မနက္ခင္းေလးတစ္ခု

ျမသလြန္

ဒီေန႔ မနက္အိပ္ရာကေန အေစာၾကီးထျဖစ္တယ္။ ကုသုိလ္ေရးအတြက္ေပါ့၊ အစီစဥ္ကေတာ့ မေကြးျမသလြန္ တနလာၤအသင္းက အကိုေတြ နဲ႔ ဘုရားလုိက္ၿပီး သန္႔ရွင္းေရး လုပ္ဖုိ႔ေပါ့။ ညက အာဆင္နယ္-မန္ယူပဲြၾကည့္ေနလုိက္တာ 12 နာရီခြဲသြားတယ္။ ဒါနဲ႔ အိပ္ရာထဲဇြတ္၀င္ၿပီး မနက္အိပ္ရာထဖို႔ အိပ္ရပါေတာ့တယ္။ မအိပ္ခင္ ႏိုးစက္ကေလးကုိ အလန္းေပးရတယ္။ ဟိဟိ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ႏုိးစက္ကေလးကေတာ့ ေမေမ ေပါ့။ စိတ္ခ်ရဆံုးပဲေလ။ “ေမေမေရ . သားမနက္ ဘုရားတက္မွာမလို႔ 4 နာရီခြဲေလာက္ႏုိးေပးပါေနာ္ ” လုိ႔ေျပာၿပီး အိပ္ရာ၀င္ခဲ့သည္။

“သားသား အိပ္ပုတ္ထေတာ့ 4:45 ရွိၿပီ ေနာက္က်ေနလိမ့္မယ္။ ” ေမေမလာႏိုးသည္။ ဒါနဲ႔ပဲ အိပ္ရာထ မ်က္ႏွာသစ္ အ၀တ္စားလဲကာ အကုိ တို႔အိမ္ဘက္ထြက္လာခဲ့သည္။ အရင္ရက္ပိုင္းက ရာသီဥတုက ေႏြဦး၀င္ခါစ ပူေႏြးေႏြးနဲ႔ အေအးေပါ့ခဲ့ၿပီး အခုရက္ပုိင္း ျပန္လည္အခ်မ္းပုိလာ ခဲ့သည္။ အစ္ကုိတို႔အိမ္ေရာက္ေတာ့ ျခံေရွ႕ကေန အရိပ္ေရာင္ၾကည့္လုိက္သည္။ အထဲလဲ မီးမထြန္းဘူး။ အိပ္ပဲအိပ္ေနတာလား၊ သြားပဲသြား ႏွင့္ၿပီလားမသိ။ ေလးငါးခြန္းေလာက္ေအာ္ႏိုးၾကည့္လုိက္သည္။ မထူးျခားသျဖင့္ ဘုရားဘက္သို႔ ဆုိင္ကယ္ေမာင္းၿပီးထြက္ခဲ့သည္။

မန္းေရႊစက္ေတာ္
ဘုရားရင္ျပင္ေတာ္ေပၚေရာက္ေတာ့ 5 နာရီေက်ာ္ေက်ာ္သာရွိေသးေပမယ့္ ဘုရားဖူးမ်ားႏွင့္ စည္ကားေနသည္။ ဇန္န၀ါရီလမွ ဧပရယ္လ၀က္ ထိကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမိဳ႕ေလးမွာ ဘုရားဖူးမ်ားႏွင့္ ျပည့္ေနတက္သည္။ ဗုဒၶေျခေတာ္ရာအစစ္တည္ရွိရာ မန္းေရႊစက္ေတာ္သုိ႔ လာေရာက္ဖူးေမွ်ာ္ရင္းႏွင့္အျပန္ သမိုင္းေၾကာင္းဆက္စပ္လွ်က္ရွိေသာ မင္းဘူး စကၠိန္းတဲ၊ မေကြးျမသလြန္တို႔သို႔ ၀င္ေရာက္ ဖူးေမွ်ာက္ ၾကသည္။ လမ္းလဲ သင့္ေပသည္။ ဘုရားေရာက္ေတာ့ အစ္ကုိတုိ႔ မေရာက္ေသး။ သူတို႔မထေသးတာျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ ဒါနဲ႔ ဘုရားေပၚမွာ တံျမက္စည္းလွဲေနတဲ့ အဘရွိကုိ သြားၿပီး “ အဘ တနလၤာအသင္းသားေတြမေရာက္ေသးဘူးလား” “ေအးေကာင္ေလး.. သူတို႔မလာၾက ေသးဘူးကြဲ႕” “ ေၾသာ္ ဟုတ္ကဲ့အဘ ကၽြန္ေတာ့္ကုိ တံျမက္စည္း တစ္ေခ်ာင္းေလာက္ငွားပါလား ကၽြန္ေတာ္သန္႔ရွင္းေရးလုပ္ေပးခ်င္လုိ႔ ပါ” “အဘတုိ႔က အိမ္ကယူလာတာကြ. ေဂါပကရံုးမွာ သြားရွာလုိက္ေကာင္ေလး” “ ဟုတ္ကဲ့ အဘ” ....

ေဂါပကရံုးဘက္ေရာက္ေတာ့ မဖြင့္ေသး၊ ရွာၾကည့္လုိက္ေတာ့လဲ မေတြ႔၊ ရင္ျပင္ေပၚျပန္တက္ေတာ့ ဓာတ္ေတာ္တိုက္ေဘးနားမွာ တစ္ ေခ်ာင္းေတြ႔သည္။ အေျပးေလးယူၿပီး အဘတို႔ႏွင့္အတူ လွည္းကူေပးလိုက္သည္။ သိပ္မၾကာအကိုတို႔လဲ ေရာက္ခ်လာသည္။ အားလံုး တက္ညီလက္ညီႏွင့္ ဘုရားရင္ျပင္ေတာ္ေပၚမွ ဟုိးေအာက္ေျခ တံတားထိ သန္႔ရွင္းေရးလုပ္လုိက္ၾကသည္။ ဘုရားဖူးမ်ားသည့္အခ်ိန္မို႔ အမိႈက္မ်ားလွသည္။ သန္႔ရွင္းေရးလုပ္ၿပီး ဘုရားရွင္ျပင္ေတာ္ေပၚျပန္တက္လာခဲ့သည္။

မိုးေလး မလင္းတလင္းေလးမွာ မီးေရာင္ေကာ ၊ လေရာင္ေလးေရာ ေအာက္မွာ ေစတီေတာ္ၾကီး သပၸာယ္လွသည္။ နတ္ေတာ္လထဲမွာမွ လံုးေတာ္ျပည့္ ေရႊသကၤန္းကပ္လႈၿပီးစီးထားျခင္းေၾကာင့္ ေရႊသားအတိၿပီးေတာင္ ေတာင္ၾကီးအလား ႏွစ္လုိဖြယ္ေကာင္းလွသည္။ ရင္ျပင္ ေတာ္ၾကီးမွာလဲ ျမန္မာေငြ က်ပ္သိန္းႏွစ္ေထာင္အကုန္ၾကခံၿပီး ထပ္မံတိုးခ်ဲ႕ထားမႈေၾကာင့္ ခရီးသြားမ်ား ျပည့္ႏွက္ေနခ်ိန္မွာ ပူပန္စရာ မရွိေတာ့ေပ။ ရင္ျပင္ေတာ္ေပၚကေန ဧရာ၀တီျမစ္ျပင္ဘက္ၾကည့္လုိက္ေတာ့လဲ ျမဴခုိးေ၀ေ၀ႏွင့္ လြမ္းေမာဖြယ္ေကာင္းလွသည္။ လမင္း ၾကီးကလဲ အေနာက္ဘက္မွာ ထင္းလို႔လင္းေနသည္။

ဘုရား၀တ္ျပဳ၊ အလုပ္ၿပီးစီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္အစ္ကုိတို႔ ဘုရားေပၚမွ ျပန္ဆင္းလာၿပီး မနက္စားစားသံုးခဲ့ၾကသည္။ ဒီေန႔ တမနက္တာ အဖို႔ကေတာ့ စိတ္ၾကည္ႏူးမႈေတြနဲ႔ ျပည့္ေနတဲ့အျပင္၊ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈတစ္ခုျပဳလုပ္ခဲ့ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ျပဳလုပ္ခဲ့တဲ့ ေကာင္းမႈအတြက္ လဲ တမလြန္သို႔ေရာက္ရွိသြားတဲ့ ဖခင္အတြက္လဲ အမွ်ေပးေ၀ခဲ့ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ျပဳလုပ္ခဲ့တဲ့တစ္ေန႔တာ ေကာင္းမႈေလးကုိ စာဖတ္သူ တုိ႔ အႏုေမာဓနာ ေခၚဆိုႏိုင္ရန္ ကၽြန္ေတာ္ေရးသားတင္ျပလုိက္ရပါတယ္။

စာဖတ္သူတို႔အား အစဥ္ေလးစားလွ်က္.
ေမွ်ာ္လင့္သူ