ACADEMIC ( ပညာရွင္ )

တစ္ခါက သခ်ာၤပညာရွင္ၾကီး “ ယူကလစ္ ” ကုိ သူ႔တပည့္တစ္ေယာက္က အခုလိုေမးပါသတဲ့။ “ ဆရာၾကီးခင္ဗ်ာ၊ ဆရာၾကီးသင္ ေပးတဲ့ ဂဲၾသေမၾတီပညာဟာ လက္ေတြ႔မွာ ဘာအသံုးက်မွာလဲ ခင္ဗ်ား ” ။ “ ယူကလစ္ ” က ဒီတပည့္ကို ဘာမွျပန္မေျပာပါဘူး။ အေစခံတစ္ေယာက္ကုိ ေခၚၿပီး အခုလို အမိန္႔ေပးလုိက္ပါတယ္။

“ ဒီသူငယ္ကုိ အသျပာနည္းနည္း မ,စလုိက္ပါကြယ္။ ” “ ယူကလစ္ ” လုိလူမ်ိဳးကို ပညာရွင္ ( Academic ) လုိ႔ေခၚပါသည္။ သူ႔တပည့္လို လူမ်ိဳးဟာ “ ပညာရွင္ ” မဟုတ္ပါဘူး။ လြန္ေရာကၽြံေရာ “ ပညာသည္ ” ( Technician ) လို႔သာ သတ္မွတ္ ႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။

“ ပညာရွင္ ”ရဲ႕ စိတ္ဓာတ္ဟာ “ အက်ိဳးစီးပြား ” နဲ႔ မယွဥ္ပါဘူး။ ပညာကိုသာ တရိႈက္မက္မက္ ရွာေဖြေနလိုသူျဖစ္တယ္။ သူ႔ရဲ႕ ကုိယ္စိတ္ႏွလံုးသံုးပါးကို အဆက္မျပတ္ လႈံ႕ေဆာ္ေနတာဟာ ေငြေၾကးမဟုတ္ပါဘူး။ ဂုဏ္ပကာသနလဲ မဟုတ္ပါဘူး။ လုပ္ပုိင္ခြင့္ အာဏာလဲ မဟုတ္ပါဘူး။ သူ႔အေသြးအသားထဲမွာ ကိန္း၀ပ္ေနတဲ့ “ ကုိယ္ပိုင္အဟုန္ ” သာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအဟုန္က သူ႔ကုိေမာင္းေန တယ္။ သူ႔ဘ၀ရဲ႕တစ္ခုတည္းေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္ဟာ ပညာရွာဖုိ႔ပဲ။ ပညာဟာသူ႔အတြက္ အလုပ္ျဖစ္သလို သူ႔ရဲ႕ ေပ်ာ္ရႊင္မႈလဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ဖန္ခြက္တစ္ခြက္ထဲမွာ “ သိျခင္း ” ဆိုတဲ့ အရည္တစ္ခုခုနဲ႕ တ၀က္ထိေရာက္ေအာင္ ျဖည့္လိုက္ပါ။ က်န္တ၀က္မွာ မသိျခင္းဆုိတဲ့ ေလဟာနယ္ရွိပါလိမ့္မယ္။ ဒီဖန္ခြက္ကို ပညာရွင္တစ္ေယာက္လက္ထဲထည့္လိုက္ရင္ ဘာေတြျဖစ္လာမလဲ။ ပညာရွင္ရဲ႕အာရံုဟာ သိၿပီးသားေတြထဲမွာ ေက်ာက္ခ်ေနမွာမဟုတ္တာ ေသခ်ာပါတယ္။ သူ႔အတြက္ မသိေသးတဲ့အပိုင္းဟာ သိၿပီးသားထက္ ပိုအေရး ၾကီးေနပါလိမ့္မယ္။ “ မသိျခင္း ”ဆုိတဲ့ နယ္ေျမသစ္ထဲမွာ ေတာနင္းရွာေဖြဖုိ႔ပဲ သူအားသန္တယ္။ တျခားဘာကိုမွ စိတ္၀င္စားလိမ့္ မယ္မဟုတ္ဘူး။

“ ပညာရွင္ ” ကုိဆင္စြယ္နန္းနဲ႔တြဲၿပီး ေျပာၾကတာေတြ ရွိပါတယ္။ လူ႔ဘ၀ရဲ႕ သာေရး နာေရးေတြကုိ ဘာမွမထိ၊ မသိဘဲလူေတြနဲ႔ ကင္းကြာေနသူေပါ့။ ဆင္စြယ္နန္းေပၚက ရလာႏိုင္စရာရွိတဲ့ ပညာရဲ႕တန္ဖိုးကုိ မွန္းဆသူေတါကေတာ့ ဒီလုိျမင္ၾကမယ္ မဟုတ္ပါဘူး။ ပညာရွင္ေပ်ာ္ပိုက္ႏိုင္မယ့္ အေျခအေနမ်ိဳးကုိ ( ဆင္စြယ္နန္းပဲ ျဖစ္ေစေတာ့ ) တမင္ဖန္တီး ေပးတက္ၾကပါတယ္။

“ ပညာသည္ ပညာအတြက္ ” ( Knowledge for the sake of Knowledge ) ဆိုတာပညာရွင္ရဲ႕ မေၾကညာတဲ့ မူ ၀ါဒလုိ႔ ဆုိႏုိင္ပါလိမ့္မယ္။ “ ဘာအတြက္ ”၊“ ညာအတြက္ ” ဆိုၿပီး လက္ရံုးဆန္႔တန္းေလ့ ရွိသူမ်ားအတြက္ကေတာ့ ဒီသေဘာ ကို ဘ၀င္က်လွမယ္ မထင္ဘူး။ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြ၊ ေၾကြးေၾကာ္သံေတြထက္ လက္ေတြ႔အက်ိဳးစီးပြားကုိ ၾကိဳျမင္ႏုိင္စြမ္းသူမ်ားက ေတာ့ နားလည္ေပးႏိုင္ၾကပါလိမ့္မယ္။

စင္စစ္မွာေတာ့ “ ပညာသည္ ပညာအတြက္ ”ဆိုတာ ေခါမဒႆနဆရာေတြရဲ႕ လုပ္ထံုးလုပ္နည္းပါ။ အထူးသျဖင့္ သခ်ာၤပညာရွင္ ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ သိၿပီး ပညာတစ္ခုကို အေျခခံၿပီး မသိေသးတဲ့ပညာကုိဆက္ရွာ။ သိၿပီဆုိတာနဲ႔ ဒါကိုအေျခခံၿပီး ေနာက္မသိေသး တာကို ဆက္ရွာ။ သိၿပီဆုိတာန႔ဲ ဒါကို အေျခခံၿပီး မသိေသးတဲ့ ပညာကုိဆက္ရွာ။ ဒီလုိနဲ႔ ပညာခရီးသည္ဟာ “ အၾကြင္းမဲ့သိျခင္း ” ( Absolute True ) ဆီကုိဦးတည္ၿပီး မေမာမပန္း ခရိးဆက္ေနပါလိမ့္မယ္။ ေလာကီမွာ “ အၾကြင္းမဲ့ ” ဆိုတဲ့ျပည့္စံုမႈ မ်ိဳးမရႏိုင္ေလေတာ့ ပညာခရီးဟာလဲ ဘယ္ေတာ့မွ မဆံုးႏုိင္ေတာ့ဘူးေပါ့။ ဒါေၾကာင့္ ပညာရွင္ေတြဟာ အ၀ိဇၨာက ၀ိဇၨာဆီကုိ မနား တမ္း ခရီးဆက္ေနတဲ့ “ စဥ္ဆက္မျပတ္ ေလ့လာေနၾကသူမ်ား ” ( Continual Learners) ျဖစ္ပါတယ္။

Source : အေတာင္ပါေသာ စကားလံုးမ်ား ( ေက်ာ္၀င္း )

စာဖတ္သူတို႔အား အစဥ္ေလးစားလွ်က္..
ေမွ်ာ္လင့္သူ