(ေက်ာင္းေတာ္ရာ ေစတီေတာ္ျမတ္ၾကီး)
ေရွးအခါက လွည္းကုန္သည္မ်ား ေလွကုန္သည္မ်ား စုေပါင္း ေနထိုင္ေသာေၾကာင့္ ကုန္သည္ရြာ ပါဠိလို
၀ါဏိဇၨဂါမလို႔အမည္တြင္ခဲ့ပါတယ္။ ထုိရြာတြင္ မဟာပုဏၰႏွင့္ စူဠပုဏၰဆိုတဲ့ သူၾကြယ္ညီေနာင္ ႏွစ္ဦးရွိခဲ့ပါတယ္။ ထုိညီေနာင္ႏွစ္ဦးဟာ ကုန္သြယ္မႈျပဳၾကပါတယ္။ ေနာင္ေတာ္က ေလွႏွင့္ကုန္ေရာင္းထြက္လွ်င္ ညီေတာ္က အိမ္၌ေန၍ကုန္မ်ားကို စုေဆာင္းေပးၿပီးအလွည
့္က် လုပ္ေဆာင္ၾကသည္။
တစ္ေန႔၌ အစ္ကိုေတာ္ မဟာပုဏၰဟာ ယူဇနာ ၃၀၀ ေ၀းကြာေသာမဇၥ်ိမတိုက္ ယခုအိႏၵိယတိုင္း သာ၀တိၳျပည္သုိ႔ ဆိုက္ေရာက္သျဖင့္ ေဇတ၀န္ေက်ာင္းေတာ္ ႏွင့္မနီးမေ၀းေသာအရပ္၌ စခန္းခ်ေနၾကေလသည္။ အရင္ဘ၀မ်ားစြာ ကတည္းကပါရမီရင့္သန္လာခဲ့ေသာ
မဟာပုဏၰအဖို႔ ဘုရားရွင္ရဲ႕ တရားေတာ္ေတြကို ၾကားနားရၿပီးရဟန္းျပဳလုိသျဖင့္ ဘုရားရွင္ထံ၌ ခြင့္ေတာင္းၿပီးရဟန္းျပဳကာပိုင္ဆုိင္
သမွ် ပစၥည္းဥစၥာမ်ားအား ဘ႑ာစိုးၾကီးမွတဆင့္ လႊဲေပးခဲ့သည္။ ရဟန္းျပဳၿပီးသည့္ေနာက္ မဂ္ဖိုလ္တရားမထင္ႏိုင္သျဖင့္ ဤေနရာ
သည္ ငါႏွင့္မအပ္စပ္ ငါေမြးရပ္ကိုျပန္၍ အားထုတ္ပါက ထင္ႏိုင္သည္ဟု ေတြးမိသျဖင့္ ဘုရားရွင္ထံ ခြင့္ေတာင္းၿပီး ျပန္ၾကြလာခဲ့သည္။
မဟာပုဏၰမေထရ္ျမတ္သည္ သုနပရႏၱတိုင္းအရပ္၌ ေလးဌာနသတင္းသံုးေတာ္မူပါသည္။ အဇၨဳဟတၳေတာင္ ၊ သမုဒၵဂီရိေက်ာင္းရာ ၊ မာတုလဂီရိ ၊ မကုလကာမ၀ိဟာရ ဌာနတို႔မွာ သတင္းသံုးေတာ္မူပါသည္။ ဦးစြာ သံုးဌာနမွာစိတ္ျငိမ္မူမရွိျခင္းေၾကာင့္ ေနာက္ဆံုး မကုလကာမ၀ိဟာရမွာသာ သီတင္းသံုးၿပီး မဂ္ဖိုလ္တရားထင္ႏိုင္ေပေတာ့သည္။
တစ္ေန႔မွာ ညီေတာ္ စူဠပုဏၰဦးစီးေသာ ကုန္သည္အဖြဲ႕ဟာ သမုဒၵယထဲသို႔ ကုန္သြယ္ထြက္ခဲ့သည္။ရြက္ေလွသည္အရွိန္ဟုန္ျဖင့္
ကၽြန္တစ္ကၽြန္းသို႔ ဆိုက္ေရာက္ေလသည္။ (ယခု အိႏိၵယေတာင္သမုဒၵရာအတြင္းရွိ မလႅာယု မည္ေသာ မလယကၽြန္းပင္ျဖစ္ေလသည္။)
ထိုကၽြန္း၌ စႏၵကူးနံ႔သာပင္မ်ားသာေပါက္ေရာက္သည္။ ညီေတာ္မွာေလွပါကုန္မ်ားအား ခ်ေစၿပီး ထိုအပင္တို႔အား ခုတ္ေစကာေလွေပၚ
တင္၍ တင္ေဆာင္လာခဲ့သည္။
ဌာေနသို႔ျပန္ေရာက္လွ်င္ ထူးျခားလွေသာ စႏၵကူးေက်ာင္းေတာ္ၾကီး ေဆာက္လုပ္ကာေနာင္ေတာ္မေထရ္အားလႈဒါန္းေလသည္။
မေထရ္ျမတ္က ဌာေနမွတိုင္းသားတို႔ တရားေရေအး တိုက္ေကၽြးႏုိင္ရန္အတြက္ ဘုရားရွင္ထံ အသနားခံၿပီး ဆြမ္းစားဖိတ္ေတာ္မႈသည္။
ဘုရားရွင္သည္ ရွင္သာရိပုတၱရာ ၊ ရွင္ေမာဂၢလႅာန္ ႏွစ္ပါးႏွင့္တကြ တပါးယုတ္ငါးရာ( ရဟန္း ၄၉၉ ) ႏွင့္အတူသိၾကားမင္းဖန္ဆင္းေပး
ေသာ ျပာသာဒ္ယာဥ္ပ်ံ ငါးရာႏွင့္ ၾကခ်ီေတာ္မူပါတယ္။
ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ( ၇ ) ရက္ သီတင္းသံုးေတာ္မူၿပီးေနာက္ မေထရ္အားေခၚကာ ဗ်ာဒိတ္ေပးေတာ္မူသည္။
" ေနာင္ေသာ္အခါ အရိမဒၵန ေပါကၠာရာမျပည္ကုိ အစုိးရေသာအေလာင္းစည္သူမင္းသည္ ေဖာင္စၾကၤာႏွင့္ တုိင္းခြင္လွည့္လည္၍ ဆုိက္ေရာက္လာေသာအခါ (ဤငါ၏ သရကၡန္ေက်ာင္းရာ၌)ေစတီတည္၍ ၾကီးစြာေသာ ပူေဇာ္ျခင္းကို ျပဳလတၱံ႔"ဟုဗ်ာဒိတ္
စကားမိန္႔ၾကာၿပီး ျပန္ၾကြေတာ္မူေလသည္။
စာဖတ္သူတို႔အား အစဥ္ေလးစားလွ်က္
ေမွ်ာ္လင့္သူ
၀ါဏိဇၨဂါမလို႔အမည္တြင္ခဲ့ပါတယ္။ ထုိရြာတြင္ မဟာပုဏၰႏွင့္ စူဠပုဏၰဆိုတဲ့ သူၾကြယ္ညီေနာင္ ႏွစ္ဦးရွိခဲ့ပါတယ္။ ထုိညီေနာင္ႏွစ္ဦးဟာ ကုန္သြယ္မႈျပဳၾကပါတယ္။ ေနာင္ေတာ္က ေလွႏွင့္ကုန္ေရာင္းထြက္လွ်င္ ညီေတာ္က အိမ္၌ေန၍ကုန္မ်ားကို စုေဆာင္းေပးၿပီးအလွည
့္က် လုပ္ေဆာင္ၾကသည္။
တစ္ေန႔၌ အစ္ကိုေတာ္ မဟာပုဏၰဟာ ယူဇနာ ၃၀၀ ေ၀းကြာေသာမဇၥ်ိမတိုက္ ယခုအိႏၵိယတိုင္း သာ၀တိၳျပည္သုိ႔ ဆိုက္ေရာက္သျဖင့္ ေဇတ၀န္ေက်ာင္းေတာ္ ႏွင့္မနီးမေ၀းေသာအရပ္၌ စခန္းခ်ေနၾကေလသည္။ အရင္ဘ၀မ်ားစြာ ကတည္းကပါရမီရင့္သန္လာခဲ့ေသာ
မဟာပုဏၰအဖို႔ ဘုရားရွင္ရဲ႕ တရားေတာ္ေတြကို ၾကားနားရၿပီးရဟန္းျပဳလုိသျဖင့္ ဘုရားရွင္ထံ၌ ခြင့္ေတာင္းၿပီးရဟန္းျပဳကာပိုင္ဆုိင္
သမွ် ပစၥည္းဥစၥာမ်ားအား ဘ႑ာစိုးၾကီးမွတဆင့္ လႊဲေပးခဲ့သည္။ ရဟန္းျပဳၿပီးသည့္ေနာက္ မဂ္ဖိုလ္တရားမထင္ႏိုင္သျဖင့္ ဤေနရာ
သည္ ငါႏွင့္မအပ္စပ္ ငါေမြးရပ္ကိုျပန္၍ အားထုတ္ပါက ထင္ႏိုင္သည္ဟု ေတြးမိသျဖင့္ ဘုရားရွင္ထံ ခြင့္ေတာင္းၿပီး ျပန္ၾကြလာခဲ့သည္။
မဟာပုဏၰမေထရ္ျမတ္သည္ သုနပရႏၱတိုင္းအရပ္၌ ေလးဌာနသတင္းသံုးေတာ္မူပါသည္။ အဇၨဳဟတၳေတာင္ ၊ သမုဒၵဂီရိေက်ာင္းရာ ၊ မာတုလဂီရိ ၊ မကုလကာမ၀ိဟာရ ဌာနတို႔မွာ သတင္းသံုးေတာ္မူပါသည္။ ဦးစြာ သံုးဌာနမွာစိတ္ျငိမ္မူမရွိျခင္းေၾကာင့္ ေနာက္ဆံုး မကုလကာမ၀ိဟာရမွာသာ သီတင္းသံုးၿပီး မဂ္ဖိုလ္တရားထင္ႏိုင္ေပေတာ့သည္။
(မဟာပုဏၰမေထရ္ျမတ္)
တစ္ေန႔မွာ ညီေတာ္ စူဠပုဏၰဦးစီးေသာ ကုန္သည္အဖြဲ႕ဟာ သမုဒၵယထဲသို႔ ကုန္သြယ္ထြက္ခဲ့သည္။ရြက္ေလွသည္အရွိန္ဟုန္ျဖင့္
ကၽြန္တစ္ကၽြန္းသို႔ ဆိုက္ေရာက္ေလသည္။ (ယခု အိႏိၵယေတာင္သမုဒၵရာအတြင္းရွိ မလႅာယု မည္ေသာ မလယကၽြန္းပင္ျဖစ္ေလသည္။)
ထိုကၽြန္း၌ စႏၵကူးနံ႔သာပင္မ်ားသာေပါက္ေရာက္သည္။ ညီေတာ္မွာေလွပါကုန္မ်ားအား ခ်ေစၿပီး ထိုအပင္တို႔အား ခုတ္ေစကာေလွေပၚ
တင္၍ တင္ေဆာင္လာခဲ့သည္။
ဌာေနသို႔ျပန္ေရာက္လွ်င္ ထူးျခားလွေသာ စႏၵကူးေက်ာင္းေတာ္ၾကီး ေဆာက္လုပ္ကာေနာင္ေတာ္မေထရ္အားလႈဒါန္းေလသည္။
မေထရ္ျမတ္က ဌာေနမွတိုင္းသားတို႔ တရားေရေအး တိုက္ေကၽြးႏုိင္ရန္အတြက္ ဘုရားရွင္ထံ အသနားခံၿပီး ဆြမ္းစားဖိတ္ေတာ္မႈသည္။
ဘုရားရွင္သည္ ရွင္သာရိပုတၱရာ ၊ ရွင္ေမာဂၢလႅာန္ ႏွစ္ပါးႏွင့္တကြ တပါးယုတ္ငါးရာ( ရဟန္း ၄၉၉ ) ႏွင့္အတူသိၾကားမင္းဖန္ဆင္းေပး
ေသာ ျပာသာဒ္ယာဥ္ပ်ံ ငါးရာႏွင့္ ၾကခ်ီေတာ္မူပါတယ္။
ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ( ၇ ) ရက္ သီတင္းသံုးေတာ္မူၿပီးေနာက္ မေထရ္အားေခၚကာ ဗ်ာဒိတ္ေပးေတာ္မူသည္။
" ေနာင္ေသာ္အခါ အရိမဒၵန ေပါကၠာရာမျပည္ကုိ အစုိးရေသာအေလာင္းစည္သူမင္းသည္ ေဖာင္စၾကၤာႏွင့္ တုိင္းခြင္လွည့္လည္၍ ဆုိက္ေရာက္လာေသာအခါ (ဤငါ၏ သရကၡန္ေက်ာင္းရာ၌)ေစတီတည္၍ ၾကီးစြာေသာ ပူေဇာ္ျခင္းကို ျပဳလတၱံ႔"ဟုဗ်ာဒိတ္
စကားမိန္႔ၾကာၿပီး ျပန္ၾကြေတာ္မူေလသည္။
စာဖတ္သူတို႔အား အစဥ္ေလးစားလွ်က္
လာေရာက္ဖတ္ရႈသူမ်ား ေက်းဇူးတင္ရွိပါသည္။
ReplyDelete