သတ္တဲ့ လူမႈေရးျပႆနာေလးေတြေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ ေမေမရွိတဲ့ မေကြးကိုပဲ ျပန္လာခဲ့တယ္။ မေကြးရက္ၿပီး ရက္ပိုင္းအတြင္းမွာပဲ Company တစ္ခုမွာ အလုပ္ရခဲ့တယ္။ ဒီ Company ကေတာ့ Research ပိုင္းကို အဓိကထားလုပ္တာပါ။ ကၽြန္ေတာ္ကုိင္ရတဲ့ အပိုင္းကေတာ့ Marketing အပိုင္းေပါ့။ လူေတြနဲ႔ အမ်ားဆံုး ဆက္ဆံ ရတဲ့ လုပ္ငန္းတစ္ခုေပါ့။ အရမ္းစိတ္၀င္စားဖုိ႔ေကာင္းတယ္။ ကုိယ္သိခ်င္တဲ့ အေၾကာင္းအရာတစ္ခုကို ကုိယ္တစ္ဦးတစ္ေယာက္တည္းနဲ႔ မရပဲ ကုိယ္သိခ်င္တဲ့အပိုင္းနဲ႔ ဆက္ႏြယ္တဲ့သူေတြနဲ႔ ဆက္ႏြယ္ၿပီး ေဖာ္ထုတ္ရတယ္။ တစ္ေန႔ကို အလုပ္အမ်ားၾကီးမလုပ္ရေပမယ့္ လုပ္ရတဲ့ အပုိင္းမွာေတာ့ စိတ္ကုိႏွစ္ထားရတယ္။ အလုပ္ေပၚမခံယူတက္ရင္၊ စိတ္မထားတက္ရင္ေတာ့ တစ္ရက္ထဲနဲ႔ စိတ္ပ်က္သြားေစႏုိင္ပါတယ္။ ဒါကုိလဲ အျမဲဆင္ျခင္ေနရတယ္။ Pressure ေတာ္ေတာ္တက္ေပမယ့္ ကုိယ့္၀န္ထမ္းပုိင္း လုပ္ငန္းအသြားလာနဲ႔ ပတ္သတ္လုိ႔ေတာ့ အား လံုးစိတ္ခ်မ္းသာရပါတယ္။

ဒီလို Research Company မွာလုပ္ေနရင္းကပဲ Cyber တစ္ခုမွာ ညပိုင္းအလုပ္ဆင္းျဖစ္တယ္။ ဒီတုိင္းေနရင္လဲ ညည ေမေမနဲ႔ TV ထိုင္ၾကည့္တာရယ္၊ ဂိမ္းကစားတာနဲ႔ 12ထိုး 1 နာရီေလာက္မွ အိပ္ျဖစ္ေနတယ္ေလ။ ညပိုင္း Cyber မွာလုပ္ျဖစ္ရင္ ကုိယ္သိခ်င္ တက္ခ်င္တဲ့ Internet ပိုင္းကိုလဲ ေလ့လာႏုိင္မယ္၊ အခ်ိန္ေတြကိုလဲ အက်ိဳးရွိရွိသံုးႏုိင္မယ္။ ဒီလိုရည္ရြယ္ခ်က္ေလးေတြနဲ႔ Cyber တစ္ ခုမွာ ၀င္လုပ္ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ကၽြန္ေတာ္လုပ္ခဲ့တဲ့ အလုပ္ေတြထဲမွာ အေကာင္းဆံုးအလုပ္ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ အရမ္းသေဘာက်တယ္။ အဲဒီမွာလုပ္ တဲ့အခ်ိန္ လုပ္ငန္းအေတြ႔ၾကံဳအမ်ားၾကီးမရွိေသးေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္သိေနပါတယ္။ ေန႔ပိုင္းအလုပ္ၿပီးရင္ ညေနပိုင္း ေရမိုးခ်ိဳးၿပီး ညပိုင္းထိုင္ ေပးရတယ္။ လုပ္ငန္းကလဲ သိပ္အခက္ခဲမရွိသလို ဆိုင္ရွင္အစ္ကုိေတြကလဲ အရမ္းသေဘာေကာင္းတယ္။ အလုပ္ရွင္နဲ႔ အလုပ္သမားထက္ ညီအစ္ကုိလုိ ေပါင္းျဖစ္တယ္။ သူတု႔ိက ကိုယ့္ကိုအခြင့္ေရးေပးသလို သူတုိ႔ေပးတဲ့အခြင့္ေရးကုိလဲ ကုိယ္က ဘယ္ေတာ့မွအလြဲသံုးစား မလုပ္ ပါဘူး။ အလုပ္ပိတ္ရက္ရယ္လို႔လဲ ကၽြန္ေတာ္မထားပဲ အရမ္းႏွစ္သက္တဲ့အလုပ္ျဖစ္ေနေတာ့ ဖ်ားနာတဲ့အခ်ိန္က လြဲၿပီး ေန႔တုိင္းဆင္းေပးျဖစ္ ခဲ့ပါတယ္။ အရမ္းလဲ ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ရပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ ဆိုင္ပိတ္သြားေတာ့ Research Company ကလဲထြက္လိုက္ၿပီး cigarette Company တစ္ခုမွာ အလုပ္၀င္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။

အခုေနာက္ဆံုးအလုပ္ေပါ့။ ရာထူးကေတာ့ Sale Rep; နဲ႔ေပါ့။ Market Field ထဲကိုေတာ့ အခ်ိန္ျပည့္ဆင္းရတယ္။ ကိုယ္အလုပ္၀င္ တဲ့အခ်ိန္က ပစၥည္းသစ္မိတ္ဆက္ခ်ိန္ဆိုေတာ့ Promotion ေတြကလဲ အလူးအလဲလုပ္ရတယ္။ ႏွစ္သစ္ကူးသၾကၤန္ေတာင္ မနားပဲ အလုပ္ ၀င္ေပးခဲ့ရပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္းေတြမွာလဲ ကုိယ္တာ၀န္ယူတဲ့အပုိင္းက ျမစ္အေနာက္ဘက္တစ္ေက်ာေပါ့။ ေရစက္ပါတယ္ပဲ ဆုိရမယ္။ ေက်ာင္းတုန္းကေပါင္းခဲ့တဲ့ အခ်စ္ဆံုးသူငယ္ခ်င္း 4 ေယာက္ တစ္ရံုးထဲ အတူတူက်ေနခဲ့တယ္။ ေပ်ာ္စရာပဲ။ ေနာက္ၿပီး အလုပ္ တာ၀န္ခဲြေတာ့လဲ တစ္ေက်ာထဲပဲက်တယ္။ ပင္ပန္းလို႔ ပင္ပန္းမွန္းလဲမသိဘူး ေျပးလႊားေနခဲ့တယ္။ အခုဆုိရင္ ဒီ Company အတြက္ ေျပးလႊားေပးခဲ့တာ ကီလုိမီတာအားျဖင့္ဆုိရင္ 7800 ၀န္းက်င္ရွိေနၿပီး မိုင္နဲ႔ ျပန္တြက္ၾကည့္မယ္ဆုိရင္ 4847 မိုင္၀န္းက်င္ရွိေနပါၿပီ။ ဒီ ေလာက္သြားလာေနေပမယ့္ ေပ်ာ္ရႊင္ေနတယ္။ သေဘာက်ေနတယ္ဆိုတာ အေၾကာင္းရွိပါတယ္။ အဓိကကေတာ့ စိတ္လို႔ပဲ ဆုိရမလား မသိဘူး။ ကုိယ္ကလဲ သူမ်ားအေပၚဘယ္ေတာ့မွ မဟုတ္မွန္တာ မလုပ္ဘူး။ ကံတူအက်ိဳးေပးပဲ ျဖစ္မယ္။ ကုိယ့္ကုိလဲ ဒုကၡေပးမယ္သူ ဆုိတာ မရွိဘူး။ ဘယ္ေနရာေရာက္ေရာက္ ကိုယ္နဲ႔ထိေတြ႔ဆက္ဆံရတဲ့သူေတြကို အစ္ကုိအရြယ္ဆုိ အစ္ကုိ၊ အစ္မအရြယ္ဆို အစ္မ စသျဖင့္ ကုိယ္ကလဲ ေလးေလးစားစားဆက္ဆံတယ္။ ကုိယ္ေအာက္ငယ္လုိ႔လဲ ႏုိင့္ထက္စီးနင္းမလုပ္ဘူး။ ဒီလုိအျပဳမႈေလးေတြေၾကာင့္ ကုိယ္လဲ ခံစားေနရတာျဖစ္မယ္ထင္ပါတယ္။

စာဖတ္သူတို႔အား အစဥ္ေလးစားလွ်က္....
ေမွ်ာ္လင့္သူ